Przejdź do zawartości

Brian Hooper

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Brian Hooper
Data i miejsce urodzenia

18 maja 1953
Woking

Wzrost

175 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Anglia
Igrzyska Wspólnoty Narodów
brąz Christchurch 1974 lekkoatletyka
(skok o tyczce)
brąz Edmonton 1978 lekkoatletyka
(skok o tyczce)

Brian Roger Leslie Hooper (ur. 18 maja 1953 w Woking[1]) – brytyjski lekkoatleta, specjalista skoku o tyczce, dwukrotny medalista igrzysk Wspólnoty Narodów, dwukrotny olimpijczyk.

Na igrzyskach Wspólnoty Narodów reprezentował Anglię, a na pozostałych dużych imprezach międzynarodowych Wielką Brytanię.

Zdobył brązowy medal w skoku o tyczce na igrzyskach Brytyjskiej Wspólnoty Narodów w 1974 w Christchurch, przegrywając jedynie z Donem Bairdem z Australii i Mikiem Bullem z Irlandii Północnej[2]. Zajął 10. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1974 w Rzymie[3] oraz 14. miejsce na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach[4]. Na igrzyskach olimpijskich w 1976 w Montrealu Hooper zajął 16. miejsce[1], na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie 13. miejsce[5], a na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze 7. miejsce[6].

Ponownie zdobył brązowy medal na igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1978 w Edmonton (przegrywając z Kanadyjczykiem Bruce’em Simpsonem i Donem Bairdem)[2]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu zajął 8. miejsce[7], na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie 11. miejsce, a na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble 9. miejsce[8]. W swym ostatnim występie na dużej imprezie międzynarodowej – igrzyskach Wspólnoty Narodów w 1986 w Edynburgu zajął 5. miejsce[2].

Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) w skoku w o tyczce w 1973, 1980 i 1986, wicemistrzem w latach 1971, 1976–1978 i 1984 oraz brązowym medalistą w tej konkurencji w 1972 i 1987[9], a także halowym mistrzem w 1973, 1975, 1976, 1978, 1979 i 1981[10]. Był również mistrzem UK Championships w 1979, wicemistrzem w 1980 oraz brązowym medalistą w 1982 i 1986[11].

Szesnaście razy poprawiał rekord Wielkiej Brytanii do wyniku 5,59 m, uzyskanego 6 września 1980 w Londynie[12]. Był to również najlepszy wynik na otwartym stadionie w jego karierze[13], natomiast w hali jego rekord życiowy wynosił 5,50 m (28 lutego 1981 w Camborne)[14].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Brian Hooper [online], olympedia.org [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  2. a b c Brian Roger Leslie Hooper [online], thecgf.com [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  3. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 548 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  4. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 440 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  5. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 453 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  6. Berlin 2018 Leichtathletik – EM Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 555–556 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2019-09-14] (ang.).
  7. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 457 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  8. European Athletics Indoor Championships – Glasgow 2019, Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 465 [dostęp 2020-10-13] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-03] (ang.).
  9. AAA Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  10. AAA Indoor Championships (Men) [online], GBRAthletics [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  11. UK Championships [online], GBRAthletics [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  12. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912–2012. Zamość: 2013, s. 105. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  13. Brian Hooper [online], Track and Field Statistics [dostęp 2020-10-13] (ang.).
  14. Brian Hooper w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 13 października 2020].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]