Przejdź do zawartości

Czterdziestolatek. 20 lat później

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czterdziestolatek. 20 lat później
Ilustracja
Andrzej Kopiczyński, odtwórca głównej roli.
Inny tytuł

40-latek. 20 lat później

Gatunek

komedia

Kraj produkcji

Polska

Oryginalny język

polski

Twórcy

Jerzy Gruza

Główne role

Andrzej Kopiczyński
Anna Seniuk
Irena Kwiatkowska
Roman Kłosowski
Joanna Kurowska
Wojciech Malajkat
Wojciech Pokora

Muzyka tytułowa

Andrzej RosiewiczDwadzieścia lat minęło...

Liczba odcinków

15

Liczba serii

1

Produkcja
Produkcja

Telewizja Polska
Kajtek Kowalski „Dzielnica Łacińska” Sp. z o.o.

Reżyseria

Jerzy Gruza
Adam Iwiński (odc. 12)

Scenariusz

Jerzy Gruza
Krzysztof Teodor Toeplitz

Muzyka

Jerzy Matuszkiewicz

Zdjęcia

Jerzy Gościk

Scenografia

Mariusz Wituski, Jeremi Brodnicki

Pierwsza emisja
Kraj oryginalnej emisji

Polska

Data premiery

4 grudnia 1993

Stacja telewizyjna

TVP2

Lata emisji

19931994

Status

zakończony

Format obrazu

4:3

Format dźwięku

2.0 i 5.1

Chronologia
Poprzednik

Czterdziestolatek

Czterdziestolatek. 20 lat później (lub 40-latek. 20 lat później) – polski serial z 1993, będący kontynuacją serialu Czterdziestolatek z lat 70.

Lista odcinków

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jubileusz, czyli jeszcze nie sprzątają
  2. Głodówka, czyli zamykanie parasola
  3. Aukcja, czyli ojciec założyciel
  4. Sinobrody, czyli prawo do życia
  5. Puste krzesło, czyli nie wierzę w Świętego Mikołaja
  6. Za kulisami, czyli bisnesswoman
  7. Kuzynka, czyli powrót do źródeł
  8. Redukcja, czyli wolny zawód
  9. Przetarg, czyli jedyne wyjście
  10. Bliźniak, czyli pieniądz robi pieniądz
  11. Musimy się zdzwonić, czyli cienie przeszłości
  12. Nagłe zawirowanie, czyli most
  13. Pod klucz, czyli prawo własności
  14. Nic się nie zdarzy, czyli odmienić życie
  15. Drzewo, czyli cel w życiu

Fabuła

[edytuj | edytuj kod]

Obrazuje dalsze losy rodziny inż. Stefana Karwowskiego. Reżyser, a zarazem współautor scenariusza, Jerzy Gruza, podobnie jak w pierwszej części serialu, sprytnie ukrył podteksty polityczne, będące echem przemian ustrojowych po 1989 w Polsce. Główny bohater próbuje odnaleźć siebie w nowej rzeczywistości społeczno-gospodarczej, zmagając się jednocześnie z licznymi problemami natury osobistej. Serial to połączenie komedii i humoru postaci czy sytuacji z dramatem ludzkiego przemijania odzwierciedlającym się w poczynaniach głównego bohatera i dalszym rozwoju akcji.

Karwowski jest inżynierem pracującym przy odbudowie (po pożarze) Teatru Narodowego. Wkrótce jednak zostaje zredukowany (zwolniony) i decyduje się na założenie własnej firmy budowlanej Stefbud. Jego największą inwestycją jest most koło Garwolina (zaczynał od budowy pomnika na Powązkach). Dzięki znajomej swojego syna poznaje tajniki gry na giełdzie. Na skutek działań różnych osób, w tym Mietka Powroźnego (byłego dyrektora zjednoczenia), swojego zięcia Gerarda oraz posła Mieczysława Gajnego z partii Zdrowa Woda (byłego przełożonego Magdy), zostaje wplątany w wybory do Sejmu jako kandydat aż z trzech list. Ostatecznie wycofuje się ze startu w wyborach. W wolnym czasie zajmuje się wnukami, spotyka też swoją dawną miłość ze studiów.

Magda nadal pracuje w laboratorium w warszawskiej Stacji Filtrów. Odgrywa ważną rolę przy jego prywatyzacji, po czym zostaje szefową nowo powstałej spółki. Próbuje odgrywać – z różnym skutkiem – rolę bizneswoman, w czym wzoruje się na Celinie Powroźnej, właścicielce salonu kosmetycznego (w jednym z odcinków określony jako „fitness centre”).

Karwowscy pragną kupić dom za miastem, jednak stwierdzają, że ich na to nie stać (środki na zakup domu Karwowski inwestuje w akcje, licząc na ich pomnożenie). Kiedy ich mieszkanie zostaje okradzione, odkrywają na nowo proste radości życia. W ostatnim odcinku Stefan sadzi drzewo na skarpie staromiejskiej w Warszawie.

Córka Jagoda jest żoną francuskiego biznesmena (dysponującego kapitałem tunezyjskim) i prowadzi przebojowo jego firmę (Mega Investment), bierze też udział w konkursie „Business Woman Roku”.

Syn Marek pracuje w Instytucie Języków Martwych PAN i prowadzi zajęcia na Uniwersytecie Warszawskim. Dorabia jako ochroniarz i (okazjonalnie) przewodnik wycieczek. Ma troje dzieci (chłopców), każde z innego związku.

Dawna współpracowniczka Karwowskiego na warszawskich budowach, pani Zosia, obecnie przyjaciółka Karwowskich, prowadzi wraz z mężem (byłym wojskowym) pizzerię Angelo (gdzie zatrudnia w charakterze kelnerów absolwentów studiów aktorskich). Były technik Roman Maliniak, tytułowany w serialu „przewodniczącym”, zajmuje ważne stanowisko u szczytów władzy. Ratuje Karwowskiego z opresji (licząc przy tym na korzyści natury PR-owej), przy każdym spotkaniu wypominając mu jednak nomenklaturową przeszłość. Z kolei Kobieta Pracująca, która w socjalizmie żadnej pracy się nie bała, w kapitalizmie poznaje smak bezrobocia (cały czas zdobywając jednak nowe umiejętności), a w końcu zakłada własny interes – zostaje jasnowidzem.

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]