Przejdź do zawartości

Koń trojański (informatyka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Koń trojański, trojan – określenie oprogramowania, które podszywając się pod przydatne lub ciekawe dla użytkownika aplikacje, dodatkowo implementuje niepożądane, ukryte przed użytkownikiem różne funkcje (oprogramowanie wymuszające okupransomware[1], szpiegującespyware, bomby logiczne, furtki umożliwiające przejęcie kontroli nad systemem przez nieuprawnione osoby itp.). Nazwa pochodzi od mitologicznego konia trojańskiego.

Zagrożenia

[edytuj | edytuj kod]

Do typowych działań wykonywanych przez konie trojańskie należą:

  • instalowanie w systemie backdoora i udostępnianie kontroli nad systemem nieuprawnionym osobom w celu rozsyłania spamu, dokonywania ataków DDoS itp. (patrz: komputer-zombie),
  • szpiegowanie i wykradanie poufnych danych użytkownika (oprogramowanie szpiegujące),
  • utrudnianie pracy programom antywirusowym,
  • zmienianie strony startowej przeglądarki WWW i prezentowanie reklam,
  • działania destruktywne (kasowanie plików, uniemożliwianie korzystania z komputera lub szyfrowanie danych, patrz: ransomware).

Niektóre trojany mają dodatkowe funkcje, takie jak wyłączanie przez atakującego monitora, wysuwanie tacki napędu CD/DVD, otwieranie wybranych stron internetowych.

Profilaktyka

[edytuj | edytuj kod]

Podstawową metodą obrony przed tego typu szkodliwymi programami powinna być profilaktyka:

Trojan zdalnego dostępu (ang. Remote Access Trojan)

[edytuj | edytuj kod]

Narzędzia typu Remote Access Tool pozwalają na zdalny dostęp i zarządzanie systemem, na którym zainstaluje się moduł takiej aplikacji. W samych programach tego rodzaju nie ma wiele złego. Korzystają z nich administratorzy systemów czy też na przykład dział wsparcia w jakiejś firmie. Dzięki oprogramowaniu typu Remote Access Tool wspomniany dział wsparcia technicznego może połączyć się z komputerem danego użytkownika i zdalnie pomóc mu rozwiązać problem, który występuje na jego urządzeniu. Skrót RAT rozumiany najczęściej jako Remote Access Tool posiada również drugie rozwinięcie: Remote Access Trojan[2], czyli koń trojański zdalnego dostępu. Jest to złośliwa odmiana tego typu programów często używana do celów przestępczych.

Bardzo często konie trojańskie są to zaawansowane narzędzia, które pozwalają między innymi na:[potrzebny przypis]

  • Zarządzanie plikami, procesami, edycja rejestru systemowego
  • Podgląd ekranu, zrzuty ekranu (ang. screenshots)
  • Rejestrowanie wciskanych klawiszy (tzw. keylogger)
  • Zdalny pulpit, przekazywanie obrazu (np. VNC)
  • Zdalne wykonywanie poleceń cmd.exe (Wiersz polecenia)
  • Wysłanie i uruchomienie dowolnego pliku (Upload&Execute)
  • Odzyskiwanie haseł z popularnych programów
  • inne zależne od programisty.

Należy pamiętać, że programy typu Remote Access Trojan dają ogromne możliwości kontroli. Można nawet rzec, że pozwalają wykonać każdą czynność w systemie, zupełnie jakby się było fizycznie przy danym urządzeniu. Stwarza to ogromne zagrożenie.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Terminology Search. Microsoft Language Portal. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-19)]. (ang.).
  2. Poznaj ponad 20 rodzajów wirusów komputerowych. [dostęp 2022-05-26].