Atalante (1915)
 Jednostka bliźniacza „Atalante” – „Andromaque” przed 1920 r. | |
| Klasa | |
|---|---|
| Typ | |
| Historia | |
| Stocznia | |
| Położenie stępki |
1912 |
| Wodowanie |
14 kwietnia 1915 |
 Marine nationale
| |
| Nazwa |
„Atalante”, „Atalante II” (od 20 kwietnia 1928) |
| Wejście do służby |
1915 |
| Wycofanie ze służby |
1931 |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Długość |
53,9 m |
| Szerokość |
5,4 m |
| Zanurzenie |
3,3 m |
| Rodzaj kadłuba |
dwukadłubowy |
| Napęd | |
| 2 silniki wysokoprężne o łącznej mocy 800 KM 2 silniki elektryczne o łącznej mocy 700 KM 2 śruby | |
| Prędkość • na powierzchni • w zanurzeniu |
|
| Zasięg |
powierzchnia: 1300 Mm przy 10 w. |
| Uzbrojenie | |
| 8 torped; 1 działo kal. 47 mm, później 75 mm | |
| Wyrzutnie torpedowe |
8 × 450 mm |
| Załoga |
29 |
Atalante (Q98) – francuski oceaniczny okręt podwodny z czasów I wojny światowej i okresu międzywojennego, piąta zamówiona jednostka typu Amphitrite. Została zwodowana 14 kwietnia 1915 roku w stoczni Arsenal de Toulon i w tym samym roku weszła do służby w Marine nationale. Jednostka służyła podczas wojny na Morzu Śródziemnym i Adriatyku. W kwietniu 1928 roku nazwę okrętu zmieniono na „Atalante II”, a w 1931 roku został skreślony z listy floty.
Projekt i budowa
[edytuj | edytuj kod]„Atalante” zamówiona została na podstawie programu rozbudowy floty francuskiej z 1909 roku[1][2]. Jednostkę zaprojektował inż. Julien Hutter, ulepszając swój projekt okrętów typu Clorinde[3].
„Atalante” zbudowana została w Arsenale w Tulonie[1][2]. Stępkę okrętu położono w 1912 roku[4], został zwodowany 14 kwietnia 1915 roku[1][2] i w tym samym roku przyjęto go do służby[4]. Nazwa nawiązywała do mitologicznej postaci – Atalanty. Jednostka otrzymała numer burtowy Q98[1].
Dane taktyczno-techniczne
[edytuj | edytuj kod]
„Atalante” była średniej wielkości oceanicznym okrętem podwodnym o konstrukcji dwukadłubowej[4]. Długość całkowita wynosiła 53,9 metra, szerokość 5,4 metra i zanurzenie 3,3 metra[1][2]. Wyporność w położeniu nawodnym wynosiła 414 ton, a w zanurzeniu 609 ton[1][2][a]. Okręt napędzany był na powierzchni przez dwa dwusuwowe silniki wysokoprężne MAN (wyprodukowane na licencji we francuskiej firmie Schneider) o łącznej mocy 800 koni mechanicznych (KM)[1][3][b]. Napęd podwodny zapewniały dwa silniki elektryczne Nancy o łącznej mocy 700 KM[1][3]. Dwuśrubowy układ napędowy pozwalał osiągnąć prędkość 13 węzłów na powierzchni i 9,5 węzła w zanurzeniu[1][3][c]. Zasięg wynosił 1300 Mm przy prędkości 10 węzłów w położeniu nawodnym oraz 100 Mm przy prędkości 5 węzłów pod wodą[1][2].
Okręt wyposażony był w osiem zewnętrznych wyrzutni torped kalibru 450 mm: dwie na dziobie jednostki oraz sześć systemu Drzewieckiego, z łącznym zapasem 8 torped[1][5]. Uzbrojenie artyleryjskie stanowiło działo pokładowe kal. 47 mm M1902 L/50, wymienione przed końcem wojny na działo kal. 75 mm M1897 L/35[3][4].
Załoga okrętu składała się z 29 oficerów, podoficerów i marynarzy[1][6].
Służba
[edytuj | edytuj kod]„Atalante” podczas wojny pełniła służbę na Morzu Śródziemnym i Adriatyku[3][7]. 20 kwietnia 1928 roku dokonano zmiany nazwy jednostki na „Atalante II”, by zwolnić nazwę dla nowo budowanego okrętu[1][2]. Jednostka została skreślona z listy floty w 1931 roku[1][2].
Uwagi
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: 1985, s. 211.
- ↑ a b c d e f g h Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 152.
- ↑ a b c d e f Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara: 2007, s. 87.
- ↑ a b J. Gozdawa-Gołębiowski, T. Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: 1994, s. 537.
- ↑ Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: 1974, s. 154.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Paul E. Fontenoy: Submarines: An Illustrated History of Their Impact (Weapons and Warfare). Santa Barbara, California: ABC-CLIO, 2007. ISBN 1-85367-623-3. (ang.).
- Robert Gardiner, Randal Gray: Conway’s All the World’s Fighting Ships 1906–1921. London: Conway Maritime Press, 1985. ISBN 0-85177-245-5. (ang.).
- Ivan Gogin: AMPHITRITE submarines (1915-1918). Navypedia. [dostęp 2017-02-24]. (ang.).
- Jan Gozdawa-Gołębiowski, Tadeusz Wywerka Prekurat: Pierwsza wojna światowa na morzu. Warszawa: Lampart, 1994. ISBN 83-902554-2-1.
- Jean Labayle-Couhat: French warships of World War I. London: Ian Allan Ltd., 1974. ISBN 0-7110-0445-5. (ang.).
- Gordon Smith: World War 1 at Sea, FRENCH NAVY. Naval History Homepage. [dostęp 2017-02-24]. (ang.).
