Przejdź do zawartości

Bir al-Maksur

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bir al-Maksur
‏ביר אל-מכסור‎
‏بئر المكسور‎
Ilustracja
Widok na Bir al-Maksur
Państwo

 Izrael

Dystrykt

Północny

Poddystrykt

Akka

Powierzchnia

4,554 km²

Wysokość

250 m n.p.m.

Populacja (2011)
• liczba ludności
• gęstość


7954
1747 os./km²

Nr kierunkowy

+972 4

Kod pocztowy

17925

Położenie na mapie Dystryktu Północnego
Mapa konturowa Dystryktu Północnego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Bir al-Maksur”
Położenie na mapie Izraela
Mapa konturowa Izraela, u góry znajduje się punkt z opisem „Bir al-Maksur”
Ziemia32°46′38,09″N 35°13′15,24″E/32,777247 35,220900
Strona internetowa

Bir al-Maksur (hebr. ביר אל-מכסור, arab. بئر المكسور; ang. Bir al-Maksur) – samorząd lokalny położony w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Miejscowość Bir al-Maksur jest położona na wysokości 250 m n.p.m. na wzgórzach zamykających od zachodu Dolinę Bejt Netofa w Dolnej Galilei na północy Izraela. Na północy wznoszą się wzgórza Har Channaton (334 m n.p.m.) i Giwat Michman (288 m n.p.m.). Na wschód od miejscowości znajduje się zbiornik retencyjny Eszkol. W 1964 roku wybudowano kanał wodociągowy Mekorot, który doprowadza do niego wodę z jeziora Tyberiadzkiego. Otwarty kanał ma długość 17 km, szerokość wynosi 19,4 metra, szerokość dna 12 metrów i głębokość 2,6 metra. Zbiornik retencyjny Eszkol składa się w rzeczywistości z dwóch oddzielnych zbiorników, w których woda jest oczyszczana i sprawdzana przed transportem na południe kraju na pustynię Negew[1]. W jej otoczeniu znajdują się miasto Szefaram, miejscowości Ka’abije-Tabbasz-Hajajre, I’billin i Kefar Maneda, kibuce Harduf, Channaton i ha-Solelim, wioski komunalne Allon ha-Galil, Adi, oraz wioski arabskie Sawaid Chamrija, Dumajda.

Bir al-Maksur jest położone w Poddystrykcie Akki, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Demografia

[edytuj | edytuj kod]

Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych w 2011 roku w Bir al-Maksur żyło prawie 8 tys. mieszkańców, z czego prawie wszyscy Arabowie muzułmanie. Wskaźnik wzrostu populacji w 2011 roku wynosił 2,6%. Zgodnie z danymi Izraelskiego Centrum Danych Statystycznych średnie wynagrodzenie pracowników w Bir al-Maksur w 2009 roku wynosiło 4092 ILS (średnia krajowa 7070 ILS)[2][3].

Populacja pod względem wieku (2010)
Wiek (w latach) Procent populacji w %
0 – 4 12,4
5 – 9 12,4
10 – 14 11,7
15 – 19 10,6
20 – 29 17,0
30 – 44 19,4
45 – 59 11,6
60 – 64 1,2
65 – 3,8


Źródło danych: Central Bureau of Statistics.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Na przełomie XIX i XX wieku w rejonie tym znajdowały się tymczasowe obozowiska koczowniczych plemion beduińskich. W wyniku I wojny światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Przyjęta 29 listopada 1947 roku Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181 w sprawie podziału Palestyny przyznawała ten rejon państwu arabskiemu[4]. Podczas wojny domowej w Mandacie Palestyny na początku 1948 roku w okolicy tej stacjonowały siły Arabskiej Armii Wyzwoleńczej, które paraliżowały żydowską komunikację w całym obszarze Galilei. Podczas I wojny izraelsko-arabskiej Izraelczycy przeprowadzili operację Hiram, i w październiku 1948 roku zajęli ten obszar. Po wojnie podjęto działania przymusowego osiedlania koczowniczych plemion beduińskich. W rejonie tym w 1950 roku powstały cztery beduińskie wioski – Bir al-Maksur, Awabida, Mukman i HaSnija – nazwane od klanów, które w nich zamieszkały[5]. Pomimo to, Bir al-Maksur została oficjalnie uznana za wioskę dopiero w 1975 roku. Umożliwiło to jej dalszy rozwój i w 1990 roku uzyskała status samorządu lokalnego[6].

Nazwa miejscowości w języku arabskim oznacza Mocno Złamane. Istnieją dwie wersje tłumaczenia pochodzenia tej nazwy. Pierwsza odnosi się do studni położonej u podnóża wzgórza, na którym znajduje się wieś. Podczas zimowej pory deszczowej ściany muru studni zostały zniszczone pod naporem wody lokalnej powodzi. Drugie tłumaczenie mówi, że w okresie Mandatu Palestyny przy studni pośliznął się brytyjski oficer, który złamał nogę[6].

Symbole

[edytuj | edytuj kod]

Herb miejscowości został oficjalnie opublikowany w marcu 1996 roku. Ma on kształt tarczy, w której podstawie umieszczono nazwę miejscowości pisaną w języku arabskim. Po jej bokach znajdują się kłosy pszenicy, reprezentujące znaczenie rolnictwa w lokalnej gospodarce. Wewnątrz herbu umieszczono wizerunki gałązek oliwnych, meczetu, namiotów i palm. Powyżej widnieje nazwa miejscowości w języku hebrajskim[6].

Polityka

[edytuj | edytuj kod]

Siedziba władz samorządowych znajduje się w północnej części miejscowości.

Architektura

[edytuj | edytuj kod]

Miasteczko posiada typową arabską architekturę, charakteryzującą się ciasną zabudową i wąskimi, krętymi uliczkami. Zabudowa powstawała bardzo chaotycznie, bez zachowania jakiegokolwiek wspólnego stylu architektonicznego.

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajduje się dom kultury z biblioteką publiczną.

Edukacja i nauka

[edytuj | edytuj kod]

W miejscowości znajdują się 4 szkoły, w tym 3 podstawowe. W 2010 roku uczyło się w nich 2,1 tys. uczniów, w tym prawie 1,2 tys. w szkołach podstawowych. Średnia uczniów w klasie wynosiła 30.

Sport i rekreacja

[edytuj | edytuj kod]

W północnej części miasta znajduje się boisko do piłki nożnej. Mniejsze boiska oraz sale sportowe są zlokalizowane przy szkołach.

Gospodarka

[edytuj | edytuj kod]

Podstawą lokalnej gospodarki pozostaje rolnictwo, chociaż coraz większą rolę odgrywają usługi i handel. Wielu mieszkańców pracuje w okolicznych strefach przemysłowych.

Transport

[edytuj | edytuj kod]

Z miejscowości wyjeżdża się na południe na drogę ekspresową nr 79, którą jadąc na północny zachód dojeżdża się do miasta Szefaram, lub jadąc na południowy wschód dojeżdża się do węzła z drogą ekspresową nr 77.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Shmuel Kantor: The National Water Carrier. [w:] University of Haifa [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  2. Dane statystyczne Bir al-Maksur. [w:] Israel Central Bureau of Statistics [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (hebr.).
  3. Welcome To Bir al-Maksura. [w:] Palestine Remembered [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  4. Oficjalna mapa podziału Palestyny opracowana przez UNSCOP. [w:] United Nations [on-line]. 1948. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).
  5. Bir al-Maksur. [w:] Bet Alon [on-line]. [dostęp 2013-03-16]. (hebr.).
  6. a b c Dov Gutterman: Mo’atza Mekomit Bir El-Maksur. [w:] Flags Of The World [on-line]. 2007-06-23. [dostęp 2013-03-16]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]