Przejdź do zawartości

Jarosław Wałęsa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Wałęsa
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 września 1976
Gdańsk

Zawód, zajęcie

polityk, politolog

Stanowisko

poseł na Sejm V, VI, IX i X kadencji (2005–2009, od 2019), poseł do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji (2009–2019)

Partia

Platforma Obywatelska

Małżeństwo

Ewelina Jachymek

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Wiadomości w Wikinews

Jarosław Leszek Wałęsa (ur. 13 września 1976 w Gdańsku) – polski politolog i polityk, poseł na Sejm V, VI, IX i X kadencji, poseł do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Rodzina i wykształcenie

[edytuj | edytuj kod]
Jarosław Wałęsa (2015)

Jest czwartym z ośmiorga dzieci Danuty i Lecha Wałęsów. Jego ojciec był przywódcą NSZZ „Solidarność”, a także prezydentem RP w latach 1990–1995.

W latach 1997–2000 studiował politologię w katolickim College of the Holy Cross w Worcester. Po uzyskaniu bakalaureatu przez dwa lata pracował w Stanach Zjednoczonych[1]. W 2002 powrócił do Polski. W latach 2003–2005 pracował w biurze Lecha Wałęsy jako archiwista[1], faktycznie będąc najbliższym doradcą politycznym ojca[1]. W 2014 ukończył studia magisterskie na Uniwersytecie Gdańskim.

Działalność polityczna

[edytuj | edytuj kod]

Zadebiutował w polityce jako kandydat do Parlamentu Europejskiego w wyborach w 2004 z ramienia Narodowego Komitetu Wyborczego Wyborców (bezskutecznie, osiągając 6791 głosów). W 2005 poparł powstanie Partii Demokratycznej[2].

W wyborach parlamentarnych w 2005 startował w okręgu gdańskim z listy Platformy Obywatelskiej. Mandat poselski zdobył, uzyskując 14 709 głosów. W Sejmie V kadencji zasiadał w Komisji do Spraw Unii Europejskiej oraz Komisji Spraw Zagranicznych. Wkrótce po wyborach wstąpił do PO. W wyborach parlamentarnych w 2007 po raz drugi został posłem (VI kadencji), otrzymując 61 278 głosów. Objął stanowisko wiceprzewodniczącego Parlamentarnego Zespołu na rzecz Tybetu[3]. W listopadzie 2008 bez powodzenia kandydował na prezesa Pomorskiego Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki[4]. W styczniu 2009 został wybrany na członka prezydium Polskiego Związku Lekkiej Atletyki, został również wiceprezesem PZLA (w 2010 zrezygnował z tych funkcji[5]).

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2009 uzyskał mandat eurodeputowanego z okręgu gdańskiego, otrzymując 73 968 głosów[6]. W 2014 po raz drugi uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego[7]. W czerwcu 2015 został dyrektorem Instytutu Obywatelskiego – think tanku Platformy Obywatelskiej, zastępując na tym stanowisku Bartłomieja Sienkiewicza[8]; pełnił tę funkcję do 2020[9].

W wyborach samorządowych w 2018 został wspólnym kandydatem Platformy Obywatelskiej i Nowoczesnej na prezydenta Gdańska[10]. W głosowaniu z października zajął trzecie miejsce z wynikiem 27,8% głosów, przegrywając w I turze wyborów z urzędującym prezydentem Pawłem Adamowiczem oraz kandydatem Prawa i Sprawiedliwości Kacprem Płażyńskim[11].

W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegał się o reelekcję z ramienia Koalicji Europejskiej, uzyskał poparcie 80 906 wyborców[12]. W wyborach parlamentarnych w tym samym roku uzyskał natomiast mandat posła IX kadencji, startując w okręgu gdańskim z drugiej pozycji na liście Koalicji Obywatelskiej i otrzymując 61 805 głosów[13]. W wyborach w 2023 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję z wynikiem 17 408 głosów[14].

Wyniki w wyborach ogólnopolskich

[edytuj | edytuj kod]
Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
2004 Narodowy Komitet Wyborczy Wyborców Parlament Europejski VI kadencji nr 1 6791 (1,72%)N[15]
2005 Platforma Obywatelska Sejm V kadencji nr 25 14 709 (4,22%)T[16]
2007 Sejm VI kadencji 61 278 (12,97%)T[17]
2009 Parlament Europejski VII kadencji nr 1 73 968 (15,33%)T[6]
2014 Parlament Europejski VIII kadencji 55 898 (12,18%)T[7]
2019 Koalicja Europejska Parlament Europejski IX kadencji 80 906 (9,78%)N[12]
2019 Koalicja Obywatelska Sejm IX kadencji nr 25 61 805 (11,69%)T[13]
2023 Sejm X kadencji 17 408 (2,82%)T[14]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Żonaty z Eweliną Jachymek. Ma syna Wiktora i córkę Leę[18].

2 września 2011 doznał ciężkich obrażeń w wyniku wypadku drogowego w Stropkowie koło Sierpca. W trakcie zdarzenia doszło do zderzenia kierowanego przez europosła motocykla z innym pojazdem[19], którego kierowca włączał się z pobocza do ruchu. O spowodowanie wypadku oskarżono kierowcę samochodu osobowego (który wyrokiem Sądu Rejonowego w Sierpcu w 2012 został uznany za winnego i skazany), wobec Jarosława Wałęsy prowadzono postępowanie w sprawie o wykroczenie drogowe (za przekroczenie prędkości o około 25 km/h)[20]. Na wniosek prokuratora generalnego Parlament Europejski uchylił mu we wrześniu 2012 immunitet w tej sprawie[21], postępowanie umorzono następnie wobec przedawnienia karalności[22].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Marek Wąs, Marek Sterlingow. Młody Wałęsa wchodzi do centrum. „Gazeta Wyborcza”. 45 (4761), s. 5, 2005-02-23. Warszawa: Agora. ISSN 0860-908X. 
  2. ↑ Inicjatywę poparli. demokraci.pl. [dostęp 2016-06-01].
  3. ↑ Współpraca międzynarodowa Sejmu. Grupy bilateralne. Parlamentarny Zespół na rzecz Tybetu (VI kadencja). sejm.gov.pl. [dostęp 2012-09-11].
  4. ↑ Wałęsa nie został prezesem lekkoatletów. Syn byłego prezydenta przegrał wybory. trojmiasto.pl, 2008-11-24. [dostęp 2012-09-11].
  5. ↑ Posiedzenie Zarządu, Warszawie, 25.11.2010. Polski Związek Lekkiej Atletyki, 2010-12-03. [dostęp 2012-09-11].
  6. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2009. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-05-27].
  7. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2014. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-05-27].
  8. ↑ Anna Siek: Wałęsa za Sienkiewicza. Nowy szef Instytutu Obywatelskiego. tokfm.pl, 2015-06-16. [dostęp 2015-06-19].
  9. ↑ Jarosław Makowski dyrektorem wykonawczym Instytutu Obywatelskiego, ale Katowic nie opuszcza. infokatowice.pl, 8 września 2020. [dostęp 2021-01-11].
  10. ↑ Jarosław Wałęsa kandydatem PO i Nowoczesnej na prezydenta Gdańska. Adamowicz osamotniony. gazeta.pl, 2018-06-23. [dostęp 2018-06-24].
  11. ↑ Serwis PKW – Wybory 2018. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-05-27].
  12. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-05-27].
  13. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2019. pkw.gov.pl. [dostęp 2019-10-15].
  14. ↑ a b Serwis PKW – Wybory 2023. pkw.gov.pl. [dostęp 2023-10-17].
  15. ↑ Dz.U. z 2004 r. nr 137, poz. 1460.
  16. ↑ Serwis PKW – Wybory 2005. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-07-14].
  17. ↑ Serwis PKW – Wybory 2007. pkw.gov.pl. [dostęp 2024-07-14].
  18. ↑ Wałęsa został po raz 11. dziadkiem!. fakt.pl, 2018-06-17. [dostęp 2019-04-21].
  19. ↑ Jarosław Wałęsa miał wypadek. Jest w stanie ciężkim. onet.pl, 2011-09-02. [dostęp 2012-09-11].
  20. ↑ Wypadek Jarosława Wałęsy. Kierowca toyoty uznany za winnego. gazeta.pl, 2012-11-05. [dostęp 2013-09-18].
  21. ↑ PE uchylił immunitet europosła Jarosława Wałęsy. rp.pl, 2012-09-11. [dostęp 2012-09-11].
  22. ↑ Sprawa wykroczenia drogowego Jarosława Wałęsy została umorzona. Powód: przedawnienie. dziennikbaltycki.pl, 2012-09-14. [dostęp 2013-09-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Jarosław_Wałęsa&oldid=75272481”