Dom Julii w Sanoku
 nr rej. A-29 z 24.10.2000[1]
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Juliusza Słowackiego 49 |
| Typ budynku | |
| Ukończenie budowy |
1924 |
| Pierwszy właściciel | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego  | |
Położenie na mapie powiatu sanockiego  | |
Położenie na mapie Sanoka  | |
 49°33′32,501″N 22°11′49,999″E/49,559028 22,197222
| |
Dom Julii w Sanoku (także Villa „Dom Julii”) – budynek położony w Sanoku.
Pierwotnie właścicielem nieruchomości był sanocki budowniczy i przedsiębiorca budowlany Władysław Chomiak (1871-1942), który na działce wzniósł najpierw dom drewniany, a następnie obecny dom-kamienicę czynszową w stylu willa. Budowa została ukończona w 1924 (w latach 30. XX wieku dom znajdował się pod numerem 38[2]). Nazwa obiektu pochodzi od imienia najmłodszej córki właściciela, Julii. W późniejszym czasie domem zarządzała żona Władysława, Paulina, ich córka Kazimiera. Po wybuchu II wojny światowej w willi zamieszkał wraz z żoną Jadwigą Walerian Czykiel, który w trakcie okupacji niemieckiej prowadził lekcje tajnego nauczania, o czym po latach pisał poeta Janusz Szuber w publikacji pt. Mojość z 2005[3].
Uszkodzenia od pocisków na fasadzie budynku zachowały się przez kilka dekad powojennych. Po II wojnie światowej mieściło się w nim pogotowie ratunkowe[4]. Następnie budynek został wyremontowany. Obecnie funkcjonuje w nim hotel[5].
Tuż obok Domu Julii znajduje się kapliczka przydrożna, z XIX wieku, wybudowana przez rodzinę Bogdów, z obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy, a po drugiej stronie ulicy jest kościół Matki Bożej Różańcowej parafii pod tym samym wezwaniem.
Podczas prowadzonych prac remontowych podjętych przez właścicieli budynku 19 września 1999 nastąpiła katastrofa budowlana w postaci obsunięcia się części budynku, po której orzeczono zagrożenie zawaleniem się budynku[6].
Budynek został wpisany do wojewódzkiego (2000)[1] oraz do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka[7]. Do gminnego rejestru zabytków miasta Sanoka została wpisana także stojąca obok ww. kapliczka.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024, s. 144 [dostęp 2016-10-20].
- ↑ Wykaz firm handlowych, przemysłowych, rzemieślniczych i wolnych zawodów miasta Sanoka, Zagórza, Rymanowa, Mrzygłoda, Bukowska 1937/8. „Informator Chrześcijański”, s. 6, 1938. Krakowska Kongregacja Kupiecka.
- ↑ Janusz Szuber: Mojość. Sanok: Oficyna Wydawnicza Miejskiej Biblioteki Publicznej im. Grzegorza z Sanoka w Sanoku, 2005, s. 28. ISBN 83-919470-8-4.
- ↑ Andrzej Romaniak: Sanok. Fotografie archiwalne – Tom I. Sanok: Muzeum Historyczne w Sanoku, 2009, s. 358-359. ISBN 978-83-60380-26-0.
- ↑ Opis budynku. villadomjulii.pl. [dostęp 2014-06-06].
- ↑ Jolanta Ziobro. Czy da się uratować Dom Julii?. „Tygodnik Sanocki”. Nr 47 (419), s. 1, 3, 19 listopada 1999.
- ↑ Zarządzenie Burmistrza Miasta Sanoka nr 42/2015 z 9 marca 2015. bip.um.sanok.pl, 2015-03-09. s. 3. [dostęp 2016-10-29].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Ks. Andrzej Skiba. Kapliczka przy Villi „Dom Julii”. „Góra Przemienienia”, s. 16-17, Nr 17 (299) z 26 kwietnia 2009. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.