Przejdź do zawartości

Elżbieta Płonka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta Płonka
Ilustracja
Elżbieta Płonka (2022)
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1951
Bogatynia

Zawód, zajęcie

polityk, lekarka

Alma Mater

Akademia Medyczna we Wrocławiu

Stanowisko

senator IV kadencji (1997–2001), posłanka na Sejm VIII i IX kadencji (2019–2023)

Partia

Prawo i Sprawiedliwość

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Elżbieta Teresa Płonka z domu Stolarczyk (ur. 5 listopada 1951 w Bogatyni) – polska polityk, samorządowiec i lekarka, w latach 2006–2008 wicemarszałek województwa lubuskiego, senator IV kadencji, posłanka na Sejm VIII i IX kadencji.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończyła studia na Akademii Medycznej we Wrocławiu. Uzyskała specjalizacje z zakresu medycyny chorób wewnętrznych oraz medycyny rodzinnej. Od 1975 pracowała jako pełniący obowiązki kierownika pracowni testów w wojewódzkim Sanepidzie we Wrocławiu, kierownik gminnego ośrodka zdrowia w Lubniewicach, przewodnicząca regionalnego sekretariatu ochrony zdrowia NSZZ „Solidarność” w Gorzowie Wielkopolskim. W 1997 zaczęła prowadzić samodzielną praktykę lekarską.

W połowie lat 90. zasiadała w radzie miejskiej Gorzowa Wielkopolskiego. Była także senatorem IV kadencji z ramienia AWS, w 2001 bezskutecznie ubiegała się o reelekcję z własnego komitetu. Należała do Ruchu Społecznego AWS, potem przystąpiła do Prawa i Sprawiedliwości. W 2002 zasiadła w sejmiku lubuskim, reelekcję uzyskiwała w 2006 i w 2010. W 2006 została powołana na wicemarszałka województwa. W zarządzie województwa odpowiadała m.in. za restrukturyzację wojewódzkich instytucji opieki zdrowotnej. Odwołano ją z tej funkcji w sierpniu 2008. W 2014 nie została ponownie wybrana do sejmiku, powróciła jednak do tego gremium w wyniku wyborów w 2018[1].

Z listy PiS kandydowała ponadto do Sejmu w 2005, 2007, 2011 i 2015 oraz do Parlamentu Europejskiego w 2009. W 2019 uzyskała możliwość objęcia mandatu posłanki VIII kadencji w miejsce Elżbiety Rafalskiej, na co wyraziła zgodę[2]. W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegała się o reelekcję, uzyskując 10 918 głosów[3]. W wyborach w 2023 nie została ponownie wybrana[4]. W 2024 po raz kolejny uzyskała mandat radnej województwa[5].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]