Przejdź do zawartości

Catalina Castaño

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Catalina Castaño
Ilustracja
Państwo

 Kolumbia

Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1979
Pereira

Wzrost

171 cm

Gra

praworęczna, oburęczny bekhend

Status profesjonalny

styczeń 1998

Zakończenie kariery

luty 2014

Gra pojedyncza
Wygrane turnieje

0 WTA, 6 ITF

Najwyżej w rankingu

35 (10 lipca 2006)

Australian Open

2R (2006, 2008)

Roland Garros

2R (2001, 2005–2007)

Wimbledon

1R (2001, 2004–2008)

US Open

2R (2005)

Gra podwójna
Wygrane turnieje

2 WTA, 4 ITF

Najwyżej w rankingu

71 (8 lipca 2013)

Australian Open

2R (2006, 2007)

Roland Garros

2R (2005, 2013)

Wimbledon

3R (2008)

US Open

2R (2006)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kolumbia
Igrzyska panamerykańskie
brąz Guadalajara 2011 gra podwójna

Catalina Castaño Alvarez (ur. 7 lipca 1979 w Pereirze) – kolumbijska tenisistka, reprezentantka kraju w Fed Cup, olimpijka z Aten (2004).

Kariera tenisowa

[edytuj | edytuj kod]

Była tenisistką praworęczną z oburęcznym bekhendem. W lipcu 2006 roku została sklasyfikowana na trzydziestym piątym miejscu w rankingu singlowym. Wygrała sześć turniejów singlowych z cyklu ITF.

Pierwsze zawodowe kwalifikacje do turnieju rozegrała w Bogocie w 1998 roku. Pierwsze zawodowe spotkanie wygrała w 2000, także w Bogocie, pokonując w pierwszej rundzie Janę Nejedly z Kanady 6:0, 6:0. W Bogocie osiągnęła jeszcze ćwierćfinały w 2001, 2003 i 2004 oraz półfinał w 2002. Na tym turnieju wygrała z Coriną Morariu. W 2001 roku wystąpiła w trzech z czterech turniejów wielkoszlemowych (wszystkie oprócz Australian Open).

W 2004 w grze pojedynczej na igrzyskach olimpijskich w Atenach przegrała w pierwszej rundzie z zawodniczką gospodarzy, Eleni Daniilidu; w grze podwójnej wystąpiła z Fabiolą Zuluagą odpadając w drugiej rundzie[1]. Catalina Castaño była ostatnią zawodniczką pokonaną przez Martinę Navrátilovą w grze pojedynczej w ramach rozgrywek zawodowych. Miało to miejsce w pierwszej rundzie Wimbledonu 2004, w którym czesko-amerykańska weteranka, wówczas 47-letnia, wystąpiła dzięki dzikiej karcie. Na swojej ulubionej trawiastej nawierzchni Navrátilová pokonała Kolumbijkę 6:0, 6:1[2].

W 2005 roku dostała się do czołowej setki rankingu. W drodze do finału w Budapeszcie pokonała Robertę Vinci i Martinę Suchą, uległa Annie Smasznowej. Osiągnęła półfinał w Seulu (przegrana z Vaidišovą) oraz ćwierćfinał w Bogocie. W Miami wyeliminowała Paolę Suárez i Wierę Zwonariową. Z powodu kontuzji opuściła turnieje w Portorožu i Hasselt.

Pięć ćwierćfinałów i półfinał Castaño osiągnęła w 2006 roku. Pokonała Czeszkę Vaidišovą w Charleston, Niemkę Grönefeld w Berlinie. Sklasyfikowana na najwyższych w karierze miejscach rankingowych. Turnieje australijskie w 2007 roku to ćwierćfinał w Gold Coast przegrany z Martiną Hingis oraz Hobarcie, przegrany z Wasilisą Bardiną. W pierwszej rundzie Indian Wells przegrała z Martą Domachowską. W drugiej rundzie Amelia Island przegrała z Tatianą Golovin.

W lipcu 2012 roku zwyciężyła w turnieju deblowym w Båstad. Razem z Marianą Duque Mariño pokonały w finale Evę Hrdinovą i Mervanę Jugić-Salkić 4:6, 7:5, 10–5.

W lutym 2013 roku brała udział w finałach singla i debla podczas zawodów rangi WTA Challenger Tour w Cali. W grze pojedynczej przegrała w finale z Larą Arruabarreną 3:6, 2:6, natomiast w grze podwójnej, razem z Duque Mariño, wygrały z deblem Florencia MolineroTeliana Pereira wynikiem 3:6, 6:1, 10–5. W marcu tego roku Kolumbijki osiągnęły finał rywalizacji w Acapulco, w którym uległy Lourdes Domínguez Lino i Arantxie Parrze Santonji 4:6, 6:7(1).

W lutym 2014 roku po udziale w narodowych rozgrywkach Fed Cup postanowiła zakończyć karierę, notując w zawodach bilans 36 zwycięstw i 11 porażek[3].

Finały turniejów WTA

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
Wielki Szlem
Igrzyska olimpijskie
WTA Tour Championships
1988

2008
Kategoria I
Kategoria II
Kategoria III
Kategoria IV
Kategoria V
2009

2020
WTA Premier Mandatory
WTA Premier 5
WTA Premier
WTA International Series
WTA 125K series (2012–2020)

Gra pojedyncza (0–2)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Przeciwniczka Wynik finału
Finalistka 1. 31 lipca 2005 Budapeszt Ceglana Izrael Anna Smasznowa 2:6, 2:6
Finalistka 2. 17 lutego 2013 Cali Ceglana Hiszpania Lara Arruabarrena 3:6, 2:6

Gra podwójna (2–1)

[edytuj | edytuj kod]
Końcowy wynik Nr Data Turniej Nawierzchnia Partnerka Przeciwniczki Wynik finału
Zwyciężczyni 1. 22 lipca 2012 Båstad Ceglana Kolumbia Mariana Duque Mariño Czechy Eva Hrdinová
Bośnia i Hercegowina Mervana Jugić-Salkić
4:6, 7:5, 10–5
Zwyciężczyni 2. 16 lutego 2013 Cali Ceglana Kolumbia Mariana Duque Mariño Argentyna Florencia Molinero
Brazylia Teliana Pereira
3:6, 6:1, 10–5
Finalistka 1. 2 marca 2013 Acapulco Ceglana Kolumbia Mariana Duque Mariño Hiszpania Lourdes Domínguez Lino
Hiszpania Arantxa Parra Santonja
4:6, 6:7(1)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Catalina Castaño Bio, Stats, and Results [online], Olympics at Sports-Reference.com [dostęp 2018-02-05] [zarchiwizowane z adresu 2012-11-08] (ang.).
  2. Navratilova storms through [online], 21 czerwca 2004 [dostęp 2018-02-05] (ang.).
  3. Fed Cup – Castano: „The toughest match of my life” [online], www.fedcup.com [dostęp 2018-02-05].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]