Przejdź do zawartości

Bergepanther

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sd.Kfz.179 Bergepanther
Ilustracja
Sd.Kfz.179 z zamontowanym działkiem kalibru 20 milimetrów w Musée des Blindés w Saumur
Dane podstawowe
Państwo

 III Rzesza

Producent

Demag, MAN, Henschel, Daimler-Benz

Typ pojazdu

czołg ewakuacyjny

Trakcja

gąsienice, 8 kół nośnych

Załoga

2–5 osób

Historia
Prototypy

1944

Produkcja

1944–1945

Egzemplarze

297 sztuk

Dane techniczne
Silnik

Maybach HL 230 p30, benzynowy w układzie V, 12 cylindrów o mocy 515 kW

Poj. zb. paliwa

1075 litrów

Długość

808 cm

Szerokość

327 cm

Wysokość

274 cm

Masa

42700 kg

Osiągi
Prędkość

46 km/h
20 km/h (w terenie)

Zasięg pojazdu

droga – 310 km
teren – 160 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
karabin maszynowy MG 34 kal. 7,92 mm
działko kal. 20 mm
działo KwK 38, L/55
Użytkownicy
Niemcy

Bergepanther (Sd.Kfz.179) – niemiecki czołg ewakuacyjny, zbudowany na bazie średniego czołgu Pantera.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Gdy na froncie pojawiły się czołgi Pantera i Tygrys, niemieckie dowództwo stanęło przed problemem ewakuacji rozbitych maszyn z pola walki. Używane do tej pory 18-tonowe ciągniki nie radziły sobie z holowaniem nowych czołgów w terenie. Aby można było holować ważącego niemal 70 ton Tygrysa Królewskiego, trzeba było użyć nawet trzech ciągników. Zakłady MAN, główny producent Panter zaprojektował i zbudował pierwsze 12 egzemplarzy Bergepanther, przystosowując podwozia czołgu Panther Ausf. D do nowych zadań[1]. Między lipcem a grudniem 1944 roku Henschel wyprodukował 70 pojazdów tego typu opartych na Panther Ausf. A. Daimler-Benz wybudował dodatkowych Bergepanther Ausf. A w pierwszych miesiącach 1944 roku zanim zdecydowano, że produkcja ma trafić do zakładów Demag. W marcu 1944 roku Demag dostarczył swoją pierwszą Bergepanther Ausf. A. Produkcja tego modelu została zakończona w październiku tego samego roku, kiedy zaczęto montować wersję Ausf. G. Demag wyprodukował łącznie 168 sztuk obu typów pojazdu.

Wyposażenie

[edytuj | edytuj kod]

Czołg został wyposażony w wysięgnik dźwigu, umożliwiający wyciągnięcie silnika i skrzyni biegów. Jego udźwig wynosił 1500 kilogramów. W pojeździe zamontowano także mocną, synchronizowaną skrzynię biegów AK 7-400 z siedmioma biegami do przodu i jednym wstecznym. Po bokach kadłuba umieszczono mocne drewniane belki, które w razie potrzeby montowano na przednim pancerzu w kwadratowych uchwytach. Służyły do popychania uszkodzonych pojazdów. W kadłubie miano zamontować czterdziestotonową wyciągarkę, ale problemy z małymi dostawami tego elementu zmusiły producentów do ukończenia wielu pojazdów bez tego kluczowego wyposażenia. W Bergepanther z wyciągarką wspomagał ją zamontowany z tyłu kadłuba wspornik (ostroga), który podpierał pojazd. Na górze kadłuba, za otwartym przedziałem bojowym, znajdował się wysoki na 60 centymetrów pomost ładunkowy, służący do przewozu części zamiennych i dodatkowego wyposażenia. Do ciągnięcia innych maszyn służył hol ze stalowych rur przewożony na pokrywie silnika. Z czasem gniazda do montażu składanego dwutonowego dźwigu zostały przeniesione z górnej części kadłuba na płytę silnikową. Modyfikacja ta została wprowadzona w wersji Ausf. G.

Kilka wersji, w których nie było zainstalowanego wspornika i dźwigu, używano jako transporterów amunicji.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Final Assembly, [w:] Thomas L. Jentz, Hilary Louis Doyle, Lukas Friedli, PANZER TRACTS No.16-1 – Bergepanther Ausf.D, A, G, 2013.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • De Agostini Atlas, ISBN 83-7316-195-X
  • David Doyle, Niemieckie pojazdy wojskowe II wojny światowej, 2005 (2012 PL), Poznań (PL), Vesper, ISBN 978-83-7731-080-9.
  • Thomas L. Jentz, Hilary Louis Doyle, Lukas Friedli PANZER TRACTS No.16-1 – Bergepanther Ausf.D, A, G, 2013.