Przejdź do zawartości

Górnik Polkowice

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Górnik Polkowice
Pełna nazwa

Klub Sportowy Górnik Polkowice

Przydomek

KSG
Zielono-Czarni

Maskotka

Krecik

Barwy

       
zielono-czarne

Data założenia

1947

Debiut w najwyższej lidze

2003/2004 Górnik – Wisła Kraków 0:2

Liga

III liga, grupa III (2024/2025)

Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Adres

ul. Kopalniana 4, 59-100 Polkowice

Stadion

Stadion Miejski w Polkowicach

Prezes

Piotr Pałaszewski

Trener

Enkeleid Dobi

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Strona internetowa

Klub Sportowy Górnik Polkowice – polski klub piłkarski z siedzibą w Polkowicach, założony w 1947 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Klub powstał w 1947 roku. Do Polkowic przybyli osiedleńcy z różnych rejonów kraju, ale w przeważającej większości była to ludność z Kresów Wschodnich. Na początku 1947 roku powołano pierwszy klub sportowy "Włókniarz" Polkowice. Zorganizowana drużyna przystąpiła do rozgrywek o mistrzostwo kl. "D". Pierwszy historyczny mecz o mistrzostwo kl. "D" rozegrano w Polkowicach pomiędzy: K.S. Włókniarz Polkowice - K.S. "Cukrownik" Głogów. Mecz zakończył się wysokim zwycięstwem Polkowiczan 5:1. Pierwszą historyczną bramkę strzelił Jan Żelisko. Tylko jednego sezonu drużyna potrzebowała by awansować do kl. "C". W 1951 roku nastąpiła zmiana barw klubowych i patronatu opiekuńczego. K.S. "Włókniarz" został przemianowany na L.Z.S. Polkowice. Drużyna piłkarska po trzech latach osiągnęła prymat kl. "C" i uzyskała awans do kl "B".

Sekcja piłki nożnej poszerzyła swoją działalność i już w 1953 r. posiadała dwie drużyny w kl. "B" i "C" oraz drużynę juniorów. W roku 1954 zespół zdobył Mistrzostwo kl. "B" w grupie zielonogórskiej i uzyskał awans do kl. "A". W 1965 roku zespół pod wodzą grającego trenera Tadeusza Ptasznika wywalczył awans do klasy "A". 1 stycznia 1967 r. Polkowicom przywrócono prawa miejskie. Jesienią tegoż roku dokonano zmian barw klubu i jego opiekuna. Utworzono nowy klub sportowy TKS „Górnik” przy Zakładach Górniczych „Polkowice”. Od 1977 do 1989 roku szkoleniowcami pierwszego zespołu byli kolejno mgr Krzysztof Pawlica, Bogdan Jankowski, Stefan Beńko, Henryk Markowski i Andrzej Kot. W tym okresie przez pierwszy zespół przewinęło się ponad 66 piłkarzy. Drużyna „Górnika” Polkowice przez dwanaście wyżej wymienionych sezonów należała do najlepszych w lidze okręgowej, ale nie potrafiła zdobyć przodownictwa w tabeli i wywalczyć awansu do klasy wyższej. Dopiero w sezonie 1988/89 pod kierownictwem Andrzeja Kota zespół zdobył tytuł mistrzowski i awans do III ligi.

W sezonie 1999/2000 drużyna piłkarska zajęła pierwsze miejsce w III lidze i wywalczyła awans do II ligi. W sezonie 2000/2001 zespół uplasował się na trzeciej pozycji w II lidze, ale uległ w barażach Stomilowi Olsztyn. W sezonie 2002/2003 Górnik awansował do ekstraklasy z pierwszego miejsca. W najwyższej klasie rozgrywkowej występował jedynie przez jeden sezon. Przed sezonem 2011/2012 zespół otrzymał licencję na grę w I lidze jako KS Polkowice. Po rundzie jesiennej sezonu 2013/14 wycofał się z rozgrywek o mistrzostwo II ligi zachodniej. Sezon 2014/15 KS Polkowice rozgrywał w IV lidze w grupie dolnośląskiej. Zajął w niej drugie miejsce i zagwarantował sobie tym samym awans.

W sezonie 2015/16 zespół wywalczył pierwsze miejsce w III lidze w grupie dolnośląsko-lubuskiej, jednak przegrał baraż o mistrzostwo rozgrywek, przez co nie zdołał zapewnić sobie awansu. W 2018 roku klub powrócił do nazwy Górnik Polkowice. Dnia 25 maja 2019 roku zespół pod wodzą trenera Enkeleida Dobiego zapewnił sobie awans do II ligi 2019/2020[1]. W sezonie 2020/21 Górnik na 3 kolejki przed końcem zapewnił sobie awans do I ligi[2], w której spędził tylko jeden sezon[3]. W sezonie 2022/2023 spadł z II do III ligi zaliczając drugą relegację z rzędu[4].

Historyczne nazwy

[edytuj | edytuj kod]
  • Klub Sportowy „Włókniarz” Polkowice - 1947
  • Ludowy Zespół Sportowy Polkowice - 1951
  • Terenowy Klub Sportowy „Górnik” - 1967
  • Międzyzakładowy Klub Sportowy „Górnik” Polkowice - 1977
  • Klub Sportowy „Górnik” Polkowice - 1987
  • Klub Sportowy Polkowice sp. z o.o. - 2011
  • Klub Sportowy Górnik Polkowice - 2018

Stadion

[edytuj | edytuj kod]

Stadion Miejski w Polkowicach został otwarty 22 lipca 1975 roku.

  • pojemność: 3241 miejsc
  • oświetlenie: 1400 lux (inauguracja 12 września 2003 roku w meczu Górnik Polkowice – Legia Warszawa 0:0)
  • wymiary: 105 m x 68 m
  • rekordowa frekwencja: 6000 (1/2 finału Pucharu Ligi (20.03.2001), Górnik Polkowice – Zagłębie Lubin 0:0)

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Dotychczasowi trenerzy

[edytuj | edytuj kod]

1956-1970 – Tadeusz Ptasznik
1970-1971 – Ryszard Łakomiec
1971-1972 – Wojciech Gawryszewski
1973-1975 – Alojzy Sitko
1975-1976 – Roman Badak
1976-1981 – Krzysztof Pawlica
1981-1982 – Bogdan Jankowski, Stefan Beńko
1983-1987 – Henryk Markowski
1988 – Andrzej Kot
1989 – Mieczysław Bieniusiewicz, Edward Wojewódzki
1989-1990 – Rudolf Rupa, Piotr Wójcik
1991-1992 – Krzysztof Pawlica
1992-1993 – Ireneusz Frąckowiak, Marian Putyra
1994-1995 – Artur Sikorski
1996 – Bruno Zachariasiewicz, Artur Sikorski
1997 – Stanisław Kumik
1997-2001 – Mirosław Dragan
2001-2002 – Romuald Szukiełowicz
2002-2004 – Mirosław Dragan
2005 – Wiesław Wojno
2005 – Marek Koniarek
2006 – Mirosław Dragan
2006-2011 – Dominik Nowak
2011 – Bartłomiej Majewski
2011-2012 – Janusz Kudyba
2012-2013 – Adam Buczek
2013 – Janusz Kubot
2013 – Zbigniew Mandziejewicz
2014-2017 – Jarosław Pedryc
2017-2020 – Enkeleid Dobi
2020-2021[5] - Janusz Niedźwiedź

Afera korupcyjna

[edytuj | edytuj kod]

22 lutego 2007 w konsekwencji prowadzonego przez Wydział VI ds. przestępczości zorganizowanej Prokuratury Okręgowej we Wrocławiu śledztwa w sprawie afery korupcyjnej i na podstawie przekazanych 20 lutego[6] z prokuratury materiałów[7], Wydział Dyscypliny PZPN wszczął postępowanie dyscyplinarne wobec sześciu polskich klubów piłkarskich. Oprócz Górnika objęto nim grające w Orange Ekstraklasie zespoły Arki Gdynia i Górnika Łęczna oraz występujące w drugiej lidze KSZO Ostrowiec Świętokrzyski, Zawiszę Bydgoszcz S.A. i Podbeskidzie Bielsko-Biała[8].

Decyzją WD PZPN z 12 kwietnia 2007 roku Górnik Polkowice, występujący wówczas w ll lidze, w sezonie 2007/2008 miał zostać zdegradowany "o jedną klasę rozgrywek", musiał zapłacić karę 50 tysięcy złotych i nowy sezon rozpocząć z dziesięcioma punktami ujemnymi[9]. Klub złożył odwołanie od tej decyzji, które zostało rozpatrzone 21 czerwca 2007 przez Związkowy Trybunał Piłkarski (organ według nowego statutu PZPN zastępujący w kompetencjach rozwiązaną Komisję Odwoławczą). Podjęto decyzję o zaostrzeniu wymierzonych przez WD kar:

  • degradacji z jednej do dwóch klas rozgrywkowych – do IV ligi
  • kary punktowej – następny sezon rozpocznie z sześcioma punktami ujemnymi na koncie
  • finansowej – do 70 tys. złotych.

Klubowi przysługiwało odwołanie do Trybunału Arbitrażowego działającego przy Polskim Komitecie Olimpijskim[10][11], z którego klub nie skorzystał.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Górnik Polkowice awansował do II ligi [online], www.90minut.pl [dostęp 2019-05-25].
  2. Górnik Polkowice wraca na zaplecze ekstraklasy [online], Onet Sport, 26 maja 2021 [dostęp 2021-05-27] (pol.).
  3. Fortuna I liga 2021/2022 [online], www.90minut.pl [dostęp 2024-06-15].
  4. Zwycięstwo Garbarni na pożegnanie. Jej rywal też spadł z II ligi [online], LoveKraków, 4 czerwca 2023 [dostęp 2023-06-04].
  5. Janusz Niedźwiedź trenerem Widzewa [online], www.90minut.pl [dostęp 2023-06-04].
  6. Przegląd Sportowy: Sześciu do wymiany?. [dostęp 2007-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-27)].
  7. Przegląd Sportowy: Degradacja za ustawianie meczów. [dostęp 2007-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-27)].
  8. Przegląd Sportowy: Parszywa "szóstka". [dostęp 2007-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-12-27)].
  9. pzpn.pl: Decyzje WD w postępowaniach korupcyjnych
  10. 90minut.pl:Decyzje w sprawie ukaranych klubów. Polkowice w IV lidze. [dostęp 2007-06-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-11-06)].
  11. wp.pl/PAP: Trybunał Piłkarski PZPN podjął decyzję w sprawie afery korupcyjnej

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]