Kodeks cywilny zachodniogalicyjski
Kodeks cywilny zachodniogalicyjski – kodeks cywilny powstały w Austrii, wprowadzony w Galicji Zachodniej, a następnie w Galicji Wschodniej (1797).
Kodeks był oparty na prawie natury, ale zawierał regulacje o charakterze feudalnym, dotyczące m.in. prawa własności. Kodeks ten całkowicie uchylił stosowanie na terenie Galicji dawnego prawa polskiego[1]. Przed jego wprowadzeniem na terenie zaboru austriackiego obowiązywały jedynie cząstkowe austriackie regulacje prawne (m.in. prawo wekslowe - od 1775, prawo małżeńskie - regulowane przez Ehepatent z 1783). Kodeks cywilny zachodniogalicyjski wprowadzono jedynie na terenie Galicji dla sprawdzenia jego przydatności praktycznej. Stał się wzorem dla ogólnoaustriackiego kodeksu ABGB.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Do kodeksu z prawa polskiego recypowano instytucję dożywotniej renty zwanej dożywociem. Ernest Till, Obrady trybunału szlacheckiego w Tarnowie : o t.zw. galicyjskim kodeksie cywilnym z roku 1797 Lwów 1909, s. 5 i 11n.