Przejdź do zawartości

Ezechiel Łoś

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ezechiel Łoś
Ezechiel Łogań
Ikwa, Wiśnia
Ilustracja
Ezechiel Łoś (ze zbiorów NAC)
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1900
Zaśnieszków (powiat kostopolski)

Data i miejsce śmierci

7 sierpnia 1988
Brzeg

Przebieg służby
Lata służby

1921–1924 i 1925–1948

Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne
Armia Krajowa

Jednostki

44 Pułk Strzelców Kresowych, 3 Dywizja Piechoty (PSZ), 1 Samodzielna Brygada Strzelców, Kedyw Obszaru Białystok AK, Ośrodek Stołpce Obwodu Baranowicze Okręgu Nowogródek, Batalion Stołpecki

Stanowiska

referent, szef kancelarii batalionu, dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa,
kampania wrześniowa

Późniejsza praca

pracownik przetwórni ryb, główny księgowy

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941)

Ezechiel Łoś vel Ezechiel Łogań pseud. Ikwa, Wiśnia (ur. 23 kwietnia 1900 w Zaśnieszkowie (powiat kostopolski), zm. 7 sierpnia 1988 w Brzegu) – żołnierz Wojska Polskiego II RP, Polskich Sił Zbrojnych, oficer Armii Krajowej, porucznik piechoty, cichociemny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Po ukończeniu 6 klas gimnazjum w Równem od 1917 roku zajmował się pszczelarstwem. W latach 1921–1923 służył w 44 pułku Strzelców Kresowych. Od 1925 roku powrócił do służby w tym pułku jako podoficer zawodowy (kapral). Od października 1926 pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Krzemieniec, która w 1938 została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Krzemieniec. W 1934 roku zdał eksternistycznie maturę.

We wrześniu 1939 roku służył w Komendzie Garnizonu Krzemieniec. 19 września przekroczył granicę polsko-węgierską. Był internowany na Węgrzech. W marcu 1940 roku znalazł się we Francji. Od marca 1940 pełnił służbę w Komendzie Uzupełnień w obozie Coëtquidan na stanowisku kierownika referatu. W czerwcu tegoroku został przeniesiony do 7 pułku piechoty na stanowisko dowódcy plutonu w 1. kompanii. W tym samym miesiącu dostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie służył w 3 batalionie strzelców 1 Brygady Strzelców jako szef kancelarii. Od września do marca 1942 uczył się w Szkole Podchorążych Piechoty i Kawalerii Zmotoryzowanej w Dundee. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem od 15 marca 1943. Mówił biegle kilkoma językami, posługując się różnymi tożsamościami[potrzebny przypis].

Zgłosił się do służby w okupowanym kraju. Po przeszkoleniu w dywersji został zaprzysiężony 22 lutego 1943 roku w Oddziale VI Sztabu Naczelnego Wodza. Zrzutu dokonano w nocy z 15 na 16 marca 1943 roku w ramach operacji „Attic” dowodzonej przez kpt. naw. Józefa Gryglewicza. Początkowo dostał przydział do Kedywu Obszaru Białystok AK jako oficer w dyspozycji, w lipcu 1943 roku został skierowany do Ośrodka Stołpce Obwodu Baranowicze w Okręgu Nowogródek. Od 15 sierpnia 1943 roku był dowódcą 1 kompanii (w sile 120 żołnierzy) „Batalionu Stołpeckiego”, tzw. „Polskiego Oddziału Partyzanckiego”[1]. Dowodził kompanią m.in. w akcjach: ok. 20 września, Derewno; ok. 10 października, Chotów; ok. 20 października, Kołosowo[1].

1 grudnia 1943 roku został aresztowany przez oddział partyzantki radzieckiej w rejonie Derewnej[1] i przewieziony do Moskwy. W 1947 roku uciekł z łagru, jednak został ponownie aresztowany w Leningradzie. Wrócił z ZSRR w 1948 roku. Długo nie mógł znaleźć pracy. Zatrudnił się przetwórni ryb w Helu. Później pracował (do emerytury) jako główny księgowy w kilku przedsiębiorstwach w Brzegu.

Awanse

[edytuj | edytuj kod]

Ordery i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie rodzinne

[edytuj | edytuj kod]

Ezechiel Łoś był synem Gracjana, rolnika[3], i Anny z domu Warumzer. W 1926 roku ożenił się z Heleną Hajdamowicz (1908–1989). Mieli trzech synów: Waldemara (1927–2000), Bogdana (1934–1999) i Remigiusza (1936–1978)[3]. Potomek wojewody malborskiego, pomorskiego, kasztelana chełmińskiego Władysława Stanisława Łosia.[4]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Marian Podgóreczny: Zgrupowanie Stołpecko-Nalibockie Armii Krajowej: oszczerstwa i fakty, Wywiad z dowódcą Zgrupowania, cichociemnym, mjr Adolfem Pilchem ps. „Góra”, „Dolina”. [dostęp 2013-12-06].
  2. Łukomski G., Polak B., Suchcitz A., Kawalerowie Virtuti Militari 1792 - 1945, Koszalin 1997, s. 456.
  3. a b Tochman 2011 ↓, s. 130.
  4. Ezechiel Łoś - Cichociemny » Cichociemni elita dywersji [online], Cichociemni elita dywersji [dostęp 2023-07-20] (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]