Przejdź do zawartości

Ewa Bieńkowska (eseistka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ewa Bieńkowska
Ilustracja
Ewa Bieńkowska
Warszawa, 25 listopada 2009 r.
Data i miejsce urodzenia

13 września 1943
Warszawa

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła
  • „Dwie twarze losu: Nietzsche-Norwid”
  • „Co mówią kamienie Wenecji”
  • „Pisarz i los. O twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego”
  • „W ogrodzie ziemskim. Książka o Miłoszu”
  • „Michał Anioł. Nieszczęśliwy Rzymianin”
Ewa Bieńkowska z Marią BraunsteinWarszawa, 25 listopada 2009 r.

Ewa Bieńkowska (ur. 13 września 1943 w Warszawie) – polska eseistka, historyczka literatury, prozaiczka, tłumaczka literatury pięknej.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Córka Władysława Bieńkowskiego (1906–1991), działacza politycznego, socjologa i publicysty i Flory z d. Zaborowskiej (1909–1990), powieściopisarki, poetki i dramatopisarki. Siostra Andrzeja Bieńkowskiego.

Studiowała filologię romańską i filozofię na Uniwersytecie Warszawskim. W 1970 obroniła doktorat, a w 1981 habilitację w Instytucie Badań Literackich PAN. W latach 1975–1980 prowadziła na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim wykłady z literatury francuskiej i teorii kultury. W grudniu 1975 był sygnatariuszką protestu przeciwko zmianom w Konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej (List 59)[1].

Od listopada 1981 za granicą, wykładała na uczelniach w Niemczech Zachodnich i Francji. Wykładowczyni Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie.

Członek zespołu redakcyjnego „Zeszytów Literackich”. Publikowała m.in. w „Znaku”, „Tygodniku Powszechnym”, „Gazecie Wyborczej”, „Tekstach”, „Twórczości”, „Więzi”. Zasiada w jury Nagrody Fundacji im. Kościelskich w Genewie.

19 czerwca 2023 została uhonorowana Nagrodą Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego – za rok 2022[2].

Mieszka w Wersalu.

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

Przekłady

[edytuj | edytuj kod]

Opracowania i prace redakcyjne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Kultura 1976/01/340 - 02/341 Paryż 1976, s. 236.
  2. Michał Szukała: Ewa Bieńkowska otrzymała Nagrodę Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego. dzieje.pl, 2023-06-19. [dostęp 2023-06-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-06-20)].
  3. Ewa BIEŃKOWSKA – Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. ppibl.ibl.waw.pl. [dostęp 2023-06-20].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]