Green Jellÿ
| |
| Rok założenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Gatunek |
rock alternatywny[1], pop alternatywny[1], indie rock[1], comedy rock[1] |
| Aktywność |
1981–1995 |
| Wydawnictwo |
Zoo Entertainment, Volcano |
| Powiązania |
Tool, A Perfect Circle, Pigmy Love Circus, Puscifer, Tapeworm, Radioactive Chicken Heads |
| Skład | |
| Bill Manspeaker | |
| Byli członkowie | |
| Rootin Bloomquist C.J. Buscaglia Danny Carey Joe Cannizzaro Gary Helsinger Caroline Jester Maynard James Keenan Jim Laspesa Tonytv Marc Levinthal Rose Mattrey Keith McCormack Marcos Mora Kim O'Donnell Bernie Peaks Greg Reynard Joe Russo Steven Shenar Scott Smith Roy Staley Bill Tutton Bud Redding | |
| Strona internetowa | |
Green Jellÿ – amerykańska grupa wykonująca szeroko pojętą muzykę rockową. Powstała w 1981 roku w Kenmore w Nowym Jorku, pozostała aktywna do końca 1995 roku. W 2008 roku formacja wznowiła działalność.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Grupa powstała w 1981 roku w Kenmore w Nowym Jorku z inicjatywy Billa Manspeakera i Joego Cannizzaro, początkowo pod nazwą Green Jellö. W 1984 roku ukazało się pierwsze wydawnictwo zespołu Let It Be. W 1989 roku nakładem February 29th Records ukazał się debiutancki album studyjny zespołu zatytułowany Triple Live Möther Gööse at Budokan[1]. W 1991 roku na kasecie VHS ukazał się wideo album pt. Cereal Killer[1]. Pochodzący z płyty singiel "Three Little Pigs" dotarł do 17. miejsca listy Billboard Hot 100[2].
W 1992 roku w wyniku procesu sądowego wytoczonego przez firmę Kraft Foods właściciela marki Jell-O, zespół został zmuszony do przyjęcia nazwy Green Jellÿ. W 1993 roku drugi album został wznowiony na płycie CD pt. Cereal Killer Soundtrack[1]. Ciesząca się popularnością w Stanach Zjednoczonych płyta dotarła do 23. miejsca listy Billboard 200[3]. Również w 1993 roku ukazały się dwa minialbumy Green Jellö SUXX i Three Little Pigs - The Remixes.
W 1994 roku został wydany kolejny album pt. 333[1]. Wydawnictwo ukazało się na płycie CD oraz w formie wideo na kasecie VHS oraz otrzymało nominację do nagrody Grammy[4]. W 1995 roku ukazał się singiel I'm the Leader of the Gang (I Am) zrealizowany z udziałem Hulka Hogana[1]. Kompozycja uplasowała się na 25 miejscu brytyjskiej listy przebojów[5]. Wkrótce potem zespół został rozwiązany.
W 2008 roku muzycy wznowili działalność[6]. Tego samego roku na płytach DVD ukazały się również reedycje albumów Cereal Killer i 333, dostępne w sprzedaży tylko podczas koncertów zespołu[6]. 13 października 2009 roku został wydany czwarty album długogrający pt. Musick to Insult Your Intelligence By[1].
Dyskografia
[edytuj | edytuj kod]
|
|
Nagrody i wyróżnienia
[edytuj | edytuj kod]- Nominacja do nagrody amerykańskiego przemysłu fonograficznego Grammy w kategorii best long form video (wideo album 333)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Steve Huey, Steve Leggett: Green Jellÿ Biography. allmusic.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Green Jellÿ Singles Charts. allmusic.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ Green Jellÿ Billboard Charts. allmusic.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ a b 38th Grammy Awards - 1996. www.rockonthenet.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ UK Singles - 1952-2010. www.polyhex.com. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
- ↑ a b GREEN JELLŸ Reunites, Plans U.S. Tour - Feb. 19, 2008. blabbermouth.net. [dostęp 2010-04-05]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Strona oficjalna (ang.)