Przejdź do zawartości

Henryk de Saint-Rémy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Henryk de Saint-Rémy (ur. 1557, Paryżu - zm. 14 lutego 1621, w Paryżu) - naturalny syn Henryka II, króla Francji, i założyciel linii hrabiów de Saint-Rémy.

Dzieje

[edytuj | edytuj kod]

Był nieślubnym synem Henryka II Walezujsza, króla Francji, z jego związku z Nicole de Savigny. Nazywano go Bastardem d'Angouleme. Sam tytułował się pierwszym baronem de Fontette et d'Essoyes. W 1592 ożenił się z Christine de Luze (zm. 1636). Ze związku tego miał kilkoro dzieci:

  • Franciszka I (15951648), drugiego barona Fontette, mężą Charlotte Marguerite de Mauleon,
  • Jakuba (15991621),
  • René I (16061663), trzeciego barona Fontette, męża Jacqueline de Brevot i ojca:
    • René II (16361674), czwartego barona Fontette, męża Marie de la Marck,
    • Henriego (16371692), pana Noes, męża Marie de Mullot,
    • Remy Sebastiana (16391674), męża (1) ... de Colne, (2) Cleophile d'Anglure,
    • Pierre'a (16441648),
    • Charlesa François (1646–?), męża Barbe d'Anglure,
    • Pierre'a (16481694), męża Jeanne Felix,
    • Pierre'a Jeana (16491714), pana Luze, męża (1) Renée Marguerite de Courtels, (2) Mariede Mullot,
  • Marię Małgorzatę, od 1621 żonę Joachima de Marron, barona de Cullee,

Po śmierci Henryk de Saint-Rémy został pochowany w paryskim kościele St. Suplice.

Potomkowie

[edytuj | edytuj kod]

Prawnuczką Pierre'a Jeana de Valois-Saint-Rémy (najmłodszego syna René II, który był najstarszym synem René I) była słynna hrabina Joanna de Saint-Rémy, negatywna bohaterka afery naszyjnikowej, posługująca się tytułem hrabiny de La Motte.

Literatura

[edytuj | edytuj kod]
  • Europäische Stammtafeln. Stammtafeln zur Geschichte der europäischen Staaten, Bd III, Teilband 2, Marburg 1983, Taf. 308A.