Antonio Magnoni

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	1 czerwca 1980
Konsekrator	kard. James Knox
Współkonsekratorzy	Bruno Foresti,; Antonio Innocenti,; Artemio Prati
Współkonsekrowani biskupi
Denis William Hanrahan	1984
Guy André Dominique Marie Chevalier SSCC	1985
John Basil Meeking	1987

Antonio Magnoni
Data i miejsce urodzenia	13 czerwca 1919 ; Nonantola
Data śmierci	18 marca 2007
	Pronuncjusz apostolski w Nowej Zelandii
Okres sprawowania	1980–1989
	Pronuncjusz apostolski w Egipcie
Okres sprawowania	1989–1995
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Prezbiterat	11 kwietnia 1943
Nominacja biskupia	24 kwietnia 1980
Sakra biskupia	1 czerwca 1980

Antonio Magnoni (ur. 13 czerwca 1919 w Nonantoli, zm. 18 marca 2007) – włoski duchowny rzymskokatolicki, arcybiskup, urzędnik Kurii Rzymskiej, dyplomata papieski.

Biografia

11 kwietnia 1943 otrzymał święcenia prezbiteriatu. W 1970 papież Paweł VI mianował go podsekretarzem Świętej Kongregacji ds. Dyscypliny Sakramentów. W 1975, po reorganizacji Kurii Rzymskiej, został podsekretarzem ds. sakramentów Świętej Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego.

24 kwietnia 1980 papież Jan Paweł II mianował go pronuncjuszem apostolskim w Nowej Zelandii (akredytowanym również na Fidżi oraz pełniącym funkcję delegata apostolskiego Oceanu Spokojnego) oraz arcybiskupem tytularnym bosetyjskim. 1 czerwca 1980 przyjął sakrę biskupią z rąk prefekta Świętej Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego kard. Jamesa Knoxa. Współkonsekratorami byli arcybiskup Modeny i Nonantoli Bruno Foresti, sekretarz Świętej Kongregacji Sakramentów i Kultu Bożego abp Antonio Innocenti oraz biskup Carpi Artemio Prati.

22 lipca 1989 został przeniesiony na urząd pronuncjusza apostolskiego w Egipcie. 18 marca 1995, w związku z osiągnięciem wieku emerytalnego, przeszedł na emeryturę.

Bibliografia

Antonio Magnoni [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2019-05-09] (ang.).
Archbishop Antonio Magnoni. GCatholic. [dostęp 2019-05-10]. (ang.).

Delegat apostolski	Raymond Philip Etteldorf (1968–1973)
Pronuncjusze apostolscy	Raymond Philip Etteldorf (1973–1974) Angelo Acerbi (1974–1979) Antonio Magnoni (1980–1989) Thomas White (1989–1993)
Nuncjusze apostolscy	Thomas White (1993–1996) Patrick Coveney (1996–2005) Charles Balvo (2005–2013) Martin Krebs (2013–2018) Novatus Rugambwa (2019–2024) Gábor Pintér (od 2024)

Delegaci apostolscy	Jean-Baptiste Auvergne (1833–1836) Perpetuo Guasco da Solero OFMObs (1839–1859) Paškal Vujičić OFMObs (1860–1866) Ljudevit Ćurčija OFMObs (1866–1881) Anacleto Chicaro OFMObs (1881–1888) Guido Corbelli OFMObs (1888–1896) Gaudenzio Bonfigli OFMObs (1896–1904) Aurelio Briante OFM (1904–1921) Andrea Cassulo (1921–1927) Valerio Valeri (1927–1933) Riccardo Bartoloni (1933) Torquato Dini (1933–1934) Gustavo Testa (1934–1945)
Internuncjusze apostolscy	Arthur Hughes MAfr (1947–1949) Albert Levame (1949–1954) Georges de Jonghe d’Ardoye MEP (1955–1956) Silvio Angelo Pio Oddi (1957–1962) Mario Brini (1962–1965)
Nuncjusze apostolscy	Lino Zanini (1966–1969) Bruno Heim (1969–1973) Achille Glorieux (1973–1984) Giovanni Moretti (1984–1989) Antonio Magnoni (1989–1995) Paolo Giglio (1995–2002) Marco Dino Brogi OFM (2002–2006) Michael Fitzgerald MAfr (2006–2012) Jean-Paul Gobel (2013–2015) Bruno Musarò (2015–2019) Nicolas Thévenin (od 2019)