Przejdź do zawartości

Dyrekcja Miejscowych Przedsiębiorstw Budowlanych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dyrekcja Miejscowych Przedsiębiorstw Budowlanych – przedsiębiorstwo państwowe ustanowione zarządzeniem Ministra Budownictwa z 1950 r., w celu prowadzenia nadzoru i kontroli nad Budowlanymi Przedsiębiorstwami Powiatowymi, powstałymi w ramach narodowych planów gospodarczych, według zasad rozrachunku gospodarczego[1].

Zarządzenie powstało w porozumieniu z Przewodniczącym Państwowej Komisji Planowania Gospodarczego i Ministrem Skarbu. Zarządzenie pozostaje w ścisłym związku z dekretem z 1947 r. o tworzeniu przedsiębiorstw państwowych[2].

Nadzór nad Dyrekcją sprawował Minister Budownictwa.

Przedmiot działania Dyrekcji

[edytuj | edytuj kod]

Przedmiotem działania Dyrekcji było koordynowanie działalności państwowych przedsiębiorstw pod nazwą: Budowlane Przedsiębiorstwo Powiatowe i nadzór fachowy w zakresie ich działalności techniczno-budowlanej, w tym:

  • opracowywanie dla nich zbiorczych planów finansowo-gospodarczych,
  • instruowanie ich w zakresie planowania i bieżącej działalności,
  • regulowanie sprawy zaopatrzenia tych przedsiębiorstw w środki działania,
  • reprezentowanie ich potrzeb w tym zakresie wobec władz planujących i finansujących.

Szczegółowy zakres działania

[edytuj | edytuj kod]

W szczególności do zadań Dyrekcji należało:

  • powoływanie i zwalnianie dyrekcji Budowlanych Przedsiębiorstw Powiatowych,
  • normowanie organizacji Budowlanych Przedsiębiorstw Powiatowych w ramach ich statutu,
  • prowadzenie centralnej sprawozdawczości z działalności Budowlanych Przedsiębiorstw Powiatowych,
  • wydawanie zarządzeń, wynikających z analizy sprawozdań i lustracji terenowych,
  • zbiorcze opracowywanie planu inwestycji własnych Budowlanych Przedsiębiorstw Powiatowych oraz normatywów ich środków obrotowych.

Organy Dyrekcji

[edytuj | edytuj kod]

Organem zarządzającym Dyrekcji Miejscowych Przedsiębiorstw Budowlanych była dyrekcja, powoływana i zwalniana przez Ministra Budownictwa, składająca się z naczelnego dyrektora, reprezentującego dyrekcję samodzielnie oraz z podległych mu dwóch dyrektorów.

Do ważności zobowiązań, zaciąganych przez Dyrekcję wymagane było współdziałanie, zgodnie z uprawnieniami, przewidzianymi w statucie:

  • dwóch członków dyrekcji łącznie,
  • jednego członka dyrekcji łącznie z pełnomocnikiem
  • dwóch pełnomocników handlowych w granicach ich pełnomocnictw.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Zarządzenie Ministra Budownictwa z dnia 30 stycznia 1950 r. o utworzeniu przedsiębiorstwa państwowego pod nazwą: „Dyrekcja Miejscowych Przedsiębiorstw Budowlanych”. M.P. z 1950 r. nr 19, poz. 198.
  2. Dekret z dnia 3 stycznia 1947 r. o tworzeniu przedsiębiorstw państwowych. Dz.U. z 1947 r. nr 8, poz. 42.