Przejdź do zawartości

Chryzogon (Iwanowski)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Chryzogon
Fiodor Iwanowski
Biskup włodzimierski i suzdalski
Kraj działania

ZSRR

Data urodzenia

9 listopada 1875

Data śmierci

8 lutego 1938

Miejsce pochówku ?
Biskup włodzimierski i suzdalski
Okres sprawowania

1937–1938

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

1930

Diakonat

1897

Prezbiterat

1900

Chirotonia biskupia

31 grudnia 1930

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

31 grudnia 1930

Konsekrator

Sergiusz (Stragorodski)

Współkonsekratorzy

Paweł (Galkowski), Piotr (Rudniew)

Chryzogon, imię świeckie Fiodor Andriejewicz Iwanowski (ur. 28 października?/9 listopada 1875, zm. 8 lutego 1938) – rosyjski biskup prawosławny.

Był synem cerkiewnego psalmisty. W 1897 ukończył seminarium duchowne w Tambowie i został wyświęcony na diakona przez biskupa tambowskiego Aleksandra. Pracę duszpasterską podjął w cerkwi św. Mikołaja w Kałaży (gubernia tambowska). Równocześnie uczył w szkole parafialnej.

W 1900 przyjął święcenia kapłańskie i został przeniesiony do parafii św. Eliasza w Zaworoneskiej Słobodzie, gdzie również łączył działalność duszpasterską z pracą nauczyciela. W 1906 i 1909 był delegatem białego duchowieństwa na zjazdy eparchialne i dekanalne.

W 1915 rozpoczął studia w Moskiewskiej Akademii Duchownej, które ukończył w 1919.

Po uzyskaniu dyplomu wrócił do eparchii tambowskiej jako proboszcz parafii św. Jana Teologa w Syczewce, a następnie parafii Kazańskiej Ikony Matki Bożej w Panskiej Słobodzie.

W 1930 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Chryzogon. 31 grudnia tego samego roku został wyświęcony na biskupa jurjewsko-polskiego, wikariusza eparchii włodzimierskiej i suzdalskiej. W chirotonii jako konsekratorzy wzięli udział metropolita niżnonowogrodzki i arzamaski, zastępca locum tenens Patriarchatu Moskiewskiego Sergiusz, arcybiskup iwanowo-wozniesieński Paweł i biskup kołomieński Piotr. W kwietniu 1932 został przeniesiony na katedrę kinieszemską, jednak już w czerwcu tego samego roku wrócił do eparchii włodzimierskiej i suzdalskiej jako biskup jurjewski. W 1935 został wyznaczony do objęcia zarządu eparchii kurskiej, jednak odmówił przyjęcia urzędu i nigdy nie wyjechał do Kurska. Od 1937 do śmierci w roku następnym był biskupem włodzimierskim i suzdalskim.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]