Przejdź do zawartości

Iwona Siwek-Front

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwona Siwek-Front
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 kwietnia 1967
Kraków

Dziedzina sztuki

plastyka
malarstwo
rysunek
film animowany
komiks

Ważne dzieła
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Iwona Siwek-Front (ur. 5 kwietnia 1967 w Krakowie) – polska artystka, plastyczka, malarka, rysowniczka i autorka filmów animowanych oraz komiksów i murali. Członkini Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych. Od początku lat 90. prowadzi tworzone w konwencji komiksów Dzienniki Telewizyjne[2]. Reprezentuje style neo-dada i neo-ekspresjonizm.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w Krakowie jako córka malarza Mariana Siwka i projektantki wnętrz Heleny Siwek z domu Zawadzkiej. Ukończyła I Liceum Ogólnokształcące im. Bartłomieja Nowodworskiego w Krakowie w 1988. Studiowała na Wydziale Grafiki krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych w latach 1989–1994, uczęszczając do pracowni drzeworytu Franciszka Bunscha i filmu animowanego Jerzego Kuci i Krzysztofa Kiwerskiego[3].

W 1991 roku była stypendystką na Emily Carr University of Art and Design(inne języki) w pracowni filmu animowanego i video (współpraca z Davidem Rimmerem(inne języki)) w Vancouver. W 2009 obroniła tytuł doktora sztuk w Katedrze Intermediów (obecnie Wydział Intermediów) krakowskiej ASP na podstawie pracy Semiosfera mojego miasta. Notatki[3].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Iwona Siwek-Front tworzy w estetyce komiksu i nowej ekspresji, skupiając się na zagadnieniach społecznych. Odnosi się również do synkretyzmu artystyczno-naukowego. Prace skupione wokół tematyki praw kobiet, wolności i niezależności człowieka charakteryzuje szczerość i odwaga. Jej twórczość wyróżnia się niepowtarzalnym stylem osadzonym w konwencji neoekspresjonizmu i nawiązaniami do młodopolskiej bohemy (Stanisław Wyspiański, Wincenty Wodzinowski, Stanisław Przybyszewski). Każde dzieło opatrzone jest dokładną datą, godziną i temperaturą powietrza[4], co odsyła do praktyki artystycznej Witkacego.

Wpływ na twórczość artystki w latach 2007-2017 miała przyjaźń z prof. Jerzym Vetulanim. Pod wpływem znajomości powstały cykle: Neurony (2010), Mózg (2015), Marsz pod prąd (2015). W 2017 roku Iwona Siwek-Front zadedykowała prof. Jerzemu Vetulaniemu wystawę Baba lukrowana swobodna (Małopolski Ogród Sztuki w Krakowie, Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie)[5]. Po śmierci Vetulaniego namalowała cykl prac Ucieczka V. Jest autorką portretu Jerzego Vetulaniego Mózg Krakowa (2011), który był publikowany w wydawnictwach, periodykach oraz pokazywany na konferencjach naukowych. W 2023 na zamówienie dyrektora Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie - Krzysztofa Głuchowskiego, namalowała portret Dominiki Bednarczyk-Krzyżowskiej, odtwórczyni Konrada w kontrowersyjnych Dziadach. Obraz wisi we foyer teatru na I piętrze[potrzebny przypis].  Prace artystki znajdują się na wystawie stałej w Pałacu „Pod Krzysztofory”  Kraków od początku bez końca oraz w muzealnej kolekcji sztuki najnowszej.

Wybrane wystawy zbiorowe z lat 2017–2021

[edytuj | edytuj kod]
  • Ostatni potwór z Wiejskiej pokaz rysunku z cyklu Potwory na corocznym Salonie Bożonarodzeniowym ZPAP, Kraków 2023[6],
  • wystawa rysunków z cyklu Kobiety są wolne w ramach projektu #claimingspace w Tapetenwerk, Lipsk (Niemcy) 2023[7],
  • Rysunki wojenne 3 Krakowskie Spotkania Artystyczne – Terytoria, Pałac Sztuki, Kraków 2022[8],
  • Szkicownik Izrael pokaz multimedialny w ramach Festiwalu Akordeonowego w Hevre,w tym eksperymentalny koncert inspirowany rysunkami: śpiew Olga Szwajger muzyka Marek Chołoniewski, Kraków 2022[9],
  • Współistnienie, Muzeum Podgórza, Kraków, 2021[10],
  • Iluminacja. Obrazowanie w książce, Biblioteka Jagiellońska, 2020[11][12],
  • #siwek2siwek, Galeria Pryzmat ZPAP, 2020[13],
  • Anioł i Baba, Hotel Rubinstein, 2019[14],
  • Krakowskie spotkania artystyczne. Dialogi, Pałac Sztuki, Kraków, 2019[15],
  • Mieszczanin, Kamienica Hipolitów, Muzeum Krakowa, 2019[16][17],
  • Rajskie ogrody/Art meeting, Tomaszowice, 2018[18][19],
  • Obraz i słowo. W kręgu poezji Nowohuckie Centrum Kultury, 2017[20],
  • Krakowskie spotkania artystyczne/Konfiguracje, 2017[21],

Wybrane wydarzenia

[edytuj | edytuj kod]
Atelier Iwony Siwek-Front przy ul. Wiślnej w Krakowie

Współpraca artystyczna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1994–2005 wykonywała czołówki, grafiki i filmy animowane dla OTV Kraków, TVN, TVP; autorka animowanych filmów edukacyjnych oraz rysunków dla fundacji ekologicznych i zajmujących się ochroną zdrowia. Robiła ilustracje do produkcji filmowych i publikacji Witolda Beresia i Artura „Barona” Więcka, do wydawnictw naukowych Jerzego Vetulaniego i prawniczych Jana Widackiego[32], a także projekty graficzne i teledyski animowane dla Roberta Gawlińskiego, lidera zespołu Wilki oraz Andrzeja Sikorowskiego. Współpracowała z czasopismem Lampa, gdzie publikowała Dzienniki Telewizyjne. Jej rysunki o Babie lukrowanej z duszą nieczystą są w wydawnictwie legendarnego krakowskiego baru Vis-a-Vis. Ilustrowała dla Playboya, Edukacji i Dialogu, Nowego Dziennika NY i portalu Polska Ma Sens oraz marki MaxMara[potrzebny przypis]. Autorka teledysku dla Agaty Ślazyk do piosenki „Komediantka” (2023)[33]. Autorka filmów animowanych powstałych na kanwie rysunków i zapisków w szkicownikach oraz zapisków na dyktafonie. Głosu do filmów użyczyli m.in. Artur Dziurman i Beata Schimscheiner.

Jej prace znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Historycznego Miasta Krakowa, Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych (Kraków, Polska), Stadtmuseum (Bergkamen, Niemcy), XYLON (Winterhur, Szwajcaria).

Na podstawie prac Iwony Siwek-Front w 2015 roku powstała praca licencjacka w Instytucie Etnologii i Antropologii Kulturowej Uniwersytetu Jagiellońskiego Hulaszczo-twórczy Kraków – życie nocne w klubie Piękny Pies[34]. W 2018 roku powstała praca magisterska w Instytucie Filologii Polskiej Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu Pedagogicznego Współczesny artysta w ikonosferze miejskiej – na podstawie cyklu obrazów pt. Mózg Iwony Siwek-Front.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Mózg Krakowa – prof. Vetulani na portrecie Iwony Siwek-Front. sofijon.pl, 3 listopada 2013. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  2. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: A telewizor w domu jest? – Dzienniki Telewizyjne Iwony Siwek-Front. sofijon.pl, 14 listopada 2013. [dostęp 2015-02-09]. (pol.).
  3. ↑ a b Dorota Włosowicz i inni red., Wspominając Akademię, Biblioteka 200-lecia, Kraków: Wydawnictwo Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, 2020, s. 824-855, ISBN 978-83-66564-02-2, OCLC 1204350266.
  4. ↑ O mnie | Siwek-Front [online].
  5. ↑ Kraków. Wystawa prac krakowskiej artystki Iwony Siwek-Front [online], 2017.
  6. ↑ IX Bożonarodzeniowy SALON ZPAP OK 2023, Kraków 2023, s. 56, ISBN 978-83-66078-87-1.
  7. ↑ Pop Up Atelier w Tapetenwerk, [w:] Głos Plastyków, t. 2, 2023, s. 126-129.
  8. ↑ Exodus, [w:] Postscriptum, t. 2, 2022, s. 64-67, ISSN 2633-1292.
  9. ↑ Kraków Culture, t. 7, 2022, s. 69, ISSN 2719-9134.
  10. ↑ Współistnienie [online], 2021.
  11. ↑ Wokół książki/Iluminacja. Obrazowanie w książce, Biblioteka Jagiellońska, Kraków: ZPAP Kraków, 2020.
  12. ↑ Wystawa „Iluminacja – obrazowanie w książce” z cyklu „Wokół książki” [online], 2020 [zarchiwizowane z adresu 2022-01-23].
  13. ↑ Jeździec nie odchodzi, [w:] Mateusz Moczulski, Głos Plastyków, t. 2/2020, ZPAP Oddział Kraków, 2020, ISBN 978836607847.
  14. ↑ Witold Bereś, Baba i Anioł, „Miesięcznik Kraków” (12(191)), 2019, ISSN 1733-0459.
  15. ↑ Krakowskie spotkania artystyczne. Dialogi, ZPAP Oddział Kraków, 2019, ISBN 978-83-66078-20-8.
  16. ↑ Witold Bereś, Czujny kołtun czy zacny mieszczanin?, „Miesięcznik KRAKÓW”, 5(174), 2019.
  17. ↑ Mieszczanin, [w:] Michał Hankus, Przemieszczanie, 2019, ISBN 978-83-7577-314-9.
  18. ↑ Rajskie Ogrody // Art Meeting Tomaszowice 2018 [online].
  19. ↑ Rajskie Ogrody // Art Meeting, 2018, ISBN 978-83-66078-06-2.
  20. ↑ Obraz i słowo... W kręgu poezji. NCK [online].
  21. ↑ Krakowskie spotkania artystyczne/Konfiguracje, ZPAP Oddział Kraków, 2017, ISBN 978-83-947018-6-4.
  22. ↑ „Mieszanka Krakowska” .. – Z balkonu na Wiślnej, „Blox.pl” [dostęp 2017-03-11].
  23. ↑ Iwka, czyli magia i sens obrazu [online], Polska Ma Sens – Myślę. Pozytywnie. [dostęp 2017-03-11] [zarchiwizowane z adresu 2017-10-30] (pol.).
  24. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Związek Sztuki ze Śmieciem – O sztuce Iwony Siwek-Front. sofijon.pl, 5 lutego 2013. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  25. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Wyzwolone / Die Befreiten / Liberate / The Liberated. sofijon.pl, 25 kwietnia 2014. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  26. ↑ Elżbieta Binswanger-Stefańska: Sztuka w slumsach Nairobi – wywiad z Iwoną Siwek-Front i Piotrem Błachutem. sofijon.pl, 18 września 2014. [dostęp 2014-10-27]. (pol.).
  27. ↑ TVP Kraków. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-10-01)].
  28. ↑ Reportaż z wernisażu.
  29. ↑ Wywiad w Radiu Nowinki.
  30. ↑ Nicole Makarewicz: Baba lukrowana swobodna już do zobaczenia. Gazeta Krakowska, 20 marca 2017. [dostęp 2017-03-23].
  31. ↑ Dwa różne warsztaty, dwie wizje społeczeństwa… Marian Siwek i Iwona Siwek – Front na wystawie w Muzeum AK – Koło kultury – Kultura w Małopolsce – Audycje – Radio Kraków [online], radiokrakow.pl [dostęp 2019-04-04] (pol.).
  32. ↑ Jan Widacki, Rozważania o prawie i sprawiedliwości, Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM, 2007, ISBN 978-83-89823-03-8 [dostęp 2024-08-04].
  33. ↑ Agata Ślazyk KOMEDIANTKA ( official video ). Agata Ślazyk - Piwnica pod Baranami 2023-01-22. [dostęp 2024-08-04].
  34. ↑ Bednarska Justyna, Hulaszczo-twórczy Kraków-życie nocne w klubie Piękny Pies [online], 2015.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Iwona_Siwek-Front&oldid=74486991”