Przejdź do zawartości

Astyages

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Astyages
ilustracja
Król Medów
Okres

od 585 p.n.e.
do 550 p.n.e.

Poprzednik

Kyaksares

Następca

ostatni król Medów

Dane biograficzne
Ojciec

Kyaksares

Żona

Aryenis

Dzieci

Mandane

Astyages (inaczej Isztuwegu, Arsztiwajga) – ostatni władca państwa Medów (585550 p.n.e.), syn Kyaksaresa. Za jego czasów w ramach kampanii aneksyjnych Medowie wtargnęli do północnej Syrii (w okolicach dzisiejszej granicy syryjsko-tureckiej), która stanowiła część babilońskiego imperium, i opanowali wielkie ośrodki religijne, Arbelę i Harran. Zburzyli sanktuaria i deportowali setki kapłanów. Opis spustoszeń widnieje na odkrytej w Babilonie steli. Groźba wojny z Nabuchodonozorem zmusiła Astyagesa do szukania funduszy i ludzi. Szczególnie naciskana o wsparcie była Persja. Medyjski władca jednak szybko sobie uświadomił, że przez swe powiązania z Elamem - który sam stanowił bramę do dolnej Mezopotamii - król Anszanu, Kambyzes I, musi być traktowany inaczej i na pewno z większym szacunkiem. Tak więc około 598 r. p.n.e. Astyages dał Kambyzesowi I z Anszanu, plemiennemu wodzowi, za żonę jedną ze swoich córek, księżniczkę Mandane[1] (z tego związku narodził się Cyrus II Wielki). Działania Astyagesa nie na wiele się zdały. Po śmierci Kambyzesa I w 559 r. p.n.e. królem i chanem Persji ogłosił się Cyrus II, który rościł sobie pretensje do spadku po Astyagesie. Nie mogąc otrzymać spadku dobrowolnie Cyrus II, z racji więzów krwi, zdecydował się na wzięcie tego siłą. Przygotowując się do wojny z Astyagesem Cyrus II zapewnił sobie uprzednio wsparcie m.in. perskich plemion oraz Achemenidów. W latach 553-551 p.n.e. wojska Cyrusa II wdzierały się coraz głębiej w medyjskie terytorium, prąc twardo w stronę Ekbatany. Ostateczna klęska Astyagesa dokonała się w wyniku dwudniowej bitwy pod Pasagardami w 550 r. p.n.e.[2] Astyages przegrał wojnę z władcą perskim a zarazem swym wnukiem Cyrusem II Wielkim. Państwo Medów dostało się pod panowanie Achemenidów. Uważa się, że Cyrus II przyjął państwowy ceremoniał królewski, a liczni Medowie zachowali pozycję społeczną równą Persom.

Żoną Astyagesa była Aryenis. Małżeństwo to było wynikiem pokoju zawartego po bitwie nad rzeką Halys pomiędzy Alyattesem z Lidii i królem Medów Kyaksaresem. Z małżeństwa tego urodziła się córka Mandane.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. 1 Llewellyn-Jones Lloyd, Persowie. Epoka wielkich królów, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań, 2024.
  2. 2 Llewellyn-Jones Llloyd, Persowie. Epoka wielkich królów, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań, 2024.