Przejdź do zawartości

Hymn do Ducha Świętego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hymn do Ducha Świętego
Veni Creator Spiritus
Ilustracja
tekst Veni Creator Spiritus
(po łacinie)

Pierwsza zwrotka
Forma muzyczna

hymn

Czas powstania

ok. 809

Tekst

nieznany, prawdopodobnie Hraban Maur

Veni Creator Spiritus
Hymn do Ducha Świętego
ilustracja
Państwo

 Cesarstwo Meksyku

Tekst

nieznany, prawdopodobnie Hraban Maur, ok 809

Lata obowiązywania

1821–1823

Veni Creator Spiritus
Odsłuchaj
wersja 1
pierwsza zwrotka, głos solo
wersja 2
cały utwór, chór

Hymn do Ducha Świętego (Veni Creator Spiritus) – hymn gregoriański adresowany do Ducha Świętego, powstały prawdopodobnie w 809 roku[1]; za jego autora uważany jest teolog i mnich benedyktyński, Hraban Maur[1].

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

W Kościele rzymskokatolickim wykonywany przez kapłanów i wiernych, m.in. w czasie:

Podczas wykonywania tego hymnu należy przyjąć postawę stojącą[potrzebny przypis].

Hymnu tego używają również Kościoły starokatolickie, anglikańskie i luterańskie.

W Kościołach mariawickich odmawiany jest ponadto na rozpoczęcie miesięcznej adoracji Przenajświętszego Sakramentu, rekolekcji, nowenny do Ducha Przenajświętszego, innych ważnych wydarzeń w życiu Kościoła oraz w uroczystość Zesłania Ducha Świętego na rozpoczęcie liturgii Mszy Świętej.

Mariawici mają własne tłumaczenie hymnu: "Przybądź Duchu Stworzycielu", które zawsze kończy się wezwaniem: "Wyślij Ducha Twojego a będą stworzeni. Alleluja", na co wierni odpowiadają: "I odnowisz oblicze ziemi. Alleluja." Po odpowiedzi kapłan odmawia modlitwę błagalną o udzielenie ludowi mądrości i pociechy Ducha Świętego[2]. W okresie Wielkiego Postu i Przedpościa pomija się "Alleluja".

Odniesienia w kulturze

[edytuj | edytuj kod]

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]


Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Międzykościelna Komisja Śpiewnikowa: Śpiewnik ewangelicki. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Augustana, 2002, s. 326-3271. ISBN 83-88941-19-4.
  2. Brewiarzyk Mariawicki, Płock, 2002, s. 104