Przejdź do zawartości

Frank Hsieh

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Frank Hsieh
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1946
Dadaocheng

Premier Republiki Chińskiej
Okres

od 1 lutego 2005
do 25 stycznia 2006

Przynależność polityczna

Demokratyczna Partia Postępowa

Poprzednik

Yu Shyi-kun

Następca

Su Tseng-chang

Frank Chang-ting Hsieh (chiń. upr. 谢长廷; chiń. trad. 謝長廷; pinyin Xiè Chángtíng; ur. 18 maja 1946 w Dadaocheng) – polityk tajwański.

Pochodzi z grupy etnicznej Hoklo[1]. Studiował prawo na Tajwańskim Uniwersytecie Narodowym w Tajpej oraz na uniwersytecie w Kioto. Od 1969 roku prowadził praktykę adwokacką[2]. W latach 19811988 zasiadał (przez dwie kadencje) w radzie miejskiej Tajpej, a 19891995 w Yuanie Ustawodawczym[2]. W 1996 był kandydatem na wiceprezydenta Tajwanu z ramienia Demokratycznej Partii Postępowej (na prezydenta kandydował Peng Ming-min); tandem Peng i Hsieh uzyskał 21% poparcia[3].

W 1986 roku należał do współzałożycieli Demokratycznej Partii Postępowej, w latach 20002002 był przewodniczącym partii[2]. W 1998 roku został wybrany na burmistrza miasta Kaohsiung, którym był przez następne 7 lat[2]. W styczniu 2005 roku prezydent Chen Shui-bian powołał go na stanowisko premiera. W styczniu 2006 roku Hsieh podał się do dymisji[4]. W tym samym roku bezskutecznie ubiegał się o urząd burmistrza Tajpej[5]. W DPP znany był jako polityk umiarkowany i pragmatyczny, odcinający się od głównego nurtu partii, stawiającego sobie za nadrzędny cel ogłoszenie przez Tajwan niepodległości[6].

W 2008 roku był kandydatem DPP w wyborach prezydenckich, przeciwko Ma Ying-jeou z Kuomintangu[7].

W październiku 2012 roku, jako pierwszy w historii wysoki polityk DPP, odwiedził Chińską Republikę Ludową. 5-dniowa podróż miała charakter prywatny[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Frank Hsieh wins DPP primaries. The China Post, 2007-05-07. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  2. a b c d Jim Hwang: Frank Hsieh. Taiwan Review, 2008-01-03. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2008-05-08)]. (ang.).
  3. Ting-I Tsai: Taiwan's comeback kid. Asia Times, 2007-05-17. [dostęp 2011-08-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-12-02)]. (ang.).
  4. Taiwanese Premier Hsieh resigns. BBC News, 2006-01-17. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  5. Frank Hsieh replaces Chen Shui-bian as DPP chairman. People's Daily, 2008-01-14. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  6. David G. Brown: Is Frank Hsieh a Moderate?. China Digital Times, 2007-07-11. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  7. Liu Yong: Taiwanese Choose President, Pace of Closer China Ties. China Digital Times, 2008-03-22. [dostęp 2011-08-14]. (ang.).
  8. Liu Yong: Key Taiwan opposition figure in China visit. BBC News, 2011-08-14. [dostęp 2013-04-23]. (ang.).