Chahar
_Chahar.svg) Chahar na mapie Chin z 1947 r. | |||||||||
| Nazwa chińska | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Chahar – dawna chińska prowincja, istniejąca w latach 1928–1952.
Po rewolucji Xinhai i proklamowaniu w Chinach republiki pozostałe pod władzą rządu w Pekinie tereny mongolskie (tzw. Mongolia Wewnętrzna) podzielono w 1914 roku na trzy specjalne regiony administracyjne: Rehe, Chahar i Suiyuan[1].
W 1928 roku Chahar podniesione zostało do rangi prowincji[2]. Jej stolicą było Zhangjiakou[3]. Liczba ludności prowincji wynosiła około 2 miliony, z czego Chińczycy Han stanowili jedynie niewielki odsetek[4].
W 1935 roku na mocy porozumienia He-Umezu Chahar znalazł się pod okupacją japońską[5], a w 1936 roku wszedł w skład nowo utworzonego marionetkowego państwa Mengjiang. W 1945 roku, po przegranej przez Japonię wojnie, prowincja powróciła w granice Chin.
W 1952 roku prowincja została zlikwidowana; większość jej terytorium włączono do regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna, pozostałą część rozdzielono między prowincje Hebei i Shanxi[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Yin-t'ang Chang: The economic development and prospects of Inner Mongolia (Chahar, Suiyuan, and Ningsia). Commercial Press, Limited, 1933, s. 168.
- ↑ Saul Bernard Cohen: The Columbia Gazetteer of the World: P to Z. Columbia University Press, 2008, s. 4370.
- ↑ Kalgan, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2011-03-14] (ang.).
- ↑ John Hunter Boyle: China and Japan at war, 1937-1945: the politics of collaboration. Stanford, California: Stanford University Press, 1972, s. 36. ISBN 978-0804708005.
- ↑ Stephen R. MacKinnon, Diana Lary, Ezra F. Vogel: China at war: regions of China, 1937-1945. Stanford, California: Stanford University Press, 2007, s. 153. ISBN 978-0-8047-5509-2.
- ↑ Theodore Shabad: China's changing map: national and regional development, 1949-71. Taylor & Francis, 1972, s. 27-28.