Przejdź do zawartości

Gary Wright

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gary Wright
Ilustracja
Gary Wright (2011)
Imię i nazwisko

Gary Malcolm Wright

Data i miejsce urodzenia

26 kwietnia 1943
Cresskill

Data i miejsce śmierci

4 września 2023
Palos Verdes Estates

Gatunki

hard rock, rock progresywny

Zawód

muzyk, wokalista, kompozytor

Aktywność

1950–2017

Wydawnictwo

Ariola Records, Warner Records, Island Records

Powiązania

George Harrison, Spooky Tooth

Strona internetowa

Gary Malcolm Wright (ur. 26 kwietnia 1943 w Cresskill, zm. 4 września 2023 w Palos Verdes Estates[1]) – amerykański muzyk rockowy, kompozytor, autor tekstów.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychował w Cresskill w stanie New Jersey[2]. Jako dziecięcy aktor zadebiutował w telewizji w wieku siedmiu lat w serialu Captain Video and His Video Rangers, nakręconym w Nowym Jorku. Występował w reklamach telewizyjnych i radiowych, zanim zaproponowano mu rolę w broadwayowskiej produkcji musicalu Fanny w 1954 roku. Wright wcielił się w rolę Cesario, syna Fanny, którego grała Florence Henderson. Przy produkcji spędził dwa lata, podczas których wystąpił z Hendersonem w programie The Ed Sullivan Show.

Po ukończeniu nauki gry na fortepianie i organach Wright prowadził różne lokalne zespoły rockowe, uczęszczając do Tenafly High School w Tenafly w stanie New Jersey[3]. W 1959 roku dokonał swojego pierwszego komercyjnego nagrania z Billym Markle w nowojorskich studiach NBC Radio. Singiel „Working After School”, przypisany Gary’emu i Billy’emu, został wydany przez 20th Century Fox Records w 1960 roku.

Postrzegając muzykę jako „zbyt niestabilną” ścieżkę kariery, jak to później ujął, Wright studiował, aby zostać lekarzem w College of William & Mary w Wirginii i na Uniwersytecie Nowojorskim, a następnie przez rok studiował w Downstate Medical College[3], cały czas kontynuując występy z lokalnymi zespołami. Po specjalizacji z psychologii w Nowym Jorku w 1966 roku wyjechał do Niemiec, aby dokończyć studia na Uniwersytecie w Berlinie[2].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Gary Wright był amerykańskim muzykiem i kompozytorem najbardziej znanym ze swoich hitów z 1976 roku „Dream Weaver” i „Love Is Alive”. Przełomowy album Wrighta, The Dream Weaver (1975), ukazał się po siedmiu latach spędzonych w Londynie, na przemian jako członek brytyjskiego zespołu bluesrockowego Spooky Tooth i artysta solowy. Podczas pobytu w Anglii grał na klawiszach na albumie byłego Beatlesa George’a Harrisona All Things Must Pass (1970), rozpoczynając w ten sposób przyjaźń, która zainspirowała indyjskie motywy religijne i duchowość nieodłącznie związane z późniejszym pisaniem piosenek Wrighta. Jego twórczość począwszy od końca lat 80. obejmowała muzykę światową i gatunek New Age, chociaż żadne z jego albumów wydanych po 1976 roku nie osiągnęło takiego poziomu popularności jak The Dream Weaver.

Wright występował również jako aktor dziecięcy, występował na Broadwayu w przebojowym musicalu Fanny, zanim zaczął studiować medycynę, a następnie psychologię w Nowym Jorku i Berlinie. Po spotkaniu z Chrisem Blackwellem z Island Records we Wright przeniósł się do Londynu, gdzie pomógł w zdobyciu popularności Spooky Tooth. Był także głównym autorem tekstów zespołu przy nagraniach – między innymi przy dobrze przyjętych albumach Spooky Two (1969) i You Broke My Heart So I Busted Your Jaw (1973). Jego solowy album Footprint (1971), nagrany przy udziale Harrisona, zbiegł się z utworzeniem krótkotrwałego zespołu Wrighta Wonderwheel, w skład którego wchodził gitarzysta Mick Jones, później znany ze współpracy z Foreignerem. Ponadto na początku lat 70. Wright grał na znaczących nagraniach B.B. Kinga, Jerry’ego Lee Lewisa, Ringo Starra, Harry’ego Nilssona i Ronnie Spector, a jego muzyczna współpraca z Harrisonem trwała aż do śmierci tego ostatniego w 2001 roku.

Na początku lat 80. Wright zajął się tworzeniem ścieżek dźwiękowych do filmów, włączając w to ponowne nagranie swojej najpopularniejszej piosenki „Dream Weaver” na potrzeby komedii Wayne's World z 1992 roku. Po ponownej trasie koncertowej Spooky Tooth w 2004 roku Wright często występował na żywo, jako członek Starr’s All-Starr Band, z własnym zespołem, albo podczas kolejnych zjazdów Spooky Tooth. Wszystkie najnowsze solowe albumy Wrighta, w tym Waiting to Catch the Light (2008) i Connected (2010), zostały wydane przez jego wytwórnię Larklio. W 2014 roku Jeremy P. Tarcher opublikował autobiografię Wrighta Dream Weaver: Music, Meditation, and My Friendship with George Harrison.

Śmierć

[edytuj | edytuj kod]

Zmarł w swoim domu w Palos Verdes Estates 4 września 2023 roku w wieku 80 lat. Około sześć lub siedem lat przed śmiercią zdiagnozowano u niego otępienie z ciałami Lewy’ego i chorobę Parkinsona[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Gary Wright, ‘Dream Weaver’ Singer and George Harrison Collaborator, Dead at 80. rollingstone.com. [dostęp 2023-09-04]. (ang.).
  2. a b Gary Wright. allmusic.com. [dostęp 2023-09-04]. (ang.).
  3. a b Hippiefest: Gary Wright interview. nj.com. [dostęp 2023-09-04]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]