Glaurung
Postać z mitologii Śródziemia | |
Wystąpienia | |
---|---|
Dane biograficzne | |
Pochodzenie | |
Przynależność | |
Data urodzenia |
? PE |
Data śmierci |
499 PE[1] |
Rodzina |
wszystkie smoki (potomstwo) |
Glaurung – fikcyjna postać, smok ze stworzonej przez J.R.R. Tolkiena mitologii Śródziemia. Antagonista powieści Dzieci Hurina, a także fragmentów Silmarillionu i Niedokończonych opowieści.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Pierwszy ze smoków (Uruloki), nazywany ich Ojcem, jeden z najpotężniejszych smoków Ardy. W 260 r. Pierwszej Ery został wypuszczony z Angbandu, jednak nie osiągał wtedy swoich największych rozmiarów, a Noldorowie zmusili go do ucieczki. W Dagor Bragollach i w Nirnaeth Arnoediad Glaurung, już w pełni sił, przewodził straży przedniej Morgotha i siał spustoszenie na polu bitwy. W Nirnaeth Arnoediad został ciężko raniony przez Azaghâla, władcę Belegostu, którego zabił, lecz musiał uciec z pola bitwy[1].
W późniejszych latach stał się sprawcą nieszczęść dzieci Hurina. W tymże czasie poprowadził siły Morgotha do zwycięskiego szturmu na Nargothrond i tam natknął się po raz pierwszy na Túrina. Zamieszkał w zrujnowanych salach Finroda, lecz poszukując Túrina został przez niego zabity mieczem Gurthangiem[1].
Zdolności
[edytuj | edytuj kod]Jak wszystkie Uruloki nie umiał latać, lecz potrafił ziać ogniem. Jego wzrok pozwalał mu wpływać na umysł osoby, która spojrzała mu w oczy – w ten sposób sparaliżował Turina i spowodował u niego częściową amnezję, by potem przywrócić mu pamięć, powodując jego samobójstwo.
Odbiór postaci
[edytuj | edytuj kod]Jego imieniem nazwano rodzaj wymarłych gadów należących do kladu Neodiapsida, którego jedynym znanym przedstawicielem jest Glaurung schneideri[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Glaurung. Encyclopedia of Arda. [dostęp 2020-07-16].
- ↑ V.V. Bulanov, A.G. Sennikov. Glaurung schneideri gen. et sp. nov., a new weigeltisaurid (Reptilia) from the Kupfershiefer (Upper Permian) of Germany. „Paleontological Journal”. 49 (12), s. 1353–1364, 29 grudnia 2015. DOI: 10.1134/S0031030115120035. ISSN 1555-6174. (ang.).