Przejdź do zawartości

Anna Netrebko

Edytuj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Netrebko
Анна Юрьевна Нетребко
Ilustracja
Anna Netrebko podczas ceremonii wręczenia nagród Romy w Wiedniu w kwietniu 2013
Imię i nazwisko

Anna Jurjewna Netrebko

Data i miejsce urodzenia

18 września 1971
Krasnodar

Typ głosu

sopran

Gatunki

opera

Zawód

śpiewaczka operowa

Odznaczenia
Państwowa Nagroda Federacji Rosyjskiej w dziedzinie literatury i sztuki Ludowy Artysta Federacji Rosyjskiej
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Anna Jurjewna Netrebko[1][2] (ros. Анна Юрьевна Нетребко, Anna Jurjewna Nietriebko; ur. 18 września 1971 w Krasnodarze) – rosyjska śpiewaczka, solistka operowa o międzynarodowej sławie, śpiewająca sopranem, od 2006 r. także obywatelka austriacka.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Dzieciństwo i edukacja

[edytuj | edytuj kod]

Netrebko urodziła się w rodzinie wywodzącej się z Kozaków kubańskich[3]. Była drugą córką Jurija Nikołajewicza Nietriebko (ur. 1934), inżyniera geologa, i Łarisy Iwanowny Nietriebko (1944–2002), inżynier komunikacji[4].

W wieku 13 lat została solistką szkolnego zespołu Kubanskaja pionierija. Jako szesnastolatka opuściła dom rodzinny i wyjechała do Petersburga, gdzie najpierw uczyła się w Liceum Muzycznym w klasie wokalnej, a potem studiowała w Konserwatorium Petersburskim, które ukończyła w 1995 roku[4]. W trakcie studiów pracowała jako sprzątaczka w Teatrze Maryjskim, by zarobić na opłacenie indywidualnych zajęć wokalnych[5]. W tym czasie wzięła udział w przesłuchaniach do tego teatru, w czasie których dyrygent Walerij Giergijew poznał w niej sprzątaczkę pracującą w teatrze. Dyrygent został jej mentorem[6].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]
Anna Netrebko w 2003 roku

W 1993 Netrebko zdobyła główną nagrodę na konkursie wokalnym im. Michaiła Glinki w Moskwie, zaś rok później zadebiutowała na scenie Teatru Maryjskiego w roli Zuzanny w Weselu Figara W.A. Mozarta. W kolejnych latach wzięła udział w kilku spektaklach wystawianych w Operze Kirowa, w tym m.in. rolę Aminy w sztuce Lunatyczka, Paminy w Czarodziejskim flecie, Rozyny w Cyruliku sewilskim i Łucji w Łucji z Lammermooru.

W 1994 r. wystąpiła w roli Królowej Nocy w operze Czarodziejski flet w Independent Opera Avangarda Akadēmija w Rydze pod batutą Davida Milnesa, a także Zuzanny w Weselu Figara wystawianym w Operze w Tel Awiwie. W 1995 roku zadebiutowała na scenie Opery w San Francisco w roli Ludmiły w operze Rusłan i Ludmiła Michaiła Glinki. Po udanym występie w Stanach Zjednoczonych, kilkukrotnie zapraszana była na występy w San Francisco[4].

W 1996 r. otrzymała główną nagrodę w konkursie im. Nikołaja Rimskiego-Korsakowa w Petersburgu. W latach 1996–1997 występowała w Carmen (rola Micaëli), Parsifalu, Zaręczynach w klasztorze (Luiza) i Borysie Godunowie (Ksenia). Pod koniec listopada 1997 wystąpiła w koncercie w Wiedeńskim Domu Koncertowym, w tym samym miesiącu zagrała rolę Ninetty w operze Miłość do trzech pomarańczy. W 1998 r. wystąpiła m.in. w kilku różnych spektaklach wystawianych podczas Festiwalu Opery Kirowa[4].

Anna Netrebko (2008)

W lutym 2002 po raz pierwszy wystąpiła w Metropolitan Opera, kiedy to wcieliła się w rolę Nataszy w operze Wojna i pokój[4]. W czerwcu 2003 premierę miała jej pierwsza płyta studyjna, zatytułowana Opera Arias[7]. W latach 2003 i 2004 została uznana za najlepszą śpiewaczkę w dorocznym plebiscycie austriackiego wydawnictwa Festspiele, o wynikach którego decydują głosy przyznawane przez krytyków operowych, menedżerów, muzyków i widzów z całej Europy. W 2004 zagrała samą siebie w filmie Pamiętnik księżniczki 2: Królewskie zaręczyny w reżyserii Garry’ego Marshalla. W 2005 ukazał się jej drugi album studyjny zatytułowany Sempre libera[8], a także płyta La Traviata nagrana z udziałem m.in. Netrebko[9].

W 2007 r. wystąpiła specjalnie dla Martina Scorsese podczas uroczystości wręczenia Kennedy Center Honors. W tym samym roku została ogłoszona ambasadorką akcji SOS-Kinderdorf International w Austrii, a także została sponsorką wioski Tomilino w Rosji[10]. W tym samym roku premierę miał jej nowy album studyjny Duets, który nagrała we współpracy z Rolando Villazónem[11].

W 2008 r. ukazała się jej nowa płyta studyjna zatytułowana Souvenirs[12]. Rok później wydany został album kompilacyjny The Best of Anna Netrebko zawierający najpopularniejsze nagrania artystki[13]. W 2010 r. wraz z Danielem Barenboimem nagrała płytę In the Still of Night[14].

W 2014 r. zaśpiewała hymn olimpijski podczas ceremonii otwarcia Zimowych Igrzysk Olimpijskich organizowanych w Soczi[15].

W 2020 r. została laureatką Polar Music Prize[16].

Kontrowersje

[edytuj | edytuj kod]

W grudniu 2014 na konferencji prasowej w Petersburgu przekazała na ręce Ołeha Cariowa, szefa parlamentu Donieckiej Republiki Ludowej i Ługańskiej Republiki Ludowej, równowartość 19 tys. dolarów na potrzeby opery w Doniecku i pozowała na tle flagi prorosyjskich separatystów[17]. Odnosząc się do zdjęcia z Cariowem, artystka oświadczyła: „Został mi przedstawiony jako jedyny człowiek, który może zapewnić bezpieczne przekazanie funduszy na teatr w Doniecku. Pojawienie się flagi było niezaplanowane, zostałam tym zaskoczona. Nie rozpoznałam jej na początku i dopiero po chwili zorientowałam się, co to jest”[18].

Po rosyjskiej agresji na Ukrainę w 2022 roku liczne zachodnie instytucje kulturalne ogłosiły zerwanie współpracy z Netrebko z powodu wielokrotnego popierania przez nią w przeszłości polityki Władimira Putina[19][20]. Po ponad miesiącu trwania inwazji artystka potępiła jednak działania wojenne i odcięła się od Kremla. Nowojorska Metropolitan Opera uznała jednak tę reakcję za spóźnioną i niewystarczającą zapowiadając, że nie wznowi z nią współpracy[21].

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
Anna Netrebko podczas występu w 2012

W marcu 2006 Netrebko zaczęła ubiegać się o obywatelstwo Austrii, które ostatecznie przyznano jej pod koniec lipca[2].

W kwietniu 2008 zapowiedziała, że weźmie ślub z urugwajskim basem-barytonem Erwinem Schrottem (do ślubu jednak nie doszło). 5 września para doczekała się swojego pierwszego dziecka, syna o imieniu Tiago Aruã, który urodził się w Wiedniu. W listopadzie 2013 para ogłosiła swoją separację[24].

W lutym 2014 zaczęła spotykać się z Yusifem Eyvazovem, tenorem z Azerbejdżanu. W grudniu 2015 para wzięła ślub[25].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Netrebko Anna, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2016-06-27].
  2. ↑ a b Anna Netrebko: „Ich liebe Österreich”. oesterreich.ORF.at. [dostęp 2016-06-17]. (niem.).
  3. ↑ Tatjana Pawłowska: Anna Nietriebko: Ja nikogda nie chodiła po strunkie (Анна Нетребко: Я никогда не ходила по струнке). [w:] Rossijskaja Gazieta [on-line]. rg.ru, 2006-05-19. [dostęp 2016-04-05]. (ros.).
  4. ↑ a b c d e Anna Netrebko > Performances Database. scribd.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  5. ↑ Cinderella Soprano. [w:] The Daily Telegraph [on-line]. telegraph.co.uk, 2006-02-19. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  6. ↑ Anna Netrebko: A rare jewel from the East. [w:] The Independent [on-line]. independent.co.uk, 2006-11-06. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  7. ↑ Anna Netrebko, Wiener Philharmoniker, Noseda* – Opera Arias. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  8. ↑ Anna Netrebko, Mahler Chamber Orchestra, Claudio Abbado – Sempre Libera. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  9. ↑ Verdi*, Anna Netrebko, Rolando Villazón, Thomas Hampson, Wiener Philharmoniker, Carlo Rizzi – La Traviata. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  10. ↑ Opera singer Anna Netrebko is ambassador for SOS Children’s Villages Austria. sos-childrensvillages.org, 2007-03-16. [dostęp 2018-04-25]. (ang.).
  11. ↑ Anna Netrebko, Rolando Villazón, Staatskapelle Dresden, Nicola Luisotti – Duets. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  12. ↑ Anna Netrebko – Souvenirs. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  13. ↑ Anna* – The Best Of Anna Netrebko. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  14. ↑ Anna Netrebko, Daniel Barenboim – In The Still Of Night. discogs.com. [dostęp 2016-04-05]. (ang.).
  15. ↑ Biografie Anna Netrebko. Salzburger Festspiele. [dostęp 2016-06-22]. (niem.).
  16. ↑ Anna Netrebko — Polar Music Prize [online], Polar Music Prize [dostęp 2023-10-18] (ang.).
  17. ↑ Anna Netrebko, słynna śpiewaczka, wspiera operę w Doniecku i pozuje z liderem separatystów [online], Wyborcza.pl, 9 grudnia 2014 [dostęp 2015-12-30] [zarchiwizowane z adresu 2014-12-09].
  18. ↑ Gwiazda opery w opałach. Za zdjęcie z flagą „Noworosji”. [w:] TVN24 Wiadomości ze świata [on-line]. tvn24.pl, 10 grudnia 2014. [dostęp 2015-10-26].
  19. ↑ Rosyjscy artyści o wojnie na Ukrainie. Jedni za, inni przeciw. dw.com, 1 marca 2022. [dostęp 2022-03-02].
  20. ↑ Rosyjska gwiazda opery Anna Netrebko odwołuje koncerty. Popierała Putina. kultura.onet.pl, 1 marca 2022. [dostęp 2022-03-02].
  21. ↑ Russian soprano Netrebko condemns Ukraine war but Met says it’s not enough. theguardian.com, 30 marca 2022. [dostęp 2022-04-01].
  22. ↑ Указ Президента Российской Федерации от 06.06.2005 г. № 641. kremlin.ru. [dostęp 2023-01-09]. (ros.).
  23. ↑ Анне Нетребко присвоили звание "Народная артистка России". regnum.ru, 2008-02-28. [dostęp 2023-01-09]. (ros.).
  24. ↑ Robin Finn: Breakfast by Soprano Anna Netrebko. The New York Times, 2011-01-14. [dostęp 2014-10-12]. (ang.).
  25. ↑ Anna Netrebko a Yusif Eyvazov sa zosobášia vo Viedni 29. decembra. [w:] Portal TERAZ.SK [on-line]. teraz.sk, 23 grudnia 2015. [dostęp 2015-12-30]. (słow.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Polar Music Prize
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Anna_Netrebko&oldid=74069090”