Kościanka (szczyt)
Widok na Kocońkę | |
Państwo | |
---|---|
Pasmo | |
Wysokość |
700 m n.p.m. |
Położenie na mapie gminy Ślemień | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa śląskiego | |
Położenie na mapie powiatu żywieckiego | |
49°42′53,5″N 19°24′04,2″E/49,714861 19,401167 |
Kościanka (700 m)[1] – szczyt w środkowej części Pasma Pewelskiego, które w regionalizacji fizycznogeograficznej Polski według Jerzego Kondrackiego zaliczane jest do Beskidu Makowskiego[2], w nowszej regionalizacji z 2018 roku do Pasm Pewelsko-Krzeszowskich[3]. Kościanka znajduje się pomiędzy Baków Groniem (759 m) a Małysiaków Groniem (700 m)[1].
Kościanka jest niemal całkowicie porośnięta lasem. Bezleśna, zajęta przez pola uprawne miejscowości Kocoń jest tylko dolna część jej północno-zachodnich stoków. Ze stoków południowo-wschodnich spływa Kocurowy Potok, stoki północne opadają do potoku Kocoń[1].
Kościanka (Kocońka) znajduje się w granicach wsi Kocoń w województwie śląskim, w powiecie żywieckim, w gminie Ślemień[1].
Nazwa
[edytuj | edytuj kod]Jest to szczyt o dwóch wierzchołkach tej samej wysokości[4]. Andrzej Komoniecki podawał dla niego nazwę Kocońka i według Aleksego Siemionowa tak szczyt ten powinien się nazywać. Na austriackich mapach pojawiła się nazwa Kościanka, prawdopodobnie będąca zniekształceniem nazwy Kocońka[5]. Później nazwę tę przejęły niektóre polskie mapy i taką nazwę podaje lotnicza mapa Geoportalu bazująca na państwowym rejestrze nazw geograficznych[1]. A. Siemionow podał, że miejscowa ludność używa nazw Kocoński Groń, lub Kocońskie Gronie, Mapa Compassu podaje nazwę Kocońka i wysokość 701 m[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2024-03-22] .
- ↑ Jerzy Kondracki, Geografia regionalna Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 326–327, ISBN 83-01-12479-2 .
- ↑ J. Balon , M. Jodłowski , P. Krąż , Beskidy Zachodnie (513.4–5), [w:] A. Richling i inni red., Regionalna geografia fizyczna Polski, Poznań, s. 481–496 .
- ↑ Geoportal. Mapa topograficzna [online] [dostęp 2024-03-22] .
- ↑ Aleksy Siemionow , Ziemia Wadowicka. Monografia turystyczno-krajoznawcza, Wadowice: Komisja Turystyki Górskiej Oddziału PTTK „Ziemia Wadowicka” w Wadowicach, 1984, s. 370 .
- ↑ Beskid Mały. Mapa 1:50 000, Kraków: Compass, 2014, s. 2, ISBN 978-83-7605-329-5 .