Przejdź do zawartości

Ernesto Lazzatti

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ernesto Lazzatti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 września 1915
Ingeniero White

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1924–1933 Puerto Comercial
1933–1947 Boca Juniors 379 (6)
1947–1948 Danubio FC 50 (0)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1936–1937 Argentyna 4 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1950 Boca Juniors
1954 Boca Juniors
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ernesto Lazzatti (25 września 1915 - 30 grudnia 1988) - piłkarz argentyński noszący przydomek Pibe de Oro, pomocnik. Później trener, a następnie dziennikarz sportowy.

Urodzony w Ingeniero White Lazzatti w piłkę zaczął grać w 1924 roku w miejscowym klubie Puerto Comercial. Zawodową karierę piłkarską rozpoczął w 1933 roku w klubie Boca Juniors, w którym zadebiutował 8 kwietnia 1934 roku w wygranym 3:2 meczu z Chacarita Juniors. Razem z Boca Juniors już na początku dwa razy z rzędu zdobył mistrzostwo Argentyny - w 1934 i 1935 roku. W reprezentacji zadebiutował 9 sierpnia 1936 roku w wygranym 1:0 meczu z Urugwajem.

Jako gracz klubu Boca Juniors wziął udział w turnieju Copa América 1937, gdzie Argentyna zdobyła tytuł mistrza Ameryki Południowej. Lazzatti zagrał w trzech meczach - z Urugwajem (na pół godziny przed końcem zmienił go José Minella), Brazylią (zastąpił w drugiej połowie Minellę) oraz w decydującym o mistrzostwie barażowym pojedynku z Brazylią.

Po mistrzostwach kontynentalnych jeszcze trzy razy jako członek drużyny Boca Juniors sięgnął po krajowy prymat - w 1940, 1943 i 1944 roku.

Ostatni raz w barwach Boca Juniors Lazzatti zagrał 24 sierpnia 1947 roku w przegranym 1:2 meczu z River Plate. W tym samym roku Lazzatti przeszedł do urugwajskiego klubu Danubio FC. W Boca Juniors rozegrał łącznie 379 meczów (220 zwycięstw i 78 remisów), a dokładniej 33 846 minut oraz zdobył 6 bramek. W 1948 roku, po rozegraniu 50 meczów, zakończył karierę w klubie Danubio. W latach 19361937 rozegrał w reprezentacji Argentyny 4 mecze. Z powodu imponujących umiejętności technicznych Lazzatti zyskał sobie przydomek Pibe de Oro (czyli Złoty Chłopiec).

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Lazzatti spróbował pracy trenerskiej, dwukrotnie kierując drużyną Boca Juniors - w 1950 roku oraz w 1954 roku. W 1954 doprowadził dwój zespół do mistrzostwa Argentyny. Po tym sukcesie nie wrócił już do pracy trenerskiej, poświęcając swój czas dziennikarstwu sportowemu.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]