Konceptyzm
Konceptyzm (wł. concetto – świetny, wyszukany pomysł) – główny prąd w poezji baroku, cechujący się dążeniem do nieustannego zadziwiania, zaskakiwania i zaszokowania czytelnika. Koncept to wyszukany, oryginalny i niespodziewany pomysł, na którym oparty jest utwór poetycki, zarówno pod względem budowy jak i treści. Poetykę konceptyzmu można określić mianem poetyki kontrastu. Zamiłowanie do niego zaznaczyło się w doborze skojarzeń, puent czy tropów, takich jak antytezy, oksymorony, paradoksy. Konceptyzm narodził się w literaturze hiszpańskiej i włoskiej. Wśród polskich twórców, oryginalne koncepty stosowali Jan Andrzej Morsztyn (1621–1693) oraz Daniel Naborowski (1573–1640).
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- konceptyzm, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2010-02-02].
- Konceptyzm – WIEM, darmowa encyklopedia. [dostęp 2010-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-12)]. (pol.).
- Nurty estetyczne poezji barokowej – konceptyzm i marinizm. [dostęp 2010-02-02]. (pol.).
- Ogólne tendencje literackie Baroku (manieryzm, marinizm, konceptyzm, gongoryzm, préciosité, eufuizm). [dostęp 2010-02-02]. (pol.).