Ignacy Lipczyński (generał)
tytularny generał brygady | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Główne wojny i bitwy |
Ignacy Piotr Karol Lipczyński (ur. 24 lutego?/8 marca 1870[1][2][3] w Jołtuszkowie, zm. 9 grudnia 1932 w Warszawie) – tytularny generał brygady Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Ignacy Piotr Karol Lipczyński urodził się 8 marca 1870 roku w Jołtuszkowie, w powiecie mohylowskim, w rodzinie Ignacego i Karoliny z Żółcińskich[4]. Kształcił się w Kijowie, gdzie ukończył gimnazjum. 30 marca 1891 roku rozpoczął służbę w Armii Imperium Rosyjskiego. W latach 1892–1894 był słuchaczem Jelizawietgradzkiej Szkoły Junkrów Kawalerii w Jelizawietgradzie (ros. Елисаветградское кавалерийское юнкерское училище). W latach 1909–1911 był sztabsrotmistrzem w 12 Achtyrskim Pułku Huzarów stacjonującym w Międzybożu na Ukrainie pod dowództwem pułkownika Mikołaja Konstantego Benua[5][6]. Rotmistrz i dowódca szwadronu z 1911 roku. 7 stycznia 1913 roku, na własną prośbę, został przeniesiony do rezerwy w stopniu podpułkownika. W czasie I wojny światowej reaktywowany[7]. Pełnił służbę do 6 kwietnia 1917 roku, ostatnio na stanowisku dowódcy pułku chorych koni[8].
5 maja 1919 roku został przydzielony z Rezerwy Oficerskiej do Wojskowej Straży Granicznej[9][10]. Dowodził I dywizjonem 4 Pułku Strzelców Granicznych. Na tym stanowisku 15 lipca 1920 roku został zatwierdzony w stopniu majora z dniem 1 kwietnia 1920 roku, w kawalerii, „w grupie byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej”[11]. 15 listopada 1920 roku został zastępcą dowódcy Strzelców Granicznych i jednocześnie członkiem Komisji Likwidacyjnej tej formacji. Od 1921 roku kierownik Oddziału Gospodarczego w Naczelnej Kontroli Wojskowej. Jego oddziałem macierzystym był wówczas 14 Pułk Ułanów Jazłowieckich we Lwowie[12]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu podpułkownika Korpusu Kontrolerów ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku. W latach 1923–1927 pełnił służbę w IX, IV, i ponownie IX Grupie Naczelnej Kontroli Wojskowej[13][14]. 31 marca 1924 roku awansował na pułkownika ze starszeństwem z 1 lipca 1923 roku i 4. lokatą w korpusie oficerów kontrolerów[15]. 30 kwietnia 1927 roku został przeniesiony w stan spoczynku z prawem do tytułu generała brygady. Mieszkał w Warszawie przy ulicy Koszykowej 19 m. 6[16]. Zmarł 9 grudnia 1932 roku w Warszawie[17]. Pochowany na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B17-8-18)[18].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 257, 739, tu podano, że urodził się 23 lutego 1870 roku..
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 881, tu jako datę urodzenia generała podano 8 marca 1870 roku.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 197, autor podał dwie daty urodzenia: 23 lutego i 18 marca 1870 roku. Jeżeli data urodzin – 23 lutego 1870 podana według kalendarza juliańskiego jest datą prawidłową to, według kalendarza gregoriańskiego – datą urodzin powinien być dzień 7 marca 1870 roku. Zobacz daty nowego i starego porządku.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 197, wg autora generał urodził się w miejscowości JOTŁUSZKÓW, w powiecie jampolskim. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, tom III, pod redakcją Filipa Sulimierskiego i Władysława Walewskiego, Warszawa 1882, s. 389, 600 występuje jedynie miejscowość JOŁTUSZKÓW (JAŁTUSZKÓW), w ówczesnym powiecie mohylowskim, który graniczył z powiatem jampolskim.
- ↑ Общий список офицерским чинам русской императорской армии. Составлен по 1-е января 1909 г., Sankt Petersburg 1909, s. 575.
- ↑ Список офицеров 12 гусарского Ахтырского полка на 1911 год. gusa.ru. [dostęp 2013-12-18].
- ↑ Reaktywowany - przywrócony do służby czynnej.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 197.
- ↑ Dziennik Rozkazów Wojskowych Nr 76 z 12 lipca 1919 roku, s. 1699.
- ↑ Stawecki 1994 ↓, s. 197, wg autora został przyjęty do Wojska Polskiego 7 maja 1919 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 28 z 28 lipca 1920 roku, poz. 703.
- ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 257, 739.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 28, 1069.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 27, 969.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 166.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 7 z 18 lutego 1927 roku.
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 2 z 8 lutego 1933 roku, s. 36.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2016-02-15].
- Spis oficerów służących czynnie w dniu 1.6.1921 r.. Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1921.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Henryk Piotr Kosk: Generalicja polska. Popularny słownik biograficzny. T. 1 A-Ł. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1998. ISBN 83-87103-55-1.
- Tadeusz Kryska-Karski, Stanisław Żurakowski: Generałowie Polski niepodległej. Warszawa: Editions Spotkania, 1991.
- Piotr Stawecki: Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1994. ISBN 83-11-08262-6.
- Polacy – żołnierze Armii Imperium Rosyjskiego w I wojnie światowej
- Tytularni generałowie brygady II Rzeczypospolitej
- Majorowie kawalerii II Rzeczypospolitej
- Pułkownicy Korpusu Kontrolerów awansowani na generała brygady
- Oficerowie Wojska Polskiego oddelegowani do Korpusu Strzelców Granicznych
- Polacy – oficerowie Imperium Rosyjskiego
- Urodzeni w 1870
- Zmarli w 1932
- Pochowani na Powązkach-Cmentarzu Wojskowym w Warszawie