Antoni Tomiczek
major pil. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
19 listopada 2013 |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1930–1946 |
Siły zbrojne | |
Formacja | |
Jednostki |
37 Łęczycki Pułk Piechoty, |
Stanowiska | |
Główne wojny i bitwy |
Zajęcie Zaolzia przez Polskę
|
Późniejsza praca | |
Odznaczenia | |
|
Antoni Tomiczek (ur. 13 listopada 1915 w Pstrążnej, zm. 19 listopada 2013 tamże) – polski pilot wojskowy i sportowy, weteran II wojny światowej, major Wojska Polskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Po szkole podstawowej wstąpił do Szkoły Podoficerów Piechoty dla Małoletnich Nr 2 w Koninie. W 1933 otrzymał przydział do 37 pułku piechoty w Kutnie[2]. W 1936 roku, zgłosił się do lotnictwa. Szkolenie lotnicze przeszedł w Krakowie i Grudziądzu. Służył w 122 eskadrze myśliwskiej stacjonującej w Krakowie i w jej składzie w październiku 1938 roku brał udział w zajęciu Zaolzia przez stronę Polską.
Po wybuchu II wojny światowej, w trakcie polskiej wojny obronnej brał udział w ewakuacji maszyn i sprzętu lotniczego. 20 września dostał się do niewoli sowieckiej po przymusowym lądowaniu w rejonie Tarnopola, gdy odbywał lot do Rumunii. Jako więzień sowiecki pracował przy budowie szosy Lwów-Kijów oraz w kamieniołomach, a następnie, w wyniku niemieckiej Operacji Barbarossa, został przeniesiony do obozu w Starobielsku.
Zwolniony z niewoli sowieckiej na mocy Paktu Sikorski-Majski, przedostał się do Szkocji, gdzie ukończył szereg brytyjskich kursów lotniczych. Po przeszkoleniu w pilotażu bombowców typu Wellington i Halifax na wiosnę 1944 roku, w sierpniu tego samego roku został przydzielony do 1586 eskadry do zadań specjalnych dywizjonu 301 stacjonującej w okolicach Brindisi. Brał udział w misjach zaopatrzeniowych dla powstańczej Warszawy, pierwszy lot odbył nocą 22/23 sierpnia, potem brał także udział w innych akcjach zaopatrzeniowych. Jego ostatnią był zrzut dla AK w Gorcach u podnóża Kiczory, nocą 28/29 grudnia 1944 roku. Następnie od marca 1945 roku, został włączony w skład odtworzonego 301 dywizjonu bombowego Ziemi Pomorskiej im. „Obrońców Warszawy”, odbywającym w tym okresie loty zaopatrzeniowe i transportowe wojsk między innymi do Francji, Włoch, Grecji, Niemiec, Danii i Norwegii. W Polskich Siłach Powietrznych w Wielkiej Brytanii służył do 1946 roku, w stopniu chorążego (W/O) pilota.
W 1947 roku powrócił do Polski. Do 1979 roku pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Rybniku. W latach 1957–1964 latał jako pilot sportowy reprezentując Aeroklub Gliwicki.
Od 1948 roku był żonaty z Emilią z domu Miliczek. Miał córkę Alicję[1] . Spoczął na cmentarzu parafialnym św. Mikołaja w Pstrążnej.
W podrybnickich Lyskach istniało Gimnazjum im. mjr. pil. Antoniego Tomiczka[3]
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Wybrane ordery i odznaczenia[2]:
- Krzyż Walecznych (dwukrotnie)
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski[1]
- Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie (1998)[4]
- Złota Odznaka Honorowa za Zasługi dla Województwa Śląskiego
- Wyróżnienie Honorowe „Błękitne Skrzydła”
- Medalia „Smrt fasizmu–Sloboda Narodu”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Polskie Siły Zbrojne ↓.
- ↑ a b Szymon Kamczyk: Pożegnali bohatera. nowiny.pl, 2013-11-26. [dostęp 2016-12-23]. (pol.).
- ↑ Oficjalna str. Gimnazjum im. mjr. pil. Antoniego Tomiczka. [dostęp 2022-01-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-13)].
- ↑ M.P. z 1998 r. nr 42, poz. 585
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Wojciech Zmyślony: Polskie Siły Powietrzne w II wojnie światowej, życiorysy lotników – Antoni Tomiczek. polishairforce.pl. [dostęp 2016-12-25]. (pol.).
- Strona poświęcona życiu majora pilota Antoniego Tomiczka. tomiczek.edu.pl. [dostęp 2013-12-01]. (pol.).
- Jeńcy polscy obozu NKWD w Starobielsku (1940–1941)
- Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (kampania wrześniowa)
- Ludzie związani z Zakładem Ubezpieczeń Społecznych
- Odznaczeni Krzyżem Walecznych (dwukrotnie)
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski
- Odznaczeni Medalem za Długoletnie Pożycie Małżeńskie
- Odznaczeni Orderem za Odwagę (Jugosławia)
- Odznaczeni Odznaką Honorową za Zasługi dla Województwa Śląskiego
- Podoficerowie Polskich Sił Powietrznych
- Podoficerowie lotnictwa II Rzeczypospolitej
- Polscy piloci sportowi
- Polscy piloci myśliwscy
- Polscy piloci bombowi
- Polscy lotnicy w kampanii wrześniowej
- Uczestnicy alianckich lotów bojowych i transportowych do okupowanej Polski 1941–1945
- Polacy – uczestnicy kampanii zachodnioeuropejskiej 1944–1945
- Urodzeni w 1915
- Zmarli w 2013