Kazuo Sakamaki

Kazuo Sakamaki
酒巻和男
	Kaigun-shōi; podporucznik marynarki
Data i miejsce urodzenia	8 listopada 1918 ; Awa (prefektura Tokushima)
Data śmierci	29 listopada 1999
	Przebieg służby
Lata służby	1940–1941
Siły zbrojne	Dai-Nippon Teikoku Kaigun
Jednostki	HA-19
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa; • atak na Pearl Harbor
Późniejsza praca	Toyota Motor Corporation
	Multimedia w Wikimedia Commons

Kazuo Sakamaki (jap. 酒巻和男 Sakamaki Kazuo; ur. 8 listopada 1918 w Awie w prefekturze Tokushima, zm. 29 listopada 1999^[1]) – podporucznik Japońskiej Cesarskiej Marynarki Wojennej, pierwszy jeniec japoński, który trafił do niewoli amerykańskiej podczas wojny na Pacyfiku.

Zarys biografii

W 1940 ukończył Akademię Cesarskiej Marynarki Wojennej. Następnie został skierowany do służby na okrętach podwodnych.

Był jednym z dziesięciu marynarzy (pięciu oficerów i pięciu podoficerów) tworzących dwuosobowe załogi miniaturowych okrętów podwodnych typu „Ko-hyoteki”, które podczas japońskiego nalotu na Pearl Harbor miały zaatakować tamtejszą bazę US Navy. W trakcie akcji zginął jego współzałogant Kiyoshi Inagaki, zaś ich okręt HA-19 osiadł na mieliźnie na Waimanalo Beach. Sakamaki podjął próbę zniszczenia jednostki, lecz ładunki wybuchowe nie eksplodowały. W rezultacie został odnaleziony i ujęty, stając się pierwszym jeńcem japońskim, który trafił do niewoli amerykańskiej podczas II wojny światowej^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Kazuo Sakamaki, 81, Pacific P.O.W. No. 1, „The New York Times” (ang.) [2016-05-15]

Bibliografia

Kazuo Sakamaki, 81, Pacific P.O.W. No. 1, „The New York Times” (ang.) [2016-05-15]
Martin Gilbert, Druga Wojna Światowa, s. 336

[NYT-1] Kazuo Sakamaki, 81, Pacific P.O.W. No. 1, „The New York Times” (ang.) [2016-05-15]

[1]