Kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Gnieźnie
52°32′20″N 17°35′11″E/52,538889 17,586389 nr rej. 413/A z dnia 28 listopada 1968
| |||||||
| kościół filialny | |||||||
 Kościół św. Piotra i Pawła w Gnieźnie | |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||
| Miejscowość | |||||||
| Wyznanie | |||||||
| Kościół | |||||||
| Parafia | |||||||
| Wezwanie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Położenie na mapie Gniezna  | |||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego  | |||||||
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego  | |||||||
| 52°32′20″N 17°35′11″E/52,538889 17,586389
| |||||||
![Kościół św. Piotra i Pawła (Zespół cmentarny św. Piotra w Gnieźnie[1])](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/21/Church.svg/9px-Church.svg.png){kind=small}
Kościół św. Piotra i Pawła w Gnieźnie – kościół późnobarokowy z 1780, mieszczący się na cmentarzu św. Piotra i Pawła przy ul. Kłeckowskiej w Gnieźnie, usytuowanym na wzgórzu Piotrowo, zwanym także Zajezierzem.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Kościół ufundowany w XIII w. przez kapitułę gnieźnieńską, zaś pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1357 roku. Pierwotny kościół strawił pożar w 1613 roku, kolejny drewniany wzniesiono pomiędzy 1680 a 1690 rokiem, zaś obecny w 1780 z polecenia prymasa Antoniego Ostrowskiego. W 1823 roku zlikwidowano istniejącą przy nim parafię, w 1832 roku założono wokół niego cmentarz[2], zaś 25 listopada 1941 roku ustanowiono kościołem filialnym parafii archikatedralnej.
Kościół nie ma wieży, jest jednonawowy, z marmurową posadzką. Znajdują się w nim witraże z XVII w., neogotycki ołtarz z późnogotyckimi rzeźbami św. Piotra i Pawła z końca XV w. oraz drewnianym tabernakulum. 14 lutego 2010 prymas Henryk Muszyński konsekrował świątynię[3].
Krypta kościelna
[edytuj | edytuj kod]W lipcu 2011 roku z polecenia ówczesnego prymasa Polski abp. Józefa Kowalczyka rozpoczęły się trwające przeszło rok prace remontowe i adaptacyjne krypty pod kościołem, którą prymas poświęcił 2 listopada 2012 roku. Jesienią 2012 roku ekshumowano i przeniesiono do niej doczesne szczątki czterech biskupów pomocniczych gnieźnieńskich, pochowanych dotąd wokół kościoła[4]:
- Lucjana Bernackiego (zm. 1975),
- Jana Michalskiego (zm. 1989),
- Jerzego Dąbrowskiego (zm. 1991)
- Jana Czerniaka (zm. 1999)
24 października 2020 roku w krypcie spoczął biskup pomocniczy senior Archidiecezji Gnieźnieńskiej Bogdan Wojtuś[5]. Krypta obecnie nie jest udostępniona dla zwiedzających.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑
nr rej. 2119/A z 30.03.1987
- ↑ Stanisław Pasiciel, Gniezno – widoki miasta 1505–1939, PWN, Warszawa - Poznań 1989
- ↑ Sandra Dytman: Prawie 200 lat musieliśmy czekać na tę uroczystość.... informacjelokalne.pl. [dostęp 2012-05-06].
- ↑ Redakcja, Ekshumacje biskupów w Gnieźnie – kolejne we wtorek [online], Głos Wielkopolski, 22 października 2012 [dostęp 2021-06-23] (pol.).
- ↑ Biskup Bogdan Wojtuś został pochowany na cmentarzu św. Piotra
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Ekshumacje biskupów w Gnieźnie
- Mauzoleum gnieźnieńskich biskupów
- Galeria zdjęć z poświęcenia krypty. archidiecezja.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-23)].
