Przejdź do zawartości

Biała Olecka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Biała Olecka
osada
Ilustracja
Pałac w Białej Oleckiej
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

olecki

Gmina

Olecko

Liczba ludności (2022)

31[2]

Strefa numeracyjna

87

Kod pocztowy

19-400[3]

Tablice rejestracyjne

NOE

SIMC

0763264

Położenie na mapie gminy Olecko
Mapa konturowa gminy Olecko, u góry znajduje się punkt z opisem „Biała Olecka”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Biała Olecka”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Biała Olecka”
Położenie na mapie powiatu oleckiego
Mapa konturowa powiatu oleckiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Biała Olecka”
Ziemia54°07′25″N 22°29′52″E/54,123611 22,497778[1]

Biała Oleckaosada w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Olecko.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Inne nazwy miejscowości: Bialla, Kamienna, Alt Bialla, a od 1903 do 1945 - Billstein.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wieś założona 7 kwietnia 1562 r., jako majątek szlachecki, przez księcia Albrechta, który nadał staroście z Rynu, Jerzemu von Diebesowi 150 włók, na których znajdowała się założona już zasiedlona wieś Plewki. W tym czasie do wsi należało użytkowanych 66 włók, a pozostałych 84 stanowił las. Teren leśny należał do majątku ziemskiego Biała Olecka i wieś szlachecka Drozdowo. Von Diebes w ramach wolnizny został zwolniony od podatków i innych świadczeń na 20 lat i zobowiązany był do służby zbrojnej z dwoma końmi w towarzystwie zbrojnego pachołka.

We wsi w XVIII wieku zbudowano młyn wodny. Właściciele majątku Biała Olecka często się zmieniali. Przez pewien czas majątek był w posiadaniu Gotarda von Buddenbrock - majora wojsk polskich. W połowie XVIII wieku mieszkał w Białej Oleckiej nadleśniczy polski - Ludwik Daszkiewicz. Później właścicielami byli Semkowscy i Warkojowie.

W 1765 roku we wsi powstała szkoła.

Zabytki

[edytuj | edytuj kod]
  • pałac z pocz. XX w. w stylu barokowego chateau, piętrowy, nakryty wysokim dachem czterospadowym. Frontowa elewacja ozdobiona ryzalitem z facjatką o półowalnym frontonie, dwie narożne wieże nakryte stożkowymi hełmami, w narożach elewacji ogrodowej ośmioboczne werandy. Od strony południowej oś pałacu przedłużona przez oficynę krytą mansardowym dachem. W otoczeniu park i pozostałości folwarku[4].
  • ruiny wiaduktu i pozostałości linii kolejowej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 4404
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 24 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. Piotr Skurzyński "Warmia, Mazury, Suwalszczyzna" Wyd. Sport i Turystyka - Muza S.A. Warszawa 2004 ISBN 83-7200-631-8 s. 301

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]