Przejdź do zawartości

Gezer (kibuc)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gezer
‏גזר‎
ilustracja
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Centralny

Wysokość

124 m n.p.m.

Populacja (2006)
• liczba ludności


353

Nr kierunkowy

+972 3

Kod pocztowy

99 786

Położenie na mapie Dystryktu Centralnego
Mapa konturowa Dystryktu Centralnego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Gezer”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Gezer”
Ziemia31°52′31″N 34°55′17″E/31,875278 34,921389
Strona internetowa

Gezer (hebr. גזר) – kibuc położony w Samorządzie Regionu Gezer, w Dystrykcie Centralnym, w Izraelu. Członek Ruchu Kibuców (Ha-Tenu’a ha-Kibbucit).

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Kibuc jest położony na północnym skraju równiny Szefela, u wlotu do doliny Ajalon.

W jego otoczeniu znajdują się moszawy Azarja, Bet Uzzi’el, Kefar Szemu’el i Miszmar Ajjalon, oraz wioski Bet Chaszmonaj i Karme Josef z Samorządu Regionu Gezer.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Liczba mieszkańców Gezer[1]:

Historia

[edytuj | edytuj kod]
Wzgórze Tel Gezer z ruinami starożytnego miasta Gezer
Ruiny starożytnego miasta Gezer

Kibuc został założony w 1945 przez żydowskich imigrantów z Europy i został początkowo nazwany Tel Gezer, od nazwy sąsiedniego wzgórza na którym wznoszą się ruiny starożytnego miasta kananejskiego Gezer[2].

Kibuc leżał w pobliżu strategicznej drogi prowadzącej z nadmorskiej równiny Szaron do Jerozolimy. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny pod koniec 1947 siły arabskich milicji rozpoczęły ataki na żydowskie konwoje do Jerozolimy. Położenie kibucu Gezer było szczególnie trudne, ponieważ w jego sąsiedztwie były duże skupiska arabskie w miastach Lod i Ramla. Przeciwdziałając tym atakom, żydowska organizacja paramilitarna Hagana przeprowadziła szereg operacji militarnych, w wyniku których zmuszono większość ludności arabskiej do opuszczenia swoich domów. Podczas wojny o niepodległość na wschód od kibucu, w rejonie doliny Ajalon i wzgórza Latrun rozlokowane były pozycje jordańskiego Legionu Arabskiego. Izraelska armia przeprowadziła w dniach 8-9 czerwca operację Joram, której celem było odblokowanie tzw. „korka Latrun” i przywrócenie komunikacji z Jerozolimą. Początkowe natarcie, które miało za zadanie zmylić jordańskie dowództwo, zostało wówczas wyprowadzone z rejonu kibucu Gezer[3]. W odwecie, jordańscy żołnierze zaatakowali 10 czerwca kibuc. Doszło wówczas do bitwy o Gezer, podczas której kibuc upadł i został doszczętnie zniszczony. Wieczorem osadę odbiły siły żydowskiego Palmach[4].

Po wojnie kibuc został odbudowany. Na wschód od niego przebiegała strefa zdemilitaryzowana oraz granica z Transjordanią. Z powodu swojego położenia istnienie kibucu było niezwykle ważne dla obronności państwa Izrael, jednak rozpadł się on w 1964 z różnych wewnętrznych powodów społecznych. Ponowne założenie kibucu nastąpiło w 1974 za sprawą grupy imigrantów z Ameryki Północnej.

Kultura i sport

[edytuj | edytuj kod]

W kibucu jest ośrodek kultury i sportu, przy którym jest basen kąpielowy, boisko do koszykówki oraz jedyne w Izraelu boisko do baseballa (otworzone w 1987). Trenują tutaj drużyny Modi’in Miracle i Bet Szemesz Blue Sox grające w lidze Israel Baseball League[5].

Edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Kibuc utrzymuje przedszkole oraz szkołę podstawową.

Turystyka

[edytuj | edytuj kod]

Lokalną atrakcją turystyczną są ruiny starożytnego miasta Gezer.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Gospodarka kibucu opiera się na intensywnym rolnictwie, uprawy oliwek i hodowla bydła mlecznego.

Dodatkowo w kibucu działa firma Varda Livney, produkująca kartki pocztowe, notesy, plakaty i książki dla dzieci[6]. Jest tu także firma Meble Philly, produkująca meble dla dzieci[7] oraz niewielka firma chemiczna NCI-Netsah Chemical Industry.

Infrastruktura

[edytuj | edytuj kod]

W kibucu znajduje się sklep wielobranżowy oraz ośrodek zdrowia.

Komunikacja

[edytuj | edytuj kod]

Droga wyjazdowa z kibucu prowadzi w kierunku północno-wschodnim do drogi nr 424 , którą jadąc na zachód można dojechać do sąsiednich osiedli, po minięciu których dojeżdża się do węzła drogowego z drogą ekspresową nr 44 (HolonEszta’ol). Natomiast jadąc drogą nr 424 na południowy wschód można dojechać do Parku Mini Izrael w Latrun i drogi ekspresowej nr 3 (AszkelonModi’in-Makkabbim-Re’ut).

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dane statystyczne z kolejnych lat. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2011-05-27]. (hebr.).
  2. Stanisław Gądecki: Archeologia biblijna. T. I. Gniezno: Gaudentinum, 1994, s. 236. ISBN 83-85654-24-0.
  3. Benny Morris: 1948. A History of the First Arab-Israeli War. New Haven: Yale University Press, 2008, s. 229-230. ISBN 978-0-300-12696-9.
  4. Bitwa o Gezer. [w:] Palmach Official Website [on-line]. [dostęp 2011-05-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-17)]. (hebr.).
  5. Hombo Field. [w:] Kibbutz Gezer [on-line]. [dostęp 2011-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-15)]. (hebr.).
  6. Varda Livney. [w:] Varda Livney [on-line]. [dostęp 2011-05-27]. (ang.).
  7. Meble Philly. [w:] Kibbutz Gezer [on-line]. [dostęp 2011-05-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-01-15)]. (hebr.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]