Jan Lohmann
| Imię i nazwisko |
Jan Maria Lohmann |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
literatura |
| Ważne dzieła | |
|
Na lewo jest Wschód | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Jan Maria Lohmann (ur. 2 lipca 1925 w Seceminie) – polski poeta i prozaik, oficer Armii Krajowej, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Jan Maria Lohmann urodził się w 1925 r. w Seceminie. Jest synem Jana i Marii z Szańkowskich. Ma brata Stanisława i siostrę Krystynę. Studiował na wydziale rolnym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W okresie II wojny światowej był członkiem AK, działał w oddziale partyzantki „Skrzetuski” pod pseudonimem Feliks (1943-1944)[1][2][3][4]. Był dwukrotnie ranny. W 1945 r. został aresztowany i skazany na 5 lat więzienia. Został uwolniony w 1946 r. na mocy amnestii z 22 lipca 1945 r. W 1989 r. był współzałożycielem Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy AK, który wszedł następnie w skład Światowego Związku Żołnierzy AK (ŚZŻAK). Kilka lat pracował w Komisji Rewizyjnej ŚZŻAK i Komisji Statutowej w Zarządzie Głównym w Warszawie. Za zasługi odznaczony został m.in.: Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Armii Krajowej, Krzyżem Walecznych, Srebrnym Krzyżem Zasługi z Mieczami, Medalem „Polska Swemu Obrońcy”. Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, krakowskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych i Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” Obszaru Południowego w Krakowie[3][5][4]. W 2012 r. rada gminy Secemin, w uznaniu zasług, nadała Janowi Lohmannowi tytuł Honorowego Obywatela Gminy Secemin[4].
Jako poeta debiutował w 1959 r. w dwutygodniku „Kamena”[6], pierwszą publikację prozatorską Lohmanna opublikowano w 1960 r. w miesięczniku „Odra”[5].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
- Srebrny Krzyż Zasługi z Mieczami
- Krzyż Walecznych
- Krzyż Armii Krajowej
- Medal „Polska Swemu Obrońcy”
Wybrane dzieła
[edytuj | edytuj kod]Proza
[edytuj | edytuj kod]Powieści[5]:
- V przykazanie (1986)
- Na lewo jest Wschód (1995)
Opowiadania, proza poetycka[7]:
- Tylko dla dziewczynek (1996)
- Niech żyje zając (1999)
- Najpiękniejsze i nienajpiękniejsze na 10 bezsennych godzin (2004)
- Ambaras (2008)
- Agora (2012)
- Szczęście (2014)
Poezja
[edytuj | edytuj kod]- Powrót (1968)
- Spotkania z miastem (1972)
- Chłopiec z lasu. Podzwonne (1976)
- Nasz Dom (1982)
- Niezawisłość nad Wisłą (1986)
- Spotkania z Matką Boską (1997)
- U początku (2002)
- Chce mi się żyć (2024)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Informator miechowski. [dostęp 2008-08-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-06-14)].
- ↑ Bolesław Michał Nieczuja-Ostrowski, Inspektorat AK "Maria" w walce, Regionalne Centrum Marketingu s.c., 2007, s. 198, ISBN 83-903320-0-0 [dostęp 2024-07-12].
- ↑ a b Jan Lohmann [online], Stowarzyszenie Pisarzy Polskich [dostęp 2024-07-11].
- ↑ a b c 92-letni poeta i prozaik krakowski Jan Lohmann spotka się z młodzieżą we Włoszczowie [online], Echo Dnia, 12 listopada 2017 [dostęp 2024-07-12].
- ↑ a b c d Małgorzata Janiec, „Chce mi się żyć” - kpt. Jan Lohmann ps. "Feliks" [online], Krakowski Klub Wtorkowy, 18 czerwca 2024 [dostęp 2024-07-11].
- ↑ Redaguje Kolegium, Kamena. Dwutygodnik literacki, R. XXVI Nr 23-24 (189-190), 31.XII.1959, Oddział Lubelski Związku Literatów Polskich, 31 grudnia 1959, s. 9 [dostęp 2019-04-16].
- ↑ a b Agencja Artystyczna Verita Nostra [online], www.veritanostra.pl [dostęp 2020-01-16] [zarchiwizowane z adresu 2015-09-14].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Lesław Bartelski M.: Polscy pisarze współcześni, 1939-1991: Leksykon. Wyd. Nauk. PWN. ISBN 83-01-11593-9.
- Hasła osobowe (literatura polska): Lohmann Jan