Przejdź do zawartości

Greg LeMond

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Greg LeMond
Ilustracja
Greg LeMond (2009)
Data i miejsce urodzenia

26 czerwca 1961
Lakewood

Obywatelstwo

amerykańskie

Kariera seniorska
Lata Drużyna
1981–1983 Renault-Elf-Gitane
1984 Renault
1985–1986 La Vie Claire
1987 Toshiba-Look
1988 PDM
1989 ADR
1990–1992 Z
1993–1994 Gan
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Mistrzostwa świata
złoto Altenrhein 1983 Start wspólny
złoto Chambéry 1989 Start wspólny
srebro Goodwood 1982 Start wspólny
srebro Giavera del Montello 1985 Start wspólny
Odznaczenia
Złoty Medal Kongresu
Strona internetowa

Greg LeMond (ur. 26 czerwca 1961 w Lakewood) – amerykański zawodowy kolarz szosowy, czterokrotny medalista mistrzostw świata i trzykrotny zwycięzca Tour de France.

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W 1986 roku został pierwszym nieeuropejskim cyklistą, który wygrał Tour de France. Wyścig dookoła Francji wygrał również w latach 1989 i 1990, przechodząc jednocześnie do historii jako jeden z ośmiu zawodników, którzy wygrali najsłynniejszy na świecie wyścig kolarski co najmniej trzy razy. Szczególnie wygrana w roku 1989 zasługuje na uznanie z trzech powodów: aerodynamicznej kierownicy zastosowanej po raz pierwszy w historii w kolarstwie szosowym zwanej do dziś lemondką; sukces ten odniósł po dwuletniej przerwie w karierze spowodowanej ciężkim postrzałem na polowaniu; legendarnym 8 sekundom przewagi nad Francuzem Laurentem Fignonem, które uzyskał na ostatnim etapie Touru (wówczas była to czasówka z Wersalu do Paryża długości 24,5 km), zapewniając sobie zwycięstwo w wyścigu. Jest to do dziś najmniejsza przewaga w klasyfikacji generalnej pomiędzy pierwszym a drugim zawodnikiem. W 1985 roku był drugi, a rok wcześniej trzeci w klasyfikacji generalnej. W 1984 roku zdobył także maillot blanc. Łącznie we wszystkich startach w TdF wygrał siedem etapów, w tym pięć indywidualnych i dwie drużynowe jazdy na czas.

Siedmiokrotnie startował w Giro d’Italia, najlepszy wynik osiągając w 1985 roku, kiedy był trzeci w klasyfikacji generalnej, za Francuzem Bernardem Hinaultem i Włochem Francesco Moserem. Rok później wygrał jeden etap, ale ostatecznie był czwarty, przegrywając walkę o trzecie miejsce z Moserem. W 1983 roku wziął też udział w Vuelta a España, ale wycofał się po siedemnastym etapie. Ponadto był też między innymi pierwszy w Circuit de la Sarthe w 1980 roku, Coors Classic w 1981 roku, pierwszy w Tour de l’Avenir, drugi w Tour Méditerranéen i trzeci w Tirreno-Adriático w 1982 roku, pierwszy w Critérium du Dauphiné oraz drugi w Giro di Lombardia i Chrono des Nations w 1983 roku, trzeci w Liège-Bastogne-Liège i Critérium du Dauphiné w 1984 roku, pierwszy w Coors Classic i drugi w Vuelta al País Vasco w 1985 roku, drugi w Mediolan-San Remo oraz trzeci w Paryż-Nicea i Tour de Suisse w 1986 roku, a także drugi w Mistrzostwach Zurychu w 1990 roku.

Pierwszy medal na międzynarodowej imprezie zdobył w 1982 roku, kiedy podczas mistrzostw świata w Goodwood był drugi w wyścigu ze startu wspólnego. W zawodach tych wyprzedził go jedynie Włoch Giuseppe Saronni, a trzecie miejsce zajął Irlandczyk Sean Kelly. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Altenrhein w tej samej konkurencji był najlepszy. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Chambéry w 1989 roku, a podczas mistrzostw świata w Giavera del Montello w 1985 roku ponownie był drugi. Przegrał tam tylko z Holendrem Joopem Zoetemelkiem.

Nigdy nie wystąpił na igrzyskach olimpijskich. Zakończył karierę kolarską w 1994 r.

4 grudnia 2020 - w uznaniu jego wkładu w Naród, jako sportowca, aktywisty, wzoru do naśladowania i przywódcy społeczności - został uhonorowany Złotym Medalem Kongresu[1] (Congressional Gold Medal) - jednym z najwyższych odznaczeń cywilnych w Stanach Zjednoczonych.

Bibliografia

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Cyclingnews, LeMond 'humbled' after being awarded the Congressional Gold Medal [online], cyclingnews.com, 10 grudnia 2020 [dostęp 2024-06-19] (ang.).