Przejdź do zawartości

David Starkey

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
David Starkey
Ilustracja
Zdjęcie z ok. 1980 roku
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1945
Kendal

Zawód, zajęcie

historyk

Odznaczenia
Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

David Starkey (ur. 3 stycznia 1945 w Kendal) – brytyjski historyk oraz osobowość radiowa i telewizyjna. Jako badacz jest specjalistą w zakresie historii ustroju politycznego Wielkiej Brytanii, a także jednym z najpoczytniejszych autorów piszących o Tudorach. W mediach znany jest jako scenarzysta i prezenter seriali dokumentalnych telewizji Channel 4, jak również wzięty panelista w programach społeczno-kulturalnych.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Kariera akademicka

[edytuj | edytuj kod]

Pochodzi z niezamożnej rodziny z północno-zachodniej Anglii[1], jego rodzice byli aktywnymi członkami Religijnego Towarzystwa Przyjaciół (kwakrzy). W szkole średniej był wyróżniającym się uczniem, dzięki czemu otrzymał stypendium, które pozwoliło mu studiować w Fitzwilliam College na elitarnym Uniwersytecie Cambridge[2]. Tam został uczniem prof. Geoffreya Eltona, jednego z największych autorytetów w dziedzinie okresu tudorskiego. Pod jego kierunkiem przygotował doktorat, poświęcony wewnętrznym mechanizmom funkcjonowania dworu króla Henryka VIII.

W 1972 przeniósł się na London School of Economics, gdzie wykładał przez kolejne 26 lat. W 1998 uznał, że praca na uczelni przestała być dla niego wystarczająco ciekawa i pobudzająca intelektualnie, wobec czego zrezygnował z etatu profesorskiego[2]. Od tego czasu prowadzi zajęcia dla studentów jedynie jako profesor wizytujący, ostatnio na University of Kent[3].

Wybrane publikacje naukowe i popularnonaukowe

[edytuj | edytuj kod]
  • The Reign of Henry VIII: Personalities and Politics (1986)
  • The English Court from the Wars of the Roses to the Civil War (1987)
  • Rivals in Power: the Lives and Letters of the Great Tudor Dynasties (1990)
  • Henry VIII: A European Court in England (1991)
  • Elizabeth: Apprenticeship (2000)
  • The Six Wives: The Queens of Henry VIII (2003)
  • The Monarchy of England: The Beginnings (2004)
  • Monarchy: From the Middle Ages to Modernity (2006)
  • Henry: Virtuous Prince (2008)

Kariera medialna

[edytuj | edytuj kod]

Począwszy od późnych lat 70. Starkey był częstym gościem programów radiowych i telewizyjnych dotyczących Tudorów, a z czasem również coraz szerszej tematyki historycznej, społecznej i politycznej. W latach 1992–2001 był związany z BBC Radio 4, gdzie należał do stałych komentatorów programu The Moral Maze[4], w którym znani intelektualiści dyskutują o bieżących wydarzeniach odwołując się do dorobku nauk humanistycznych, a także norm etycznych i moralnych. Dał się tam poznać jako niezwykle wyrazisty dyskutant, nie cofający się przed ostrymi sądami i kontrowersyjnymi wypowiedziami. Jego agresywny styl sprawił, iż gazeta Daily Mail określiła go mianem „najbardziej nieuprzejmego człowieka w Wielkiej Brytanii”. Starkey odpowiadał krytykom, iż jego zachowanie było sztuczną kreacją stworzoną na potrzeby radia, która miała dodać audycji wyrazistości. Jednak przyznał jednocześnie, iż także w życiu prywatnym ma tendencje do zapędzania się w burzliwych dyskusjach[1].

W latach 1995–1998 był również prezenterem prywatnej stacji Talk Radio UK, gdzie prowadził własne weekendowe pasmo, w którym rozmawiał m.in. z emerytowanymi politykami[5].

Telewizja

[edytuj | edytuj kod]

W telewizji zadebiutował w 1998 jako prezenter i scenarzysta filmu dokumentalnego o Henryku VIII, dwa lata później wziął udział w podobnej produkcji o Elżbiecie I. W 2001 był autorem wysobudżetowego serialu dokumentalnego The Six Wives of Henry VIII (Sześć żon Henryka VIII). W 2002 podpisał nowy kontrakt z telewizją Channel 4, opiewający na kwotę dwóch milionów funtów, co uczyniło z niego najlepiej opłacanego historyka w Wielkiej Brytanii[4]. W ramach tego wynagrodzenia zobowiązał się napisać i poprowadzić 25 godzin filmów dokumentalnych. Na mocy tej umowy powstały dwa seriale. Pierwszym był liczący 17 odcinków i realizowany przez okres ponad trzech lat serial Monarchy, stanowiący monumentalny przegląd całości dziejów monarchii brytyjskiej od jej powstania aż do czasów współczesnych. Później zrealizowano liczący cztery odcinki serial Henry VIII: The Mind of a Tyrant (Henryk VIII: Umysł tyrana). W 2011 był prezenterem okolicznościowego filmu dokumentalnego poprzedzającego ślub księcia Williama i jego narzeczonej Kate Middleton. W 2012 napisał i prowadził trzyodcinkowy serial Churchillowie, w którym zestawił ze sobą postacie Winstona Churchilla i jego dalekiego przodka 1. księcia Marlborough.

Oprócz filmów dokumentalnych był również zatrudniony przy produkcji serialu historycznego Dynastia Tudorów, gdzie pełnił funkcję konsultanta.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

W 2007 został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego klasy Komandor (CBE) za zasługi dla nauk historycznych[6].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Starkey jest otwartym gejem oraz działaczem na rzecz praw osób homoseksualnych. Od 1993 jest związany z młodszym od niego o 27 lat ilustratorem i wydawcą książek Jamesem Brownem. Mieszkają wspólnie w domu w Londynie oraz w rezydencji w hrabstwie Kent[2][1]. Jest honorowym członkiem National Secular Society[7], organizacji pozarządowej zabiegającej o ścisły rozdział Kościoła od państwa, w szczególności likwidację Kościoła Anglii jako Kościoła państwowego. Jest również bardzo krytyczny wobec Kościoła katolickiego, który nazwał „zepsutym i rozdzieranym zepsuciem”[8].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c John Preston: David Starkey: A man with a past. guardian.co.uk, 2007-12-16. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  2. a b c Lynn Barber: 'I'd wake up and think: God, did I really say that?'. guardian.co.uk, 2004-10-10. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  3. Staff: Emeriti & Honorary Staff. University of Kent: School of History. [dostęp 2013-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-09-15)]. (ang.).
  4. a b David Starkey: Laughing all the way to the library. BBC News, 2002-03-08. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  5. Sophie Morris: David Starkey: My life in media. independent.co.uk, 2007-12-17. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  6. The London Gazette: Supplement No. 1. 2007-06-16. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  7. Dr David Starkey. secularism.org.uk. [dostęp 2013-06-12]. (ang.).
  8. Hayley Dixon: Catholic Church is 'irredeemably corrupt', David Starkey claims. telegraph.co.uk, 2013-03-17. [dostęp 2013-06-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-03-20)]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]