Jakub Pik
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Odznaczenia | |
| optyk, wynalazca | |
Jakub Pik (ur. 1806 w Częstochowie, zm. 11 stycznia 1897 w Warszawie) – polski optyk i wynalazca żydowskiego pochodzenia.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Od 1834 roku uczęszczał do Warszawskiej Szkoły Rabinów, następnie pracował w szlifierni optycznej Mateusza Ottona Bachmanna przy ulicy Podwale 22. Od 1844 roku zarządzał zakładem, a w 1845 stał się jego właścicielem. Przez pewien czas zakład mieścił się w pałacu Paca, potem przy tej samej ulicy, ale pod adresem Miodowa 4. W 1847 roku Pik otrzymał tytuł honorowego optyka i mechanika Warszawy.
W 1845 roku ożenił się z Marią (Miną) z domu Rozen, primo voto Płońską, z którą miał trzech synów (Michała, Felicjana i Seweryna) oraz dwie córki. W 1855 odbył podróż po krajach europejskich. W 1871 przyznano mu tytuł dostawcy Uniwersytetu Warszawskiego. Publikował w „Gazecie Lekarskiej”; pod pseudonimem „Optyk miasta Warszawy” wydał broszurę O probierzu stumiarowym do wódek i spirytusu (Warszawa, 1865).
W 1878 roku zorganizowano publiczną prezentację możliwości nowego wynalazku telefonu, łącząc przewodami zakład optyczny Pika przy ul. Niecałej z cukiernią Semadeniego w Ogrodzie Saskim[1].
Jakub Pik zmarł 11 stycznia 1897 roku w Warszawie, pochowany został na cmentarzu żydowskim przy ulicy Okopowej (kwatera 26, rząd 11)[2][3]. Julian Tuwim napisał o nim kuplet „Staroświecki optyk”[4].
Według Antoniego Słonimskiego pierwszą żoną Pika była ciotka Słonimskiego, po drugim mężu Sobieszczańska. Słonimski w Alfabecie wspomnień przytacza warszawską plotkę, która mówiła o rzekomym romansie pani Pikowej z będącym w Warszawie przejazdem szachem perskim; żart krążący po stolicy mówił, że „serce Pikowej pika, ale nie dla Pika”[5].
Dzieła
[edytuj | edytuj kod]- O doborze używania szkieł ocznych i okularów (1860),
- O probierzu stumiarowym do wódek i spirytusu (1865)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Maria Ziółkowska, Skąd my to mamy?, Nasza Księgarnia, Warszawa 1975, s. 69–71.
- ↑ Grób Jakuba Pika w bazie danych Cmentarza Żydowskiego przy ul. Okopowej w Warszawie
- ↑ Cmentarze m. st. Warszawy. Cmentarze żydowskie. Warszawa: Rokart, 2003. ISBN 83-916419-3-7.
- ↑ Słomczyński A. Staroświecki optyk. „Stolica" 1961 nr 25 s. 15, nr 26 s. 20 Cytat za: Polski Słownik Biograficzny
- ↑ Słonimski A. Alfabet wspomnień. Wydanie II uzup. PIW 1989 ISBN 83-06-01950-4 s. 41
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Stanisław Konarski: „Pik, Jakub” W: Polski Słownik Biograficzny tom XXVI 1981 s. 219-220 ISBN 83-04-00148-9