Białynicze
Na mapach: 
53°55′N 30°21′E/53,916667 30,350000
53°55′N 30°21′E/53,916667 30,350000.jpg) Nieistniejące Sanktuarium Matki Boskiej Białynickiej | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+375 02232 | ||||
| Kod pocztowy |
213055 | ||||
Położenie na mapie obwodu mohylewskiego  | |||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||
| 53°55′N 30°21′E/53,916667 30,350000
| |||||
Białynicze (biał. Бялынічы, Białyničy) – miasto na Białorusi, w obwodzie mohylewskim, centrum administracyjne rejonu białynickiego. 10,7 tys. mieszkańców (2010).
W miejscowym kościele znajdował się obraz Matki Boskiej Białynickiej[2] wsławiony podczas obrony Lachowicz (1660). Za miastem znajduje się zdziczały park i ruiny pałacu Ogińskich[3].
Podczas okupacji hitlerowskiej, we wrześniu 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 700 osób. 12 grudnia 1941 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali w lesie Mkhi. Sprawcami zbrodni było Einsatzkommando 8 oraz lokalna białoruska policja[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-09-18)]. (ros.).
- ↑ Krzysztof Przygoda: Matka Boska Białynicka na Lesznie w Madonny kresowe w świątyniach Warszawy. Instytut Kresowy. [dostęp 2009-04-09]. (pol.).
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego - zob. linki zewnętrzne
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1646.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Białynicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 199.
- Białynicze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 132.
- oficjalna strona Białynicz. [dostęp 2009-04-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2 lutego 2013)]. (ros.).
