Immunochromatografia
Immunochromatografia, inaczej ichroma, jest jedną z najnowocześniejszych technik immunodiagnostycznych, której głównymi zaletami są prostota i szybkość wykonania badania[1]. Coraz więcej zastosowań znajduje ta technika, zarówno w dziedzinie badań, ze względu na brak konieczności stosowania dodatkowych odczynników czy oprzyrządowania, jak i w dziedzinie klinicznej. Najbardziej znanymi przykładami są apteczne testy ciążowe, testy PSA, testy na troponinę I, a ostatnio testy na HIV i COVID-19.
Może być wykonywana za pomocą prostego urządzenia opracowanego w celu wykrycia obecności (lub braku) związku docelowego w próbce (matrycy). Ten rodzaj testu jest powszechnie stosowany w diagnostyce medycznej, zarówno w badaniach domowych, jak i laboratoryjnych. Jest on prezentowany w formacie paskowym, w którym badana próbka przepływa wzdłuż stałego podłoża w wyniku działania kapilarnego.
Zasada działania
[edytuj | edytuj kod]Immunochromatografia oparta jest na migracji próbki przez membranę nitrocelulozową. Próbka jest dodawana do obszaru koniugatu, który składa się ze specyficznego przeciwciała przeciwko jednemu z epitopów antygenu, który ma być wykryty, oraz odczynnika wykrywającego. Jeśli próbka zawiera docelowy antygen, to wiąże się on z koniugatem tworząc kompleks immunologiczny i migruje przez membranę nitrocelulozową. Jeśli nie, koniugat i próbka będą migrować niezwiązane.
Strefa wychwytu jest utworzona przez drugie przeciwciało specyficzne wobec innego epitopu antygenu. Kiedy próbka osiągnie tę strefę, kompleksy utworzone przez wiązanie antygenu i koniugatu zostaną zatrzymane, a linia zostanie zabarwiona w tym przypadku na różowo lub niebiesko (próbki pozytywne). W odwrotnym przypadku próbki są negatywne.
Strefa kontrolna jest utworzona przez trzecie przeciwciało, które rozpoznaje odczynnik wykrywający. Kiedy reszta próbki dotrze do tej strefy, przeciwciało zwiąże się z wolnym koniugatem, który nie został zatrzymany w strefie wychwytywania. Ta linia jest kontrolą, że test działa dobrze, ponieważ jest zawsze zabarwiona, z pozytywnymi i negatywnymi próbkami.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Daniel Quesada-González , Arben Merkoçi , Nanoparicle-based lateral flow biosensors, „Biosensors & Bioelectronics”, 73, 2015, s. 47-63, DOI: 10.1016/j.bios.2015.05.050, PMID: 26043315 [dostęp 2020-08-08] .