Przejdź do zawartości

Komisja do Spraw Służb Specjalnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Komisja do Spraw Służb Specjalnych (KSS) – wyspecjalizowana instytucja kontroli nad służbami specjalnymi (ABW, AW, CBA, SKW, SWW) w Polsce, stała komisja sejmowa. Ze względu na ograniczenia standardowych środków kontroli parlamentarnej podstawowy organ monitorowania działalności wywiadowczej przez władzę ustawodawczą. Od 29 września 1995 r. zajmuje się opiniowaniem projektów ustaw i rozporządzeń dotyczących służb specjalnych oraz oceną aktów normatywnych o charakterze ogólnym w sprawach działalności tych instytucji.

Do jej zadań należy również: opiniowanie kierunków pracy służb specjalnych w oparciu o informacje przedstawiane przez szefów tych służb, rozpatrywanie corocznych sprawozdań szefów tych służb, opiniowanie wniosków w sprawie powołania poszczególnych osób na stanowiska szefów i zastępców szefów służb specjalnych, opiniowanie projektu budżetu w zakresie dotyczącym służb specjalnych oraz sprawozdania z jego wykonania, ocena współdziałania służb specjalnych podległych ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych[1] oraz Ministrowi Obrony Narodowej oraz współdziałania tych służb z innymi służbami i jednostkami wojskowymi nadzorowanymi przez ministra właściwego ds. wewnętrznych[1], ocena współdziałania służb specjalnych z organami administracji państwowej i organami ścigania oraz badanie skarg dotyczących działalności służb specjalnych.

Działalność Komisji została uregulowana w Rozdziale 12 Regulaminu Sejmu[2]. Zgodnie z art. 139 ust. 1 Regulaminu posiedzenia komisji są zamknięte.

Skład komisji

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z art. 137 ust. 1 Regulaminu Sejmu w skład KSS wchodzi nie więcej niż siedmiu posłów (dziewięciu w latach 2001-2015 r.). Sejm na wniosek Prezydium Sejmu ustala konkretną liczbę członków komisji (art. 137 ust. 2) i dokonuje wyboru składu osobowego komisji w głosowaniu łącznym (art. 137 ust. 4). Elastyczność co do składu liczbowego komisji umożliwia jej dostosowanie do partyjno-frakcyjnej struktury Sejmu, bez konieczności dokonywania zmian w regulaminie[3]. W latach 1995–2023 r. (do końca IX kadencji Sejmu) w pracach komisji brało udział 68 posłów[4]. W X kadencji Sejmu w ciągu niespełna dwóch miesięcy funkcjonowania komisji odwołano trzech z siedmiu jej członków[5].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Stosownie do art. 4 ust. 1, art. 5 pkt 24 i art. 29 ustawy z dnia 4 września 1997 r. o działach administracji rządowej (Dz.U. z 2021 r. poz. 1893), która weszła w życie z dniem 1 kwietnia 1999 r.
  2. Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992 r. Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2022 r. poz. 990, z późn. zm.).
  3. Piotr Czarny, Sejmowa Komisja do spraw Służb Specjalnych na tle ogólnych dylematów parlamentarnej kontroli tych służb, „Przegląd Sejmowy" 2008, nr 3 (86), s. 100-101.
  4. M. Kolaszyński, D. Stolicki, Sejmowa Komisja ds. Służb Specjalnych: kontrola czy legitymizacja działalności wywiadowczej, „Analiza KBN" 2023, nr 3, s. 4.
  5. M. Kolaszyński, Trudne początki Komisji ds. Służb Specjalnych X kadencji Sejmu, Komentarz KBN nr 1 (112)/ 2024
  6. Komisja do Spraw Służb Specjalnych (KSS) [online], www.sejm.gov.pl [dostęp 2024-08-10].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]