Przejdź do zawartości

Hełmik modrobrody

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hełmik modrobrody
Oxypogon stuebelii[1]
A. B. Meyer, 1884
Ilustracja
Samiec
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

krótkonogie

Rodzina

kolibrowate

Podrodzina

paziaki

Plemię

Lesbiini

Rodzaj

Oxypogon

Gatunek

hełmik modrobrody

Synonimy
  • Oxypogon Stübelii A. B. Meyer, 1884
  • Oxypogon guerinii stuebelii A. B. Meyer, 1884[1]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Zasięg występowania
Mapa występowania

Hełmik modrobrody[3] (Oxypogon stuebelii) – gatunek małego ptaka z rodziny kolibrowatych (Trochilidae), podrodziny paziaków (Lesbiinae). Występuje endemicznie w zachodnio-centralnej Kolumbii. Narażony na wyginięcie.

Taksonomia

[edytuj | edytuj kod]

Po raz pierwszy gatunek opisał Adolf Bernhard Meyer w 1884 na łamach Zeitschrift für die gesammte Ornithologie na podstawie holotypu z Volcán de Tolima w centralnych Andach w Kolumbii[4][5]. Nowemu gatunkowi nadał nazwę Oxypogon Stübelii[4]. Obecnie (2020) Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) uznaje hełmika modrobrodego za osobny gatunek – Oxypogon stuebelii[6]. Niektórzy autorzy uznawali go za jeden z czterech podgatunków hełmika zielonobrodego (O. guerinii); prócz IOC, także i autorzy Handbook of the Birds of the World uznają go za osobny gatunek. Od innych taksonów z rodzaju Oxypogon odróżniają go pewne szczegóły upierzenia[5] (patrz: Morfologia).

Morfologia

[edytuj | edytuj kod]

Długość ciała wynosi 11,2–12,7 cm; długość dzioba u samca: około 15 mm[5]. U holotypu długość skrzydła wynosiła 55 mm, długość ogona 42 mm[4]. Widoczny czub i wydłużone pióra na brodzie. Czub i gardło są niemal jasnobrązowe (czub jest czarno-brązowy, w odróżnieniu od czarno-białego u innych przedstawicieli rodzaju[5]). Wydłużone pióra na brodzie są metalicznie zielone u nasady, ku końcowi kolor przechodzi w fioletowy. Od piersi za ucho sięga jasnobrązowa obroża; kontrastuje z czarną głową. Na zewnętrznych sterówkach występuje szeroki, brudnobiały pas[7].

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Endemit zachodnio-centralnej Kolumbii; występuje w obrębie wulkanu Nevado del Ruiz na granicy departamentów Tolima i Caldas[5]. BirdLife International szacuje zasięg występowania na 4200 km², jednak ptak ten jest rozmieszczony plamowo, a powierzchnia dogodnych dla niego siedlisk nie przekracza 400 km²[7].

Ekologia i zachowanie

[edytuj | edytuj kod]

Środowiskiem życia tych ptaków jest otwarta, wilgotna formacja paramo z rosnącymi tam przedstawicielami Espeletia (astrowate)[5]; preferują zarośla Espeletia hartwegiana. Niewiele wiadomo o ekologii tego gatunku[7]. Często widywane są na kwiatach Espeletia schultzii. Brak informacji na temat rozrodu[5].

Status

[edytuj | edytuj kod]

IUCN uznaje gatunek za narażony na wyginięcie (VU, Vulnerable) nieprzerwanie od 2014 (stan w 2021); wcześniej nie był klasyfikowany jako odrębny gatunek. Liczebność populacji szacuje się na 250–999 dorosłych osobników. Całość zasięgu tego gatunku zawiera się w Parku Narodowym Los Nevados. Jest dobrze chroniony, jednak nadal praktykuje się wypalanie páramo, aby uzyskać świeże pastwiska dla bydła. Pod obszarami páramo występują lokalnie uprawy ziemniaków[7].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Oxypogon stuebelii, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Oxypogon stuebelii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Podrodzina: Lesbiinae Reichenbach, 1853 - paziaki (Wersja: 2020-01-10). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-04].
  4. a b c A. B. Meyer. Über neue und ungenügend bekannte Vögel im königl. zoologischen Museum zu Dresden. „Zeitschrift für die gesammte Ornithologie”. 1, s. 204, 1884. 
  5. a b c d e f g del Hoyo, J., Collar, N., Sharpe, C.J., Kirwan, G.M. & Boesman, P.: Buffy Helmetcrest (Oxypogon stuebelii). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (eds.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. 2015. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-05-16)].
  6. F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Hummingbirds. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-04]. (ang.).
  7. a b c d Buffy Helmetcrest Oxypogon stuebelii. BirdLife International. [dostęp 2021-09-08].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]