Przejdź do zawartości

Konstantyn (syn Teofila)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konstantyn (gr. Κωνσταντῖνος, ur. między 821/22 a 829, zm. w 835 w Konstantynopolu) – bizantyński współcesarz w latach 833–835 u boku swego ojca Teofila.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był najstarszym synem Teofila i jego żony Teodory. Został wyniesiony do godności współcesarza i koronowany. Bito monety z jego wizerunkiem. Zmarł prawdopodobnie w 835.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Κωνσταντῖνος [w:] Prosopographie der mittelbyzantinischen Zeit: I. Abteilung (641–867), t. 1, vol. 2, Berlin-New York 2000, s. 568–569.