Przejdź do zawartości

Apantomancja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Apantomancja – forma wróżenia wykorzystująca przedmioty będące pod ręką lub rzeczy pojawiające się przypadkowo. Wróżbita wprowadza się w stan transu, aż do momentu, gdy dostrzeże jakiś obiekt lub zdarzenie i wykona wróżbę. Tę formę wróżenia stosowali w starożytnym Rzymie augurowie[1]. W apantomancji nie ma zbioru standardowych interpretacji, a interpretacje konkretnych zdarzeń zależą od pochodzenia i przeszłości jasnowidza[1].

Jedna z gałęzi apantomancji przywiązuje szczególną wagę do przypadkowych spotkań zwierząt[1][2]. Z tej formy wróżenia wywodzi się przesąd dotyczący czarnych kotów przebiegających drogę. Do innych przesądów opartych na apantomancji należy przekonanie, że nagłe zobaczenie myszołowa jest zapowiedzią śmierci[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c Raymond Buckland, The fortune-telling book: the encyclopedia of divination and soothsaying, Detroit, MI: Visible Ink, 2004, s. 18, ISBN 978-1-57859-147-3 [dostęp 2024-09-04].
  2. Edain McCoy: Advanced witchcraft: go deeper, reach further, fly higher. Llewellyn Worldwide, 2004, s. 170. ISBN 978-0-7387-0513-2.
  3. Tayannah Lee McQuillar: Rootwork: using the folk magick of Black America for love, money, and success. Simon and Schuster, 2003, s. 54. ISBN 978-0-7432-3534-1.