Fenantrolina

Fenantrolina
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	1,10-fenantrolina
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	C12H8N2
Masa molowa	180,21 g/mol
Wygląd	biały proszek
	Identyfikacja
Numer CAS	66-71-7; 16561-55-0 (sól cynkowa); 22802-96-6 (chlorowodorek); 37108-74-0 (hydrat); 3829-86-5 (monochlorowodorek)
PubChem	1318
DrugBank	DB02365
SMILES
	C1=CC2=C(C3=C(C=CC=N3)C=C2)N=C1
InChI
	InChI=1S/C12H8N2/c1-3-9-5-6-10-4-2-8-14-12(10)11(9)13-7-1/h1-8H
	InChIKey
	DGEZNRSVGBDHLK-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,31 g/cm³; ciało stałe
	Rozpuszczalność w wodzie
	2,69 g/l
Temperatura topnienia	114–119 °C
Temperatura wrzenia	360 °C
logP	1,78
Kwasowość (pKa)	4,27
Niebezpieczeństwa
	Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Zwroty H	H301, H410
Zwroty P	P273, P301+P310, P501
	Europejskie oznakowanie substancji
	oznakowanie ma znaczenie wyłącznie historyczne
	Na podstawie Rozporządzenia CLP, zał. VI
Toksyczny; (T)	Groźny dla; środowiska; (N)
Zwroty R	R25, R50/53
Zwroty S	S1/2, S45, S60, S61
Temperatura zapłonu	164 °C
Numer RTECS	SF8300000
Dawka śmiertelna	LD50 18 mg/kg (mysz, dożylnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2012-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Fenantrolina, o-fenantrolina, 1,10-fenantrolina – organiczny związek chemiczny, związek heterocykliczny o szkielecie węglowym fenantrenu, zawierający dwa pierścienie pirydynowe. Posiada 9 izomerów, różniących się położeniem atomów azotu. Najczęściej spotykany w handlu jest izomer 1,10, choć dostępne są też mieszaniny izomerów.

Zastosowanie

Jej kompleks z jonem żelaza Fe²⁺ jest wykorzystywany jako indykator reakcji redoks, stosowany m.in. w miareczkowaniu, który zmienia barwę z czerwonej (forma zredukowana) do niebieskiej (forma utleniona) przy standardowym potencjale redoks = 1,06 V.
Posiada silne własności kompleksujące metale przejściowe.
Jest inhibitorem metaloproteaz.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d Fenantrolina. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-15]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}
↑ ^a ^b 1,10-Phenanthroline, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-15] (ang.).
↑ 1,10-Fenantrolina (nr 131377) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
↑ ^a ^b Fenantrolina, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).

[AKRON-1] Fenantrolina. ^{[martwy link]} The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-15]. (ang.).^{[niewiarygodne źródło?]}

[CID-2] 1,10-Phenanthroline, [w:] ChemIDplus [online], United States National Library of Medicine [dostęp 2012-08-15] (ang.).

[SA-3] 1,10-Fenantrolina (nr 131377) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.

[CLI-4] Fenantrolina, [w:] Classification and Labelling Inventory, Europejska Agencja Chemikaliów [dostęp 2015-04-07] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]