Katedra Świętego Zbawiciela w Isfahanie

Katedra Świętego Zbawiciela

Wejście na teren kompleksu
Państwo	Iran
Miejscowość	Isfahan
Wyznanie	orientalne
Kościół	Apostolski Kościół Ormiański
Diecezja	Isfahanu
Historia Data rozpoczęcia budowy 1606 Data zakończenia budowy 1655–1664 (gruntowna przebudowa)
Dane świątyni Styl safawidzki
Położenie na mapie Iranu Katedra Świętego Zbawiciela
32°38′05,6″N 51°39′20,7″E

Katedra Świętego Zbawiciela (per. کلیسای آمنا پرگیچ, arm. Սուրբ Ամենափրկիչ վանք) – katedra należąca do Apostolskiego Kościoła Ormiańskiego zlokalizowana w Isfahanie. Popularnie nazywana wank (Վանք), co w języku ormiańskim oznacza monaster.

Historia

Od 1501 roku, Iran przeszedł transformację z państwa większościowo sunnickiego na szyickie. Podczas wojny persko-tureckiej, ormiańskie duchowieństwo wystąpiło do szyickiej Persji o ochronę przed sunnickim imperium osmańskim, szach Abbas I Wielki przesiedlił 300 000 chrześcijańskich Ormian w głąb kraju, głównie do stolicy safawidzkiej Persji, Isfahanu. Ormiańscy uchodźcy rozpoczęli budowę katedry w 1606 roku, budowę ukończono w 1655 jednocześnie rozpoczynając gruntowną rozbudowę która trwała do 1664 roku. W 1702 dobudowano dzwonnicę, w 1884 otworzono bibliotekę, kończąc powiększanie kompleksu o muzeum otwarte w 1905 roku.

Zabudowa

Budowle katedry powstały w różnym czasie. Najstarsze w XVII wieku, a najmłodsze w XX wieku.

Dziedziniec

• 
  Wejście na teren kompleksu
• 
  Katedra z dzwonnicą
• 
  Katedra
• 
  Katedra (po lewej) i muzeum (po prawej), biblioteka w tle
• 
  Muzeum

Wnętrze

• 
  Wejście do katedry
• 
  Sklepienie
• 
• 
• 
• 
  Fragment ołtarza
• 
  Ołtarz