Dom Lekarski w Krakowie

Dom
Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego
	nr rej. A-122 z 2 lipca 1968
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Miejscowość	Kraków
Adres	ul. Radziwiłłowska 4
Typ budynku	Kamienica
Styl architektoniczny	modernizm
Architekt	projekt Julian Sowiński; budowa Władysław Kaczmarski; wnętrza Stanisław Wyspiański
Kondygnacje	3
Ukończenie budowy	1905
	Położenie na mapie Krakowa Dom; Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego
	Położenie na mapie Polski Dom; Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego
	Położenie na mapie województwa małopolskiego Dom; Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego
	50°03′41″N 19°56′49″E/50,061389 19,946944
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Dom Towarzystwa Lekarskiego Krakowskiego – zabytkowy budynek znajdujący się w Krakowie, w dzielnicy I przy ulicy Radziwiłłowskiej 4, na Wesołej.

Historia

Towarzystwo Lekarskie powołano w Krakowie w 1866, dopiero jednak w 1903 otrzymało ono od miasta parcelę budowlaną pod przyszłą siedzibę przy ulicy Radziwiłłowskiej. Jednopiętrowy dom zaprojektował Julian Sowiński^[2]. Na fasadzie domu znajduje się złocony napis „Towarzystwo Lekarskie”. Na prośbę prezesa Towarzystwa doktora Juliana Nowaka urządzenia wnętrz podjął się Stanisław Wyspiański.

Dom Lekarski uroczyście otwarto 2 marca 1905. Do wybuchu II wojny światowej służył lekarzom, po wojnie mieścił się tutaj magazyn, studium wojskowe Akademii Medycznej i jej biblioteka. Groźba zawalenia stropów pod ciężarem książek spowodowała rozpoczęcie budowy nowego gmachu biblioteki medycznej i remont budynku przy Radziwiłłowskiej. Towarzystwo Lekarskie odzyskało swoją własność dopiero w 1991. Dziś w budynku znajduje się siedziba Towarzystwa Lekarskiego, którego spotkania odbywają się w każdą środę. Większość pomieszczeń wynajmuje Uniwersytet Jagielloński – w budynku mieści się Muzeum Wydziału Lekarskiego UJ, Centrum Języka i Kultury Chińskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego „Instytut Konfucjusza w Krakowie” i biura administracji uniwersyteckiej.

Wnętrze

Wyspiański zaprojektował wystrój sali posiedzeń, czytelni i biblioteki. Sala posiedzeń (obecnie sala im. Stanisława Wyspiańskiego), której ściany pomalowano na kolor malinowy, zachowała do dziś fryz z kwiatów pelargonii. Motyw ten znajduje się także na kilimach i portierach. Meble w sali również zaprojektował Wyspiański. Na początku nie budziły entuzjazmu lekarzy, którzy narzekali na ich niewygodę. Żyrandole zdobiące dom lekarski przypominają płatki śniegu. Czytelnia miała popielate ściany wykończone fryzem z kwiatów róż.

Klatka schodowa ma fryz z liści i kwiatów kasztanowca, ten sam motyw zdobi balustradę schodów. Na tle żółtych ścian doskonale wygląda witraż projektu Wyspiańskiego – alegoria układu słonecznego – Apollo spętany, witraż został zniszczony w styczniu 1945 podczas wysadzania przez Niemców pobliskiego wiaduktu kolejowego. Odnowiono go dopiero w 1972. Witraże w bocznych oknach projektował Jan Bukowski. W piwnicach przetrwała zabytkowa kotłownia centralnego ogrzewania z lat budowy domu.

Budynek jest zamknięty dla zwiedzających.