Przejdź do zawartości

Jarosław Porazinski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jarosław Porazinski
Data i miejsce urodzenia

9 marca 1950
Bydgoszcz

profesor nauk historycznych
Specjalność: historia nowożytna Polski, historia powszechna
Alma Mater

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu

Doktorat

3 listopada 1981

Habilitacja

5 października 1999

Profesura

22 marca 2018

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Archiwum Państwowe w Toruniu

Jarosław Marek Porazinski (ur. 9 marca 1950 w Bydgoszczy) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych.

Specjalizuje się w historii nowożytnej Polski i historii powszechnej. Studia historyczne na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu ukończył w 1976. W 1981 obronił doktorat. Habilitował się w 1999. Tytuł naukowy profesora uzyskał w 2018.

Zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego Zakładzie Historii Powszechnej i Polski XVI–XVIII wieku w Instytucie Historii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 1989 do 2004 był dyrektorem Archiwum Państwowego w Toruniu[1]. W latach 2002–2012 pełnił funkcję prezesa Stowarzyszenia Archiwistów Polskich[2].

Autorskie publikacje monograficzne

[edytuj | edytuj kod]
  • Sejm lubelski w 1703 roku i jego miejsce w konfliktach wewnętrznych na początku XVIII wieku (1988)
  • Epiphania Poloniae : orientacje i postawy polityczne szlachty polskiej w dobie wielkiej wojny północnej (1702-1710) (1999)
  • Staropolska kultura śmiechu. Ludzie - teksty - konteksty (2015)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]